Οι ξένοι επενδυτές εύχονται στον Ελληνικό λαό ευτυχές και επικερδές (δια τους ιδίους) το νέο έτος 2020 ...
(το σκίτσο δικό μου από παλιά)

(28.12.2019)

"Το αμίλητο νερό" ...
Πολλά ήταν τα έθιμα των Καραγκούνηδων τα Χριστούγεννα ιδιαίτερα της Δυτικής Θεσσαλίας (όπου η Καρδίτσα και το Μοσχολούρι (ή Μασκλούρι) που διαρκούσαν ολόκληρο το 12ήμερο από τα Χριστούγεννα ως τα Θεοφάνεια. Πρώτο βέβαια έθιμο ήταν η "Γουρουνοχαρά" (ή "Γρουνοχαρά" κατά την τοπική έκφραση) που αποτελούσε και τρόπο επιβίωσης εκείνα τα χρόνια. ΄Ενα άλλο έθιμο όμως ήταν το "άκραντο" ή "αμίλητο νερό" που αναλάμβαναν να φέρουν με τη στάμνα ή το γκιούμι σπίτι από τη βρύση του χωριού όμορφες κοπελιές ντυμένες με τα γιορτινά τους με την υποχρέωση να μην βγάλουν άχνα σε όλη τη διαδρομή. Αν μιλούσαν τα ξωτικά και οι νεράιδες θα τις έπαιρναν τη λαλιά και δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν όλη τους τη ζωή...

Το έθιμο αυτό -θυμάμαι- μου το διηγήθηκαν συγγενείς μου στο Μοσχολούρι πολλές φορές όταν ανοίγαμε τέτοια κουβέντα τα Χριστούγεννα. Το σπίτι μας άλλωστε ήταν δίπλα στο ποτάμι και είχαμε καλές σχέσεις με τα ξωτικά και τις νεράϊδες που έμειναν εκεί...

(24.12.2019)

 

                                     23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1943 : ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙ ...

 

Οι Γερμανοί κατακτητές δεν υπολόγιζαν ούτε καν και αυτά τα Χριστούγεννα όταν είχαν στόχο να πλήξουν με αντίποινα άμαχους πληθυσμούς στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της φρικτής Κατοχής 1941-44. Ας θυμηθούμε τι έγινε σαν σήμερα 23 Δεκεμβρίου 1943. παραμονές Χριστουγέννων, στο όμορφο ορεινό χωριό Καταφύγι Κοζάνης σε υψόμετρο 1.400 μ.

23.12.1943 Το Ολοκαύτωμα Καταφυγίου Κοζάνης. Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής τον Δεκέμβριο του 1943, αφού πυρπολούν και καταστρέφουν το χωριό Παλαιογράτσανο Κοζάνης, ανεβαίνουν στο ορεινό Καταφύγι καθώς είχαν πληροφορίες ότι βρισκόταν εκεί και το στέλεχος του ΕΑΜ μητροπολίτης Κοζάνης Ιωακείμ. Στην περιοχή όμως «Καγκέλια» δέχονται επίθεση από αντάρτες της Αντίστασης για να ακολουθήσει ολιγόωρη μάχη που έδωσε όμως την ευκαιρία στους κατοίκους του Καταφυγίου να απομακρυνθούν απ΄το χωριό μαζί με τον μητροπολίτη Ιωακείμ. Μετά τη μάχη οι Γερμανοί αποχώρησαν από την περιοχή και κατευθύνθηκαν προς την Αγία Κυριακή (Σκούλιαρη) γεγονός που εκτιμήθηκε απ΄τους Καταφυγιώτες ότι ματαιώνουν την όλη επιχείρηση για να επανέλθουν οι περισσότεροι πίσω στο χωριό. Όμως οι Γερμανοί στις 21 Δεκεμβρίου επιστρέφουν, καταλαμβάνουν το Καταφύγι, το λεηλατούν για να το βάλουν φωτιά και να το καταστρέψουν ολοσχερώς την επόμενη μέρα. Συγχρόνως εκτελούν 22 κατοίκους του χωριού και τους υπόλοιπους τους αναγκάζουν κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες να κατευθυνθούν προς Κοζάνη και διάφορα χωριά πέρα από τον Αλιάκμονα

 

(23.12.2019)

                                    ΣΝΕΓΚΟΥΡΟΤΣΚΑ… Η ΠΑΡΘΕΝΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ !...
                                       ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ …

Μέρες που είναι ας αφήσουμε για λίγο τη φαντασία να μας κυριεύσει για να θυμηθούμε πως είμαστε και άνθρωποι… Ένα ρώσικο παραδοσιακό παραμύθι θα μας βοηθήσει να το επιτύχουμε με ευκολία…
Η περιφέρεια Βόλογκντα της βορειοδυτικής Ρωσίας είναι μία όμορφη περιοχή η οποία παρόλο που έχει βαρύ χειμώνα συνδέθηκε με τα παραμύθια και τις διηγήσεις των Ρώσων ιδιαίτερα τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Και αυτό γιατί στην Βόλογκντα υπήρχε μία μικρή πόλη με το όνομα «Βελίκι Ουστούγκ» που οι Ρώσοι τη θεωρούσαν πατρίδα του Ντεντ Μορόζ , ενός καλοκάγαθου γέροντα με άσπρα γένια και μαλλιά όπως τα χιόνια του χειμώνα και γι΄αυτό άλλωστε τον έλεγαν και «Παππού Χιονιά». ΄Ηταν πολύ αγαπητός αφού κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς μοίραζε δώρα με πολλές ευχές στα παιδιά κινούμενος την κρύα νύχτα πάνω σε ένα έλκηθρο που έσερναν στολισμένοι τάρανδοι. Μαζί του είχε πάντα για βοηθό την πανέμορφη εγγονή του, τη Σνεγκουρότσκα, που φρόντιζε να μην ξεχάσει κανένα παιδί ο Παππούς Χιονιάς εκείνο το βράδυ και μείνει χωρίς δώρο… ΄Ηταν η «Παρθένα του Χιονιού», ένα όμορφο κορίτσι ντυμένο με λευκά και μπλέ ρούχα, θυγατέρα της ΄Ανοιξης και του Πάγου, φτιαγμένη από διάφανο κρύσταλλο και νιφάδες χιονιού.
Η όμορφη Σνεγκορότσκα γεννήθηκε στο δάσος αλλά ήθελε πολύ να ζει με τους ανθρώπους και να τους προσφέρει χαρά και πολλά δώρα. Κάποτε όμως το κορίτσι του χιονιού ερωτεύτηκε παράφορα έναν όμορφο βοσκό με το όνομα Λελ. Η κρύα όμως καρδιά της , φτιαγμένη από κρύσταλλο, δεν την άφηνε να εκδηλώσει την πραγματική αγάπη και να ζήσει και να χαρεί και αυτή τον έρωτά της όπως οι θνητοί άνθρωποι . Η μητέρα της ΄Ανοιξη τότε τη λυπήθηκε και της έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Μόλις όμως η καρδιά της Σνεγκουρότσκα ζεστάθηκε από την αγάπη και τον παράφορο έρωτα του βοσκού, έλιωσε για να χαθεί η όμορφη κοπέλα σαν σύννεφο στον ουρανό όπως η νιφάδα του χιονιού λιώνει και εξατμίζεται όταν σταματάει να χιονίζει και βγαίνει ξαφνικά ζεστός ο ήλιος της άνοιξης…
--- Μ΄αυτή την όμορφη ιστορία που συνδέεται με τις μέρες που ακολουθούν εύχομαι από καρδιάς σε όλες και όλους Καλά Χριστούγεννα, Καλή Πρωτοχρονιά γι΄όλους μας και φυσικά και για την Ελλάδα μας που από μας προσδοκά τα πάντα …

(21.12.2019)

                                         Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ …

Ο κορυφαίος ΄Ελληνας ποιητής και κριτικός Κωστής Παλαμάς (1859-1943), αδιαμφισβήτητος πνευματικός ηγέτης της Γενιάς του 1880 και ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, συνδέεται πέραν όλων των άλλων και με τη Θεσσαλονίκη. Προσκεκλημένος από μία εκλεκτή ομάδα λογίων της πόλης ο Παλαμάς επισκέφθηκε περίπου τέτοιες μέρες το Δεκέμβριο του 1927 τη Θεσσαλονίκη και ήλθε σε άμεση επαφή με όλους τους τότε πνευματικούς ανθρώπους της πόλης όπως ο Αιμ. Ριάδης, η Αγλαϊα Σχοινά, η ΄Αννα Χαμουδοπούλου, ο Νίκος Βέης, ο Κ. Ρέσσος, ο Γιώργος Βαφόπουλος , ο Δ. Δάλλας , ο Δεξ. Αντωνιάδης , ο Αν. Μισιρλόγλου κ.ά. Η επίσκεψή του αποτέλεσε μέγα γεγονός για την εποχή καθώς ο ποιητής τιμήθηκε από τις αρχές της πόλης αλλά και από το λαό της Θεσσαλονίκης.
Ανάμεσα στους ένθερμους θαυμαστές του Παλαμά ήταν και ο ποιητής της Θεσσαλονίκης Γιώργος Βαφόπουλος ο οποίος στο βιβλίο του «Σελίδες Αυτοβιογραφίας» (τόμος πέμπτος) , πέραν των άλλων αναφορών για τον μεγάλο ΄Ελληνα ποιητή ανέφερε με τον γνωστό «αυτοκριτικό» του λόγο και τον τρόπο που ο Παλαμάς αντιμετώπιζε τους επικριτές αλλά και τους θαυμαστές του αναφέροντας μερικά περιστατικά μεταξύ των οποίων και ένα που συνέβη στη Θεσσαλονίκη εκείνο τον καιρό. Γράφει ο Βαφόπουλος:
«…Ένα άλλο εντελώς όμοιο περιστατικό , που το διατηρώ ολοζώντανο στη μνήμη μου, νομίζω πως μπορεί να δώσει μια πιθανή εξήγηση στην απορία. Συνέβηκε στο ξενοδοχείο «Mediterranean» της Θεσσαλονίκης στις 19 Δεκεμβρίου 1927. Σ΄ένα μεγάλο καναπέ καθόταν ο Παλαμάς και συζητούσε μ΄ένα νεαρό θαυμαστή του, που δε θα’ χε κλείσει τότε ακόμα τα είκοσι τέσσερά του χρόνια. ΄Ορθια, δίπλα τους, στέκονταν άλλα δύο ή τρία πρόσωπα, ανάμεσα στα οποία βρισκόταν και ο μουσουργός Αιμίλιος Ριάδης.
Ο λόγος ήταν για το Σολωμό. Ο νεαρός θαυμαστής του Παλαμά {.....} είχε τολμήσει ν΄ αμφισβητήσει τη μεγαλοσύνη του Σολωμού, αναγνωρίζοντας μονάχα την έξοχη λυρική του φύση. Και κάτι περισσότερο. Είχε φτάσει να υποστηρίζει την άποψη ότι ένας προσεκτικός αναγνώστης του Πρόλογου στα ποιήματα του Σολωμού, πού ΄χε γράψει ο Παλαμάς στην έκδοση της Βιβλιοθήκης Μαρασλή, θα μπορούσε ν΄ ανακαλύψει κάτω από τις γραμμές του σοβαρές επιφυλάξεις του Παλαμά για τη μεγάλη αξία του σολωμικού έργου. Ο νεαρός μας, καθώς βλέπουμε, είχε την τόλμη όχι μονάχα να εκφράσει την προσωπική του γνώμη, αλλά και να υποκαταστήσει τον Παλαμά, μπροστά στον ίδιο τον Παλαμά, εκφράζοντας τις ενδιάθετες σκέψεις εκείνου για το έργο του Σολωμού!
Ο Παλαμάς ούτε σκοτείνιασε ούτε μπουρίνιασε. Απλούστατα, χαμογέλασε με μια ενδόμυχη ικανοποίηση, χτύπησε χαϊδευτικά στον ώμο τον τολμηρό και βέβηλο νεανία και γυρίζοντας το κεφάλι προς το Ριάδη, είπε :
«Ριάδη , οι νέοι ξέρουν να βλέπουν καλύτερα από εμάς !».
Ο αναγνώστης θα έχει αντιληφθεί ότι ο νεαρός θαυμαστής του Παλαμά, ο «βέβηλος νεανίας» της Θεσσαλονίκης, δεν ήταν άλλος από το συγγραφέα τούτου του κειμένου…»

(Στις φωτογραφίες ο Κωστής Παλαμάς και ο Γιώργος Βαφόπουλος σε φωτογραφίες της εποχής)

(16.12.2019)

                          Η ΑΝΝΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕ ΣΑΝ ΣΉΜΕΡΑ...
                        
Σήμερα της Αγίας ΄Αννας αν γυρίζαμε πίσω περίπου 670 χρόνια, εκεί γύρω στα 1350, θα μπορούσαμε να πούμε χρόνια πολλά στην αυτοκράτειρα του Βυζαντίου ΄Αννα Παλαιολογίνα που άφησε την Κωνσταντινούπολη και ήλθε και εγκαταστάθηκε εδώ στη Θεσσαλονίκη μετά τους μεγάλους καυγάδες ΄της με τον Ιωάννη Καντακουζηνό που ήθελε σώνει και καλά να γίνει αυτός αυτοκράτορας του Βυζαντίου όταν πέθανε ο σύζυγος της Ανδρόνικος Γ΄Παλαιολόγος.
Η ΄Αννα Παλαιολογίνα καταγόταν από το δουκάτο της Σαβοϊας στη Σαρδηνία, ήταν καθολική και ονομαζόταν Γιοβάνα αλλά όταν παντρεύτηκε τον Ανδρόνικο άλλαξε δόγμα και όνομα και έγινε χριστιανή ορθόδοξη με το όνομα ΄Αννα. Στη Θεσσαλονίκη η ΄Αννα Παλαιολογίνα δεν ήλθε ως εξόριστη αλλά εγκαταστάθηκε κανονικά ως αντιβασίλισσα των ανήλικων παιδιών της και διαδόχων του θρόνου. Ευρισκόμενη δε εδώ έκανε πολλά έργα μεταξύ των οποίων και μεγάλο τμήμα των ανατολικών τειχών πέριξ του πύργου του Τριγωνίου (ή της Αλύσεως) στην ΄Ανω πόλη όπου σε μία πύλη που οδηγεί στην Ακρόπολη υπάρχει ως σήμερα μαρμάρινη επιγραφή που αναφέρει:
"ΑΝΗΓΕΡΘΗ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΥΛΗ ΟΡΙΣΜΩ ΤΗΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΚΥΡΑΣ ΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΗΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝΤΟΣ ΚΑΣΤΡΟΦΥΛΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΜΑΕΤΟΥ ... ΤΩ ςωξγ ΕΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ Θ΄" (1355)...
Αυτά για να μη περηφανεύονται οι "πρωτευουσιάνοι" Αθηναίοι οι οποίοι μπορεί να είχαν τον ΄Οθωνα βασιλιά εμείς όμως είχαμε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, την ΄Αννα Παλαιολογίνα που σήμερα γιορτάζει ... Χρόνια πολλά ΄Αννα ! ...

(09.12.2019)

Απόστολος Παπαγιαννόπουλο

Ε! ΟΧΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ...
Ο Πούτιν, πρόεδρος της Ρωσίας, ξεχνάει και την Ιστορία και καλεί τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να συμμετέχει ως τιμώμενο πρόσωπο στην παρέλαση που θα γίνει στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας για να τιμηθεί η νίκη κατά των Γερμανών Ναζί κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο όπου όντως η συμβολή της τότε Σοβιετικής ΄Ενωσης ήταν σημαντική.
Με την ενέργειά του αυτή ο Ρώσος πρόεδρος δείχνει πως δεν γνωρίζει ή προσποιείται πως δεν γνωρίζει την Ιστορία καθώς η Τουρκία είναι ίσως η μόνη χώρα στον κόσμο που με επιδεξιότητα ανατολικού τύπου έμεινε μακριά από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και μόνο ένα μήνα πριν αυτός τελειώσει και όλα είχαν κριθεί βγήκε στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων χωρίς να προλάβει να ρίξει ,,, για το καλό ούτε μία ντουφεκιά και φυσικά χωρίς να έχει ούτε ένα θύμα...
Ας θυμήσουμε στον Πούτιν πως Ρωσία και Ελλάδα ήταν οι χώρες που πολέμησαν με σθένος και αποφασιστικότητα τον φασισμό και τον ναζισμό και είχαν τα περισσότερα θύματα αναλογικά με τον πληθυσμό τους. Οι αριθμοί λένε :
--Απώλειες στρατιωτών στον πόλεμο :
Σοβιετική ΄Ενωση 10.000.000 στρατιώτες
Ελλάδα 88.300 στρατιώτες
Τουρκία 0
--Απώλειες πολιτών στον πόλεμο:
Σοβιετική ΄Ενωση 20.000.000 πολίτες
Ελλάδα 715.00 πολίτες
Τουρκία 0

Αυτό συνέβη και ο Πούτιν καλεί τον Ερντογάν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας να γιορτάσουν τη νίκη κατά του Ναζισμού...
Πρόκειται για κωμωδία αν όχι τραγωδία και λυπούμαστε πολύ για την ενέργειά του αυτή με την οποία σίγουρα δεν συμφωνεί το σύνολο του φίλου Ρωσικού λαού .

(08.12.2019).

Παύλος Ζάννας
ένας μεγάλος διανοητής της Θεσσαλονίκης
Η σημερινή μέρα μας φέρνει στη μνήμη μας τον μεγάλο διανοητή, συγγραφέα και καλλιτεχνικό παράγοντα της Θεσσαλονίκης, τον Παύλο Ζάννα που έφυγε απ΄τη ζωή σαν σήμερα στις 6.12.1989 σε ηλικία 60 ετών αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο έργο στον τομέα του Πολιτισμού. Και είναι ευκαιρία να πούμε δύο λόγια για τον υπέροχο αυτό άνθρωπο με τη μεγάλη πνευματική καλλιέργεια, ευγένεια και αξιοπρέπεια.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1929 και η καταγωγή του προσδιορίζει και το περιβάλλον όπου έζησε και επηρέασε φανερά τις αντιλήψεις του και θέσεις του που διατύπωσε αργότερα. Πατέρας του ήταν ο Αλέξανδρος Ζάννας υπουργός του Ελευθερίου Βενιζέλου και στενός φίλος του Νικολάου Πλαστήρα. Μητέρα του ήταν η Βιργινία Ζάννα κόρη της Πηνελόπης Δέλτα που ανέπτυξε μεγάλη πολιτιστική και πολιτική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη.
Θα χρειαζόταν πολύς χώρος για να προσδιοριστεί το έργο και η προσφορά του Παύλου Ζάννα. Θα μείνουμε στο γεγονός ότι υπήρξε αντιπρόεδρος της γνωστής Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας "ΤΕΧΝΗ" με πρόεδρο το Λίνο Πολίτη ιδρύοντας και διευθύνοντας την Κινηματογραφική Λέσχη της Εταιρείας προσφέροντας στους Θεσσαλονικείς περίπου 300 σπάνιες ταινίες του παγκοσμίου Κινηματογράφου. Από τον ίδιο ξεκίνησε και η ιδέα της ίδρυσης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, ιδέα που υιοθέτησε η Διεθνής ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης το 1960 και την ενέταξε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ γιά να καταστεί στη συνέχεια πανελλήνιος πολιτιστικός θεσμός με τεράστια απήχηση στους φίλους του κινηματογράφου.
Αλλά δεν σταμάτησε εδώ ο Παύλος Ζάννας καθώς ασχολήθηκε με την συγγραφή, την μετάφραση έργων ξένων συγγραφέων, την θεατρική κριτική και την ραδιοφωνική δημιουργία.
Ολα όμως αυτά σταμάτησαν μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 όταν συνελήφθη ως μέλος της "Δημοκρατικής ΄Αμυνας" και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 1/2 ετών μαζί με τους γνωστούς Θεσσαλονικείς ομοϊδεάτες του Στ. Νέστορα, Γ. Σιπητάνο, Σ. Δέδε, Α. Μαλτσίδη και Κ. Πύρζα.
(Οι παλιοί Θεσσαλονικείς θα θυμούνται το κατάστημα δίσκων και γκαλερί "Ζ-Μ" που είχε ο Ζάννας στην αρχή της Αριστοτέλους κατεβαίνοντας δεξιά. Από ΄κει -θυμάμαι- πως ως φοιτητής με τα λίγα λεφτά που είχα διάλεξα και αγόρασα ένα μικρό δισκάκι 32 στροφών το οποίο ακούσαμε μαζί με τον Ζάννα και το σχολιάσαμε δεόντως. ΄Ηταν το πασίγνωστο "Rock Around the Clock" του πατέρα της Ροκ μουσικής Μπιλ Χάλεϊ που χάλαγε τότε κόσμο στα πάρτι της εποχής ...
Στη φωτογραφία ο Παύλος Ζάννας που δικαίως ονομάστηκε "ο οραματιστής του σινεμά" της Θεσσαλονίκης και ολόκληρης της Ελλάδας")

(06.12.2019)

Παύλος Ζάννας
ένας μεγάλος διανοητής της Θεσσαλονίκης
Η σημερινή μέρα μας φέρνει στη μνήμη μας τον μεγάλο διανοητή, συγγραφέα και καλλιτεχνικό παράγοντα της Θεσσαλονίκης, τον Παύλο Ζάννα που έφυγε απ΄τη ζωή σαν σήμερα στις 6.12.1989 σε ηλικία 60 ετών αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο έργο στον τομέα του Πολιτισμού. Και είναι ευκαιρία να πούμε δύο λόγια για τον υπέροχο αυτό άνθρωπο με τη μεγάλη πνευματική καλλιέργεια, ευγένεια και αξιοπρέπεια.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1929 και η καταγωγή του προσδιορίζει και το περιβάλλον όπου έζησε και επηρέασε φανερά τις αντιλήψεις του και θέσεις του που διατύπωσε αργότερα. Πατέρας του ήταν ο Αλέξανδρος Ζάννας υπουργός του Ελευθερίου Βενιζέλου και στενός φίλος του Νικολάου Πλαστήρα. Μητέρα του ήταν η Βιργινία Ζάννα κόρη της Πηνελόπης Δέλτα που ανέπτυξε μεγάλη πολιτιστική και πολιτική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη.
Θα χρειαζόταν πολύς χώρος για να προσδιοριστεί το έργο και η προσφορά του Παύλου Ζάννα. Θα μείνουμε στο γεγονός ότι υπήρξε αντιπρόεδρος της γνωστής Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας "ΤΕΧΝΗ" με πρόεδρο το Λίνο Πολίτη ιδρύοντας και διευθύνοντας την Κινηματογραφική Λέσχη της Εταιρείας προσφέροντας στους Θεσσαλονικείς περίπου 300 σπάνιες ταινίες του παγκοσμίου Κινηματογράφου. Από τον ίδιο ξεκίνησε και η ιδέα της ίδρυσης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, ιδέα που υιοθέτησε η Διεθνής ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης το 1960 και την ενέταξε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ γιά να καταστεί στη συνέχεια πανελλήνιος πολιτιστικός θεσμός με τεράστια απήχηση στους φίλους του κινηματογράφου.
Αλλά δεν σταμάτησε εδώ ο Παύλος Ζάννας καθώς ασχολήθηκε με την συγγραφή, την μετάφραση έργων ξένων συγγραφέων, την θεατρική κριτική και την ραδιοφωνική δημιουργία.
Ολα όμως αυτά σταμάτησαν μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 όταν συνελήφθη ως μέλος της "Δημοκρατικής ΄Αμυνας" και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 1/2 ετών μαζί με τους γνωστούς Θεσσαλονικείς ομοϊδεάτες του Στ. Νέστορα, Γ. Σιπητάνο, Σ. Δέδε, Α. Μαλτσίδη και Κ. Πύρζα.
(Οι παλιοί Θεσσαλονικείς θα θυμούνται το κατάστημα δίσκων και γκαλερί "Ζ-Μ" που είχε ο Ζάννας στην αρχή της Αριστοτέλους κατεβαίνοντας δεξιά. Από ΄κει -θυμάμαι- πως ως φοιτητής με τα λίγα λεφτά που είχα διάλεξα και αγόρασα ένα μικρό δισκάκι 32 στροφών το οποίο ακούσαμε μαζί με τον Ζάννα και το σχολιάσαμε δεόντως. ΄Ηταν το πασίγνωστο "Rock Around the Clock" του πατέρα της Ροκ μουσικής Μπιλ Χάλεϊ που χάλαγε τότε κόσμο στα πάρτι της εποχής ...
Στη φωτογραφία ο Παύλος Ζάννας που δικαίως ονομάστηκε "ο οραματιστής του σινεμά" της Θεσσαλονίκης και ολόκληρης της Ελλάδας")

(06.12.2019)

Σκεφθείτε πόσο συνταρακτική θα ήταν μία διαδήλωση που στρέφεται κατά της βίας της εξουσίας αν οι μετέχοντες μετείχαν σιωπηλά κρατώντας μόνο πανώ και μαύρες σημαίες , χωρίς κουκούλες, ρόπαλα και μολότοφ... Η σιωπή είναι πολλές φορές πολύ πιο ηχηρή και αποτελεσματική από τις κραυγές και τα συνθήματα ...

ΩΣ ΕΔΩ Η ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ ! Πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στον Τούρκο σουλτάνο που ονειρεύεται ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με τον ίδιο στο σαράϊ και τους λαούς υπόδουλους να τον ευλογούν και να τον μνημονεύουν με ευχές και παρακάλια. Ο άνθρωπος, βλέποντας πως η διαλυμένη και εν παρακμή ευρισκόμενη Ευρώπη δεν αντιδρά αλλά ούτε και οι Μεγάλοι (ΗΠΑ και Ρωσία) πολυνοιάζονται, έχει αποθρασυνθεί και ήδη κινείται σε επίπεδα ωμής παραβίασης των εθνικών μας δικαιωμάτων. Πως μπορεί να σταματήσει οριστικά αυτή καθημερινή απειλή ? .. Μπορεί να γίνει με εσωτερική σύμπνοια και ομοψυχία, με πλήρη ενεργοποίηση προς πάσα κατεύθυνση της διπλωματίας μας στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών αλλά και με παράλληλη προετοιμασία των δυνάμεων αποτροπής κάθε ενέργειας των γειτόνων μας που θα παραβιάζει τον εθνικό, εναέριο και θαλάσσιο χώρο μας !... Είναι η ώρα να θυμίσουμε στους Τούρκους (και σε κάποιους συνεργάτες τους) τις εθνικές "κόκκινες γραμμές" μας με τη ρητή δήλωση πως η κάθε παραβίασή τους θα αντιμετωπιστεί δυναμικά και άμεσα. Ως εδώ η ανοχή μας ! ...

                                              Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1941 - 1942
                                    Ο ΘΑΛΑΣΙΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο χειμώνας 1941 - 1942 υπήρξε φοβερός στην κατεχόμενη από τους Γερμανο-ιταλο-βουλγάρους Ελλάδα. Οι κατακτητές φρόντισαν με βίαια μέτρα και κατασχέσεις να αποκτήσουν τα εφόδια που χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν τον χειμώνα αφήνοντας όμως τον πληθυσμό ακάλυπτο από κάθε πλευρά.
Πέρα από τον ιδιαίτερα ψυχρό χειμώνα υπήρξε και ο φοβερός λιμός για τον οποίο τεράστιες ευθύνες είχαν οι κατακτητές οι οποίοι κατάσχεσαν όλα τα τρόφιμα και τα είδη άμεσης ανάγκης σε ολόκληρη την Ελλάδα ως λεία πολέμου κατά παράβαση των κανόνων περί επιτάξεων σε κατεχόμενη χώρα σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Χάγης του 1907. Ενδεικτικό της στάσης τους απέναντι στην Ελλάδα είναι ότι στην αρχή της επισιτιστικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 1941 η κυβέρνηση του Γ΄Ράϊχ ανέφερε σχετικά : «Είναι πολύ πιο επείγον να στηρίξουμε με τρόφιμα το Βέλγιο και ίσως την Ολλανδία και την Νορβηγία υπό το πρίσμα στρατιωτικών μας προσπαθειών από το να στηρίξουμε την Ελλάδα …».
Σ΄αυτή την οδυνηρή και εφιαλτική πραγματικότητα η στάση των Συμμάχων και ιδιαίτερα της Μ. Βρετανίας υπήρξε κατά περίεργο τρόπο άκρως ανθελληνική καθώς αντί να βρεθεί τρόπος να βοηθηθούν οι ευρισκόμενοι σε απόγνωση ΄Ελληνες εφάρμοσαν οι Σύμμαχοι από πάνω και τον "Θαλάσσιο αποκλεισμό" της χώρας δήθεν για να πλήξουν τους κατακτητές ...
Οι Σύμμαχοι και ειδικά η Μ. Βρετανία, μεθόδευσαν τότε και πραγματοποίησαν θαλάσσιο αποκλεισμό της κατεχόμενης Ελλάδας κρίνοντας πως με τον τρόπο αυτό θα πληγούν τα ναζιστικά στρατεύματα που εγκαταστάθηκαν στη χώρα αδιαφορώντας αν παράλληλα καθιστούσαν περισσότερο οδυνηρό το ήδη οξύ επισιτιστικό πρόβλημα του πληθυσμού κυρίως των μεγάλων αστικών κέντρων της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης αλλά και των νησιών του Αιγαίου και ιδιαίτερα της Μυκόνου, της Σύρου και της Χίου. Με παρέμβαση τότε των Ελλήνων του εξωτερικού και ειδικά των οργανώσεων «Ελληνοαμερικανική Πρωτοβουλία Αποκατάστασης Θυμάτων Πολέμου» και «Ελληνική ΄Ενωση Κωνσταντινουπολιτών» αγοράστηκαν τρόφιμα στην Τουρκία (που εμφανιζόταν ως ουδέτερη χώρα) και με τη βοήθεια του «Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού» και της «Ερυθράς Ημισελίνου» φορτώθηκαν 7.100 τόνοι τροφίμων και άλλων επειγόντων εφοδίων στο ενοικιασμένο ιδιωτικό ατμόπλοιο «Κουρτουλούς» και από την Κωνσταντινούπολη άρχισαν να στέλνονται στον Πειραιά βοηθώντας τον ελληνικό λαό να ξεπεράσει σε ένα βαθμό την πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση που οδήγησε στο θάνατο από πείνα δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους μέσα στον φοβερό χειμώνα 1941-1942. Το πρώτο δρομολόγιο του πλοίου «Κουρτουλούς» με τρόφιμα και άλλα εφόδια προς την Ελλάδα έγινε στις 6 Οκτωβρίου 1941 και συνεχίστηκε και μετά την άρση του βρετανικού αποκλεισμού της Ελλάδας στις αρχές του 1942, ως και το 1946. Όταν η κατάσταση στην καρδιά του χειμώνα 1941 - 1942 έφτασε σε εφιαλτικά επίπεδα στην Ελλάδα ακόμα και οι Γερμανοί κατακτητές εντυπωσιάστηκαν από την εχθρική προς τον πληθυσμό της Ελλάδας στάση των Συμμάχων και ιδιαίτερα της Μ. Βρετανίας. Ο κορυφαίος μάλιστα ναζιστής Γιόζεφ Γκαίμπελς στρέφεται κατά των «συμμάχων» της Ελλάδας ΄Αγγλων σημειώνοντας χαρακτηριστικά στις 30.01.1942 στο Ημερολόγιό του : « ΄Ελαβα μία αξιοθρήνητη αναφορά για την κατάσταση στην Ελλάδα. Εκεί η πείνα έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση. Όλα αποτελούν συνέπεια του βάναυσου βρετανικού αποκλεισμού και μάλιστα εναντίον ενός λαού, που επιπόλαια θέλησε να βγάλει για λογαριασμό των ΄Αγγλων τα κάστανα από τη φωτιά. Αυτό είναι το ευχαριστώ του Λονδίνου»...
΄Ομως μετά τον πόλεμο η επίσημη Ελλάδα για το τεράστιο αυτό θέμα δεν έκανε καν λόγο και σήμερα ελάχιστοι είναι αυτοί στην Ελλάδα τι συνέβη τότε στη χώρα. ΄Αλλωστε η Ελλάδα βρισκόταν υπό αγγλική Κατοχή ως τον Εμφύλιο 1946 - 1949...
(Στην εικόνα η συνηθισμένη εικόνα στους δρόμους της Αθήνας με πολλούς κατοίκους να πεθαίνουν κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου ...)

(05.12.2019)

                                              ΜΝΗΜΗ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Σαν σήμερα , στις 4 Δεκεμβρίου 1976, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, ο ομότιμος καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ (Τμήμα Αρχιτεκτόνων) Πάτροκλος Καραντινός, ένας από τους πλέον σημαντικούς αρχιτέκτονες του μοντέρνου κινήματος της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα με τεράστιο έργο κυρίως στο χώρο των δημοσίων κτιρίων και με μεγάλη αναγνώριση στο διεθνή χώρο των αρχιτεκτόνων. Ο Πάτροκλος Καραντινός συνδέθηκε στενά με τη Θεσσαλονίκη, δίδαξε στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής της νεοσύστατης Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ μαζί με άλλους εξαίρετους συναδέλφους του (Μουτσόπουλος, Φατούρος, Βαλεντής, Τριανταφυλλίδης κ.ά.) μελετώντας και πολλά σημαντικά κτίρια της πόλης όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Χημείο , τη Φυσικομαθηματική Σχολή, την Πολυτεχνική Σχολή, την πρώτη Φοιτητική Εστία του ΑΠΘ, το Θεαγένειο Νοσοκομείο κ.ά. Συνέπεσε μάλιστα όταν εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή το 1959 να εκλεγεί διευθυντής του νεοσύστατου τότε Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ο σκηνοθέτης Σωκράτης Καραντινός που ήταν αδελφός του. Και οι δύο φωτισμένοι αυτοί άνθρωποι προσέφεραν τα μέγιστα στη Θεσσαλονίκη στη περίοδο εκείνη που η πόλη προσπαθούσε να διαμορφώσει το σύγχρονο πολιτιστικό της προφίλ.
(Ο Πάτροκλος Καραντινός υπήρξε εξαίρετος δάσκαλος στη Αρχιτεκτονική Σχολή του ΑΠΘ μόλις αυτή συγκροτήθηκε το 1958 και είχα την τιμή να είμαι ένας από τους πρώτους μαθητές του. Καθώς μάλιστα είχε συνδεθεί με διεθνείς προσωπικότητες της Αρχιτεκτονικής μεταξύ των οποίων και με τον περίφημο Γάλλο αρχιτέκτονα Λε Κορμπιζιέ, μετέφερε τις θεωρίες του σε μας και ήμουν ένας από τους οπαδούς του...)
Σημ. Η φωτογραφία του Πάτροκλου Καραντινού είναι από τότε που εργαζόταν για την ανέγερση σχολείων σε όλη την Ελλάδα. Εμείς τον γνωρίσαμε πολύ αργότερα.

(04.12.2019)

                                                  ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ ΄44

Τα αιματηρά "Δεκεμβριανά" του 1944 άρχισαν στην Αθήνα στην ουσία σαν σήμερα 1η Δεκεμβρίου 1944 μόλις ένα μήνα μετά την αποχώρηση των Γερμανών κατακτητών από την Ελλάδα και το τέλος της Κατοχής. Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη καθώς ακολούθησε ο φοβερός Εμφύλιος πόλεμος 1946 - 1949 τις συνέπειες του οποίου συνεχίζουμε να πληρώνουμε ως χώρα και λαός…
Μετά την παραίτηση από την κυβέρνηση Παπανδρέου των υπουργών της ΠΕΕΑ την 1η Δεκεμβρίου 1944 διαφωνώντας για τον τρόπο αποστράτευσης και αφοπλισμού των ενόπλων ομάδων στην Ελλάδα , αρχίζουν τα αιματηρά «Δεκεμβριανά» στην Αθήνα τα οποία και κλιμακώνονται ταχύτατα μετά τα γεγονότα της 3ης Δεκεμβρίου στην πλατεία Συντάγματος …
Την προηγούμενη ημέρα , στις 2 Δεκεμβρίου 1944, η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ αποφάσισε να πραγματοποιήσει συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος την επομένη 3 του μήνα , ημέρα Κυριακή και ώρα 11 π.μ., όπου θα μιλούσαν οι αντιπρόσωποι όλων των «εαμικών» κομμάτων και θα αναγγελλόταν η κήρυξη πανεργατικής απεργίας για τη Δευτέρα 4.12.1944…
Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Σύνταγμα την ηλιόλουστη εκείνη ημέρα , σαν σήμερα στις 3 Δεκεμβρίου 1944, κανονικά και μετά από λήψη σχετικής άδειας από την Αστυνομία. Η ατμόσφαιρα, παρά τα συνθήματα κατά της κυβέρνησης , ήταν ειρηνική και το πλήθος κατευθύνθηκε προς το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη για κατάθεση στεφανιών, όταν –χωρίς προειδοποίηση ή αιτία- άρχισαν να πέφτουν πυροβολισμοί από τις στέγες των γύρω κτιρίων της Διεύθυνσης Αστυνομίας και των Παλιών Ανακτόρων με στόχο τους άοπλους διαδηλωτές. Ακολούθησε πανικός , αγανάκτηση , αγωνία , τρόμος και απερίγραπτη σύγχυση ενώ μάρτυρες των γεγονότων γίνονται δεκάδες ξένοι δημοσιογράφοι που βρίσκονταν την ημέρα εκείνη στο Ξενοδοχείο της «Μεγάλης Βρετανίας». Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί στην πλατεία Συντάγματος υπήρχαν 28 νεκροί διαδηλωτές και πάνω από 100 τραυματίες…
Ο ανταποκριτής των συντηρητικών «Times» του Λονδίνου ανέφερε στην ανταπόκρισή του από την Αθήνα ότι η Αστυνομία ήταν αυτή που άνοιξε πυρ κατά του πλήθους , ενώ ο ανταποκριτής του «Chicago Sun» , δημοσιογράφος Μ.φ.Φόντορ, εξέφρασε με βεβαιότητα την άποψη πως τα γεγονότα δημιουργήθηκαν για να δοθεί η δυνατότητα στον ΄Αγγλο στρατηγό Σκόμπυ να κηρύξει στρατιωτικό νόμο στην Αθήνα. ΄Αλλωστε τα βρετανικά τανκς ήταν σταθμευμένα κοντά στην πλατεία Συντάγματος έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο …
Και πράγματι την άλλη μέρα , 4 Δεκεμβρίου 1944 , ο ΄Αγγλος στρατηγός Σκόμπυ θα κηρύξει στρατιωτικό νόμο για να αρχίσουν και να γενικευτούν οι συγκρούσεις . Η ολέθρια «μάχη της Αθήνας» είχε αρχίσει

(01.12.2019)

                                    ΑΓΡΙΑ ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
΄
Αγρια πείνα επικρατούσε στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής τέτοιες μέρες του σκληρού Νοεμβρίου του 1943. Παρόλα όμως αυτά υπήρχαν και άνθρωποι που αρνούνταν να σκύψουν το κεφάλι και αντιστάθηκαν. Ανάμεσά τους και ο λογοτέχνης και συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου που κατέγραψε μάλιστα τις φοβερές εκείνες μέρες ειρωνευόμενος τον εαυτό του...
25.11.1943 Πείνα στη Θεσσαλονίκη. Η πείνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι ΄Ελληνες κατά τη διάρκεια της Κατοχής με την ασιτία να προκαλεί το θάνατο καθημερινά σε εκατοντάδες πολίτες ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Ο λογοτέχνης και συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, που έζησε αυτές τις φοβερές μέρες στη Θεσσαλονίκη, περιγράφει με χιούμορ την κατάσταση που επικρατούσε στα συσσίτια της πόλης γράφοντας στο «Κατοχικό Ημερολόγιό» του : «Πέμπτη, 25 Νοεμβρίου 1943, εις το συσσίτιο έφαγα φακή νερόβραστη!...Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου 1943, έφαγα μπιζέλια νερόβραστα … Σάββατο, 27 Νοεμβρίου 1943, στο συσσίτιο έφαγα μακαρόνια αρκετά καλά μετά ελαίου και αναδίδοντα δυσοσμία πετρελαίου, οπωσδήποτε τα έφαγα πάντως … Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 1943, έφαγα πατάτες (γεώμηλα) μετά ελαίου και πετρελαίου … Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου, έφαγα στο σισσίτιο φακές με λάδι … Σάββατο, 4 Δεκεμβρίου, έφαγα φακή, σκαστή άνευ ελαίου μετά ύδατος αγνού …» ...
(Γιώργου Ιωάννου : Η πρωτεύουσα των Προσφύγων» σελ. 46 - 47)

(26.11.2019)

                                         26.11.1943 : ΜΟΝΟΔΕΝΔΡΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑ ΗΘΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ...

26.11.1943 Το Ολοκαύτωμα στο Μονοδένδρι Λακωνίας. Οι Γερμανοί σε αντίποινα για την επίθεση ανταρτών στους Μολάους και εκτέλεση Γερμανού αξιωματικού, ανήμερα της εορτής του Οσίου Νίκωνος, πολιούχου Αγίου της Σπάρτης, εκτελούν 118 ΄Ελληνες ομήρους στο Μονοδένδρι της Λακωνίας που κρατούσαν φυλακισμένους στις φυλακές της Τρίπολης. Ανάμεσα στους ομήρους προς εκτέλεση ήταν και τα 4 αδέλφια της οικογένειας Τζιβανόπουλου και ο σπουδαγμένος στη Γερμανία γιατρός Χρήστος Καρβούνης ο οποίος ζήτησε να εξαιρεθούν τα μικρά παιδιά αλλά οι Γερμανοί απέρριψαν το αίτημά του. Επειδή όμως τον χρειάζονταν ως γιατρό και διερμηνέα του πρότειναν να φύγει. Αυτός όμως αρνήθηκε και στήθηκε μόνος του μαζί με τους άλλους απέναντι από το γερμανικό απόσπασμα και εκτελέστηκε μαζί τους.
(Στην εικόνα ο βαυαρός Καρλ φον Λε Σουέρ, διοικητής της 117ης Μεραρχίας Ορεινών Κυνηγών, που βαρύνεται με πολλά εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Είναι αυτός που διέταξε την εκτέλεση των 118 ομήρων στο Μονοδένδρι Λακωνίας σαν σήμερα 26.11.2019)

(26.11.2019)

                                                  Το Κόκκινο Ποτάμι και οι αλήθειες

Χθες είδαμε μία σκληρή εκπομπή από το γνωστό σίριαλ που αναφέρεται στον αφανισμό του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους και ίσως κάποιοι να έχουν την άποψη 'ότι ήταν υπερβολική σε σκληρότητα. Η πραγματικότητα όμως με τους Νεότουρκους όταν αυτοί κατέλαβαν την εξουσία το 1908 με τη λήψη άμεσων μέτρων κατά των μειονοτήτων της παρακμάζουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ιδιαίτερα κατά των Ελλήνων, ήταν ακόμα χειρότερη. Μία απόδειξη αποτελούν γεγονότα που συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη (τουρκοκρατούμενη τότε) όπου οι Νεότουρκοι τον Ιούνιο του 1910 ανάρτησαν στην πόλη την ακόλουθη προκήρυξη :
"Ειδοποιούμεν όλον τον κόσμον ότι θα εξορύξωμεν τους οφθαλμούς και θα κόψωμεν τας χείρας όλων εκείνων οι οποίοι θ΄αποπειραθώσι ν΄αρπάσωσι σπιθαμήν του οθωμανικού εδάφους. Αποφασίσαμεν ήδη να κηρύξωμεν τον εμπορικόν πόλεμον εναντίον όλων των υπό ελληνικήν σημαίαν ατμοπλοίων και των εξ Ελλάδος εμπορευμάτων αλλά τούτο δεν αρκεί. Ας διακόψωμεν πάσαν σχέσιν μεθ΄όλων των Ελλήνων Οθωμανών, των αρτοπωλών μας, των κρεοπωλών μας, των παντοπωλών μας και όλων των οποίων αι σκέψεις στρέφονται προς την Ελλάδα. Αναμένομεν την νέαν ταύτην απόδειξιν του πατριωτισμού παρά των κατοίκων της Θεσσαλονίκης"
(Σημ. Η παραπάνω προκήρυξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σάλπιγξ" της Μυτιλήνης φύλλο 191 / 17.6.1910)

(25.11.2019)

                                                               ΗΛΙΑΣ ΚΑΖΑΝ :
                     ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΙΜΑ ...

Αμέσως μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ακολούθησε ειρήνη στον κόσμο καθώς άρχιζε ένας νέος πόλεμος , ο "Ψυχρός Πόλεμος" , ανάμεσα κυρίως στις δύο Υπερδυνάμεις ΗΠΑ και ΕΣΣΔ και αυτό είχε δυσάρεστες συνέπειες σε όλο τον κόσμο. Στην Αμερική μάλιστα υπήρξαν καταστάσεις έντονου "αντικομμουνισμού" που έφτασε σε επίπεδα πανικού με τον λεγόμενο "κόκκινο κίνδυνο" (Red Scare) όπου όλοι έβλεπαν παντού να υπάρχουν Ρώσοι μυστικοί πράκτορες που δούλευαν ύπουλα για να διαβρώσουν και να διαλύσουν το κράτος με πρώτα τα διάφορα ιδρύματα, τις κρατικές υπηρεσίες και τους οργανισμούς. ΄Αρχισε τότε μία κίνηση με επικεφαλής τον Αμερικανό γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθυ, που ονομάστηκε "Μακαρθισμός" (McCarthyism) να βρεθούν οι ... επικίνδυνοι "κομμουνιστές" , να συλληφθούν, να απολυθούν απ΄τις δουλειές τους, να καταδικαστούν ως "προδότες" της πατρίδας και να εξοντωθούν. Και πήραν τότε τα σκάγια χιλιάδες προοδευτικούς Αμερικανούς συγγραφείς, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους του Χόλυγουντ που υπέστησαν τα πάνδεινα από τους οπαδούς του γερουσιαστή Μακάρθυ που ηγούνταν προσωπικά των διωγμών. Ανάμεσα σ΄αυτούς που υπέστησαν διώξεις ήταν ο Τσάρλι Τσάπλιν που αναγκάστηκε να φύγει από τις ΗΠΑ και το γνωστό ζευγάρι ηθοποιών Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ και Λορίν Μπακόλ. Μάλιστα σαν σήμερα 25.11.1947 το Κογκρέσο των ΗΠΑ με συντριπτική πλειοψηφία καταδικάζει 10 γνωστούς καλλιτέχνες του Χόλυγουντ επειδή αρνήθηκαν να συνεργαστούν με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθυ και να καταδώσουν συναδέλφοιυς τους κομμουνιστές...
΄Ενας όμως από αυτούς που συνεργάστηκε με τις αρχές ασφαλείας των ΗΠΑ "καρφώνοντας" αριστερούς συναδέλφους του ήταν δυστυχώς ο μεγάλος ΄Ελληνας σκηνοθέτης Ηλίας Καζάν ο οποίος ως το 1934 ήταν μέλος του Αμερικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος ο οποίος "κάρφωσε" στην ασφάλεια πολλούς κομμουνιστές και αριστερούς συνεργάτες του. ΄Εκτοτε στο Χόλυγουντ δεν ήθελαν να τον δουν και απόδειξη αποτελεί πως δεν τον τίμησαν για το σημαντικό κινηματογραφικό του έργο...
(Στις εικόνες διαδήλωση στο Χόλυγουντ γιά τη δίωξη των 10 καλλιτεχνών του Χόλυγουντ και ο "ρουφιάνος" του "Μακαρθισμού" Ηλίας Καζάν)

(25.11.1947)

                                 ΤΟ "ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ" ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ...

Με αφορμή τη χθεσινή εκπομπή της τηλεοπτικής σειράς "Το Κόκκινο Ποτάμι" που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα στην Τουρκία και στο δράμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού, θα πούμε λίγα λόγια για τις διαχρονικές στενές σχέσεις της Τουρκίας με τη Γερμανία που φτάνουν ως σήμερα όπως συχνά διαπιστώνουμε από τα γεγονότα άσχετα αν για λόγους εντυπώσεων σκηνοθετούνται κάποιες φευγαλέες κρίσεις. Η προοπτική να δημιουργήσει η Γερμανία δρόμο "προς ανατολάς" μέσω Βαλκανίων και Τουρκίας είναι υπαρκτός και σήμερα ...
Ας δούμε ποια κατάσταση επικρατούσε στις αρχές του 20ου αιώνα εποχή στην οποία αναφέρεται και η τηλεοπτική σειρά ...

... Η Γερμανία χάρη στην έντονη παρουσία του «σιδηρού καγκελαρίου» ΄Οττο Φον Μπίσμαρκ, καθίσταται αυτή την εποχή η νέα ανερχόμενη δύναμη με αλματώδη βιομηχανική ανάπτυξη που προκαλεί δέος στις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης που ανησυχούν για το μέλλον. ΄Εχει υποδειγματικά οργανωμένη διοίκηση στο εσωτερικό της χώρας με υψηλό βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού της, που εκδηλώνεται με έντονο δυναμισμό και στο εξωτερικό στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού. ΄Οπλο της, πέραν του ισχυρού στρατού και στόλου της, είναι και η αναπτυγμένη τεχνολογία την οποία χρησιμοποιεί σε πολεμικές επιχειρήσεις αλλά και σε σιδηροδρόμους και λιμάνια σε όλο τον κόσμο. Ακόμα διαθέτει αποικίες στην Αφρική και τον Ειρηνικό ενώ κατόρθωσε να έχει προνομιούχες σχέσεις με την Οθωμανική αυτοκρατορία εφαρμόζοντας το περίφημο δόγμα «΄Ανοιγμα προς Ανατολάς» ( Drang Nach Osten ). Ειδικά στα Βαλκάνια προσέγγισε τη Βουλγαρία της οποίας μάλιστα οργάνωσαν το στρατό Πρώσοι αξιωματικοί με γερμανικό οπλισμό σύγχρονης τεχνολογίας.
Ακολούθησαν έκτοτε δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι που ξεκίνησαν με αφορμή τις ορέξεις της Γερμανίας και που προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές και δυστυχία σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά η προοπτική του "Drang Nach Osten" της Γερμανίας συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα ...

(18.11.2019)

5.11.1959 : Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΑΞ ΜΕΡΤΕΝ ΑΠΕΛΑΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ ...
΄Ενα θλιβερό και ταπεινωτικό γεγονός για τη χώρα και το λαό μας που έχει καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας συνδέεται με τη σημερινή μέρα που όμως δεν θα πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ απαιτώντας από την Ιστορία να το καταχωρήσει στις σελίδες της.
Σαν σήμερα στις 5 Νοεμβρίου 1959 ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου Μαξ (Μαξιμιλιανός) Μέρτεν, γνωστός και ως ο "δήμιος της Θεσσαλονίκης", που είχε καταδικαστεί λίγο προηγούμενα από το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου της Αθήνας σε 25 χρόνια φυλάκισης για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, απελαύνεται από την Ελλάδα στη Γερμανία μετά από παραμονή στη φυλακή μόλις 7 μηνών από την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου. Η τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, κάτω από ,μεγάλες πιέσεις της Δυτικής Γερμανίας αναγκάζεται να εκδώσει εν τάχει το Ν.Δ. 4016/1959 με το οποίο ..." αναστέλλεται αυτοδικαίως και χωρίς να απαιτείται απόφασις δικαστηρίου πάσα δίωξις Γερμανών υπηκόων φερόμενοι ως εγκληματίες πολέμου..." και να στείλει τον Μέρτεν να ... δικαστεί στη Γερμανία
Ο Μέρτεν υπήρξε πολιτικός διοικητής της Γερμανικής Στρατιωτικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης- Αιγαίου κατά τη διάρκεια της Κατοχής και βαρυνόταν με τον θάνατο 46.067 Εβραίων και 680 Ελλήνων κατοίκων της Θεσσαλονίκης, με δημεύσεις, αρπαγές και λεηλασίες περιουσιών αλλά και με βασανισμούς Ελλήνων πολιτικών την ίδια περίοδο ...
Υπόψη ότι από το Στρατοδικείο της Αθήνας μετά τη σύλληψή του το 1957 καταδικάστηκε για όλα αυτά σε ποινή 25 ετών φυλάκιση κατά συγχώνευση παρόλο ότι οι επιμέρους ποινές ξεπερνούσαν τα 160 χρόνια ...
΄Ηταν η υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα εκείνη την περίοδο αφήνοντας πάντως ανοικτά πολλά αναπάντητα ζητήματα ...
(Στην εικόνα ο Μαξ Μέρτεν σε φωτογραφία της εποχής)

(5.11.2019)

Ο "Κόκκινος σουλτάνος"
Η τηλεοπτική σειρά "Το Κόκκινο Ποτάμι" μας δίνει την ευκαιρία να θίξουμε μερικά θέματα τα οποία τα έχουμε ξεχασμένα παρόλο που συνδέονται με το ξεριζωμένο Ελληνισμό της Μικρασίας και του Πόντου. Στο πρόσφατο επεισόδιο εμφανίστηκε και ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄ο οποίος αποτελεί και το ... ίνδαλμα του σημερινού προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σύμφωνα με πρόσφατη δήλωσή του παρόλο που οι ίδιοι οι Τούρκοι τον ονόμαζαν "Κόκκινο σουλτάνο" καθώς συνδέεται με τη σφαγή των Αρμενίων του 1896 και την δολοφονία χιλιάδων αντιφρονούντων αντιπάλων του. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο ανασφαλή και παρανοϊκό με πολλές φοβίες και εμμονές που κυβέρνησε την καταρρέουσα Οθωμανική αυτοκρατορία με αυταρχικό και απολυταρχικό τρόπο προσκολλημένος σε ξεπερασμένες θρησκευτικές δοξασίες μεταξύ των οποίων και στην εφαρμογή του Ιερού Νόμου του Ισλάμ γνωστού ως "σαρία". ΄Ενεκα μάλιστα αυτού ονομάστηκε και "χαλίφης" δηλαδή προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων της εποχής του.
΄Οταν τον Ιούλιο του 1908 εκδηλώθηκε στη Θεσσαλονίκη το κίνημα των Νεοτούρκων ο Αβδούλ Χαμίτ κρίνοντας πως δεν έχει νόημα να αντισταθεί αποδέχθηκε την κατάληψη της κυβέρνησης από τους κινηματίες και την απαίτησή τους για "Σύνταγμα". ΄Ομως αυτό ήταν προσπάθεια να κερδίσει χρόνο και να αντιδράσει αποτελεσματικά στο μέλλον. ΄Ετσι το Μάρτιο το 1909 εκδηλώνεται στην Κωνσταντινούπολη από το Α΄Σώμα του Οθωμανικού Στρατού που ελέγχονταν από την Πύλη αντικίνημα εναντίον των Νεοτούρκων με οργανώτρια την "Εταιρεία Ισλαμικής Ενότητος" (Ittihadi Muhammedi Emiyeti) και οι κινηματίες καταλαμβάνουν το κοινοβούλιο και καταργούν το Σύνταγμα με τον Ιερό Νόμο του Ισλάμ (σαρία) εγκαθιστώντας κράτος θεοκρατικού χαρακτήρα.
Οι Νεότουρκοι όμως έχοντας ακόμα την υποστήριξη όλων των εθνοτήτων αντέδρασαν άμεσα και δυναμικά στις 13 Απριλίου 1909 κατορθώνοντας να καταλάβουν ξανά την εξουσία εκθρονίζοντας τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Β΄ και αντικαθιστώντας τον από τον αδελφό του Μωάμεθ Ε΄ ο οποίος και ενεργούσε ως "πιόνι" των Νεοτούρκων. Μάλιστα τον Αβδούλ Χαμίτ με το χαρέμι του και το υπηρετικό προσωπικό εξόρισαν στη Θεσσαλονίκη όπου και εγκαταστάθηκε στη βίλα Αλλατίνι της Ανατολικής Θεσσαλονίκης φρουρούμενος...
(Στη Θεσσαλονίκη ο Αβδούλ Χαμίτ θα μείνει ως τις παραμονές της Απελευθέρωσης της πόλης τον Οκτώβριο του 1912 και θα μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη με γερμανικό πλοίο μετά από φροντίδες των φιλότουρκων Γερμανών που δεν ήθελαν να πέσει ένας Οθωμανός σουλτάνος στα χέρια των Ελλήνων...)

(5.11.2019)

                                                          ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1961...
                          ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΨΗΦΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΞΥΛΑ ...

Από μιά άποψη η σημερινή μέρα είναι "ιστορική" καθώς σαν σήμερα πριν 58 χρόνια, στις 29.10.1961, ψήφισαν στην Ελλάδα πέραν της λεγόμενης "εκλογικής βάσης" και τα ... τηλεγραφόξυλα ενώ καταγράφηκαν δεκάδες ψηφοφόροι να διαμένουν όλοι τους στο ίδιο σπίτι ...
Το Χρονικό αναφέρει :
29.10.1961 Εκλογές στην Ελλάδα. Διενεργούνται στην Ελλάδα βουλευτικές εκλογές τις οποίες η αντιπολίτευση ονόμασε «Εκλογές βίας και νοθείας». Οι εκλογές διεξήχθηκαν με ειδικό σχέδιο, το «σχέδιο Περικλής», το οποίο συνέταξε η Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ) με διοικητή τον Αλ. Νάτσινα και συνεργό τον μετέπειτα δικτάτορα αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο, με κύριο στόχο τη μείωση της επιρροής της ΕΔΑ στο εκλογικό σώμα. Στις εκλογές αντιπαρατάχθηκαν τρείς μόνο εκλογικοί σχηματισμοί: η «Εθνική Ριζοσπαστική ΄Ενωση» (ΕΡΕ) με αρχηγό τον Κ. Καραμανλή, ο συνασπισμός « ΄Ενωσις Κέντρου» (ΕΚ)- «Κόμμα Προοδευτικών» (ΚΠ) με αρχηγούς αντίστοιχα τους Γ. Παπανδρέου και Σπ. Μαρκεζίνη, και το «Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδας» (ΠΑΜΕ) που αποτελούσε συνασπισμό της «Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς» (ΕΔΑ) με πρόεδρο τον Γιάννη Πασαλίδη και του «Εθνικού Αγροτικού Κόμματος» (ΕΑΚ) που συγκέντρωνε διάφορους πολιτικούς χώρους συνεργαζόμενους με την ΕΔΑ. Νικήτρια αναδείχθηκε η ΕΡΕ λαμβάνοντας 50,81% των ψήφων εκλέγοντας 176 βουλευτές στη Βουλή. Ο συνασπισμός ΕΚ-ΚΠ αναδείχθηκε δεύτερη δύναμη με 33,65% εκλέγοντας 100 βουλευτές ενώ το ΠΑΜΕ περιορίστηκε στην τρίτη θέση με 14,62% εκλέγοντας 24 βουλευτές

(29.10.2019)

 

                                            ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ...

 

Προ της κήρυξης πολέμου με την Ιταλία στην Αλβανία, όπου είχαν εγκατασταθεί από καιρό ιταλικά στρατεύματα, έλαβαν χώρα γεγονότα τα οποία δεν είναι και τόσο γνωστά...

Στις 21 Οκτωβρίου 1940, μία βδομάδα προ της κήρυξης πολέμου με την Ιταλία ο ΄Ελληνας υποπρόξενος στους ΄Αγιους Σαράντα, στέλνει απόρρητο τηλεγράφημα στην ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με το οποίο Αλβανοί στρατολογούνται μαζικά στον ιταλικό στρατό υπό την εποπτεία του Ιταλού στρατηγού Βισκόντι Πράσκα και προωθούνται στα ελληνοαλβανικά σύνορα με σκοπό να εισβάλουν στην Ελλάδα με αντάλλαγμα την Τσαμουριά. (Σημ. Στις 28.10.1940, την ίδια ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου στον ΄Ελληνα πρωθυπουργό από τον Ιταλο πρεσβευτή στην Αθήνα και την έναρξη των εχθροπραξιών, δύο αλβανικά τάγματα Τσάμηδων εισβάλουν στην Θεσπρωτία μετά από διαταγή του Μουσολίνι. Επικεφαλής των τσάμικων ταγμάτων ήταν οι τσάμηδες σπαχήδες Αζίζ Τσάμης, Σκενδέρ Τσάμης, Χασάν Πιλάφη, Μπράχο Τσαπούνη, Τζελάλ Τσαπούνη, Τζέλιο Ελμάζ και Ζεϊνέλ Ισμαήλ, οι περισσότεροι από τους Φιλιάτες Θεσπρωτίας. Στόχος τους κυρίως το «πλιάτσικο», οι λεηλασίες και διαρπαγές από τα σπίτια και καταστήματα των Ελλήνων) 

 

(27.10.2019)

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1942 : ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΑΝ «ΟΧΙ» ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ …

Παρά τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα των κατακτητών κατά των Ελλήνων πολιτών , τις συνεχείς διώξεις , φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιστασιακών , τις τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα , οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ανέκτησαν γρήγορα το ηθικό τους μετά τους πρώτους μήνες της Κατοχής και με μπροστάρηδες τους φοιτητές του Πανεπιστημίου της πόλης άρχισαν να αντιδρούν μαζικά στους Γερμανούς κατακτητές με την ελπίδα ότι γρήγορα θα έλθει η πολυπόθητη ημέρα της Ελευθερίας …
Απόδειξη του σθένους, της αποφασιστικότητας και της τόλμης των φοιτητών ήταν η πραγματοποίηση στις 28 Οκτωβρίου 1942 εορτασμού στην πόλη για την επέτειο του «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940 στους Ιταλούς φασίστες εισβολείς , γεγονός που προκάλεσε οργή και μένος στους Γερμανούς κατακτητές εναντίον τους . Παρά τις απειλές όμως , τους εκφοβισμούς και τις απαγορεύσεις, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν μεγάλη διαδήλωση που ξεκίνησε από την πλατεία Αγίας Σοφίας και κατευθύνθηκε προς τις συνοικίες της ΄Ανω πόλης , τις οποίες απέφευγαν οι Γερμανοί κατακτητές αφού εκεί ήταν το «κέντρο» της Αντίστασης .Τους διαδηλωτές αμέσως περικύκλωσαν ένοπλα τμήματα Γερμανών και χωροφυλάκων για να τους διαλύσουν , αλλά συνέβη το αντίθετο. Οι φοιτητές , τραγουδώντας εθνικά τραγούδια , έφτασαν διασχίζοντας την οδό Αγίας Σοφίας στην οδό Αγίου Δημητρίου όπου άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα κατά του φασισμού , για να ακολουθήσουν πυροβολισμοί από τους Γερμανούς και πολλές συλλήψεις διαδηλωτών φοιτητών οι οποίοι οδηγήθηκαν στα κρατητήρια της Ασφάλειας .

(Στην εικόνα το Ξενοδοχείο "Ματζέστικ" που υπήρχε ωε εδώ και λίγες δεκαετίες στη γωνία των οδών Αγίας Σοφίας και Λεωφόρος Νίκης, όπου στεγαζόταν η φοβερή Γερμανική στρατιωτική Αστυνομία Κομαντατούρ)

(27.10.2019)

                                 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ! …

                                                          (΄Ενα σύντομο χρονικό)

Στις 26 Οκτωβρίου 1912 , σαν σήμερα πριν 107 χρόνια , η Θεσσαλονίκη , η πόλη που ίδρυσε ο βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος το 315 π.Χ. ως πρωτεύουσα του Μακεδονικού βασιλείου , μετά από μία μακρά σκοτεινή περίοδο σκλαβιάς και υποτέλειας στους Τούρκους διάρκειας 482 χρόνων , επανέρχεται και ενσωματώνεται στον εθνικό κορμό , γεγονός που χαιρετίστηκε με χαρά , συγκίνηση και εθνικό ενθουσιασμό από τους ΄Ελληνες κατοίκους της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας .

Αργά το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου η Ελληνική Επιτροπή με επικεφαλείς- πληρεξούσιους του διαδόχου και αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου τους αξιωματικούς Βίκτορα Δούσμανη και Ιωάννη Μεταξά έφτασαν στο Διοικητήριο μεταφέροντας την οριστική πρόταση εκ μέρους του διαδόχου στον Τούρκο αρχιστράτηγο Χασάν Ταξίν πασά για να διατυπωθεί αμέσως στη συνέχεια το κείμενο του σχετικού Πρωτοκόλλου Παράδοσης της πόλης της Θεσσαλονίκης στον Ελληνικό στρατό . Το κείμενο του Πρωτοκόλλου συνετάγη ιδιοχείρως από τον έφεδρο τότε δεκανέα ΄Ιωνα Δραγούμη στα ελληνικά και στα γαλλικά και ανέφερε μεταξύ άλλων τον τρόπο παράδοσης του οπλισμού των Τούρκων στρατιωτών , τον τόπο συγκέντρωσης και περιορισμού των Τούρκων αιχμαλώτων , τον τρόπο παράδοσης των τουρκικών πυροβόλων και μηχανημάτων κλπ ενώ συμφωνήθηκε οι χωροφύλακες και η Οθωμανική αστυνομία να συνεχίσουν την υπηρεσία τους ως ότου προκύψει νέα διαταγή. Το παραπάνω Πρωτόκολλο συνόδευε και ένα άλλο «προσαρτημένο» με 6 άρθρα , το οποίο αναφερόταν στον τρόπο εισόδου στην πόλη των ελληνικών στρατευμάτων , στην παροχή τροφής στους Τούρκους στρατιώτες κλπ

Μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου παράδοσης της πόλης , ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου μέραρχος Παναγιώτης Δαγκλής αναλαμβάνει καθήκοντα στο κτίριο του Διοικητηρίου , ενώ ο λοχαγός του Μηχανικού Αθανάσιος Εξαδάκτυλος («Αθανάσιος Αντωνίου» κατά το Μακεδονικό Αγώνα) μαζί με τον ένθερμο πατριώτη ΄Ιωνα Δραγούμη κατευθύνονται στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο της παραλίας , όπου σε ατμόσφαιρα ενθουσιώδη υψώνουν , στο μπαλκόνι του κτιρίου την ελληνική σημαία . Με παρόμοιο τελετουργικό τρόπο εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ο Αλέξανδρος Ζάννας , με τη βοήθεια κάποιου ναυτικού , υψώνει την ελληνική σημαία στην κορυφή του Λευκού Πύργου . Στη συνέχεια και κάτω από ραγδαία βροχή , που όμως δεν ήταν ικανή να αποτρέψει τον ελληνικό πληθυσμό από το να πλημμυρίσει τους δρόμους , μπαίνει στην πόλη από την οδό «Μεμλεκέτ Μπαχτσεσή» (σημερινή 26ης Οκτωβρίου) η μεραρχία του στρατηγού Κλεομένη Κλεομένους με 3.000 άνδρες και στρατωνίζεται στα δυτικά της πόλης κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό. Παράλληλα ο στρατηγός Κωνσταντίνος Καλλάρης με την ΙΙη Μεραρχία του πραγματοποιεί ταχύτατα «κυκλωτική» κίνηση στη Θεσσαλονίκη και καταλαμβάνει την περιοχή της Μπάλτσας (Μελισσοχωρίου) αποτρέποντας κάθε προοπτική ή δυνατότητα να βρει διέξοδο προς βορρά και βορειοανατολικά ο τουρκικός στρατός αναγκάζοντας τελικά τον Τούρκο αρχιστράτηγο να αποδεχθεί την πλήρη παράδοση της πόλης …

Στις 29 Οκτωβρίου 1912 , με νέα τμήματα στρατού, μπαίνει στην πόλη ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄, που εγκαθίσταται στην περιοχή «Εξοχών» της Θεσσαλονίκης , στο αρχοντικό Χατζηλαζάρου , ενώ ο διάδοχος Κωνσταντίνος και το επιτελείο του εγκαταστάθηκαν στο Ξενοδοχείο «Σπλέντιτ» στην παραλία . Στη συνέχεια ορίστηκε ο πρίγκιπας Νικόλαος Στρατιωτικός Διοικητής των ελληνικών στρατευμάτων της Θεσσαλονίκης ενώ το γενικό στρατιωτικό επιτελείο μεταφέρθηκε εσπευσμένα στην ΄Ηπειρο για την κατάληψη των Ιωαννίνων . Πολιτικός Διοικητής της Θεσσαλονίκης και των –ονομαζόμενων – «Νέων Χωρών» ορίστηκε ο εκ Βεροίας καταγόμενος Κωνσταντίνος Ρακτιβάν ενώ για λόγους σκοπιμότητας και προσωρινά διατηρήθηκε στη θέση του και ο Τούρκος δήμαρχος της πόλης Οσμάν Σαϊτ Ιμπέλ Χακή μπέης .

Στις 30 Οκτωβρίου 1912 έγινε λαμπρή δοξολογία για την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στο ναό του Αγίου Μηνά , στην οποία χοροστάτησε ο τότε μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος (1912-1951) , ο οποίος είχε αναλάβει τα καθήκοντά του στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης μόλις το Μάϊο λίγους μήνες πριν από την Απελευθέρωση της πόλης .

Την ίδια ημέρα της Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης , στις 26 0κτωβρίου 1912 , ταξιαρχία του ελληνικού ιππικού ύστερα από μάχη απελευθερώνει το Λαγκαδά ενώ την επομένη 27 Οκτωβρίου , ο οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα καπετάν Δούκας , σε συνεργασία με τμήματα του ελληνικού τακτικού στρατού απελευθερώνει και τη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου ΄Ορους …

(26.10.2019)