Πάω να ψωνίσω πέντε πράγματα από το σούπερ-μάρκετ και ψωνίζω ... δεκαπέντε παρόλο που έχω συντάξει λεπτομερή κατάσταση την οποία και φέρω ανα χείρας εισερχόμενος στο πολυκατάστημα ...Τα κόλπα των σουπερμαρκετάδων τα ξέρω καλά και τα περιγράφουν λεπτομερώς όλα τα σύγχρονα βιβλία μάρκετινγκ : Τα είδη στα ράφια πρέπει να εμφανίζουν ... κινητικότητα. Σήμερα να είναι εδώ, αύριο να είναι αλλού μεθαύριο στον ημιόροφο, την άλλη στο υπόγειο και πάει λέγοντας...Ο λόγος???..Σε αναγκάζουν να γυρίσεις όλο το μαγαζί ψάχνοντας οπότε και βλέπεις και εκατοντάδες άλλα άχρηστα πράγματα μερικά από τα οποία και αγοράζεις παρόλο ότι δεν σου χρειάζονται...
Παλιά πήγαινα για πέντε και έφευγα με τριανταπέντε...΄Οταν άρχισε η κρίση πήγαινα για πέντε και έφευγα με εικοσιπέντε ...΄Οταν ήρθαν τα Μνημόνια, τα Μεσοπρόθεσμα , τα Μακροπρόθεσμα και τα τοιαύτα πηγαίνω γιά πέντε και φεύγω με δεκαπέντε...Αλλά τώρα με το "πρωτογενές πλεόνασμα" μάλλον θα πρέπει να πηγαίνω γιά πέντε και να φεύγω με ...ένα !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου