ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΕΛΙΟΥ...

Ξύπνησα σήμερα πρωί και με έκπληξή μου αντίκρυσα τους πάντες γύρω μου να χαμογελούν ευτυχισμένοι ως να έχουν περάσει όλα τα άσχημα και η Ελλάδα να διανύει ήδη τον δρόμο της ακμής , της ανάπτυξης και της προόδου...Εύλογο και αυθόρμητο συνεπώς το ερώτημα :
--Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα ?... Γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα?...
Την απάντηση την έδωσε και πάλι ο ποιητής Τίμος Μωραϊτίνης με τους στίχους του που έγραψε γιά τον ¨Υμνο της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου του Μεταξά, λέγοντας:
--Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή,
που την χαίρεσαι κι εσύ,
στέρεψε το μαύρο δάκρυ, κλείσανε πολλές πληγές.
Αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρο όλα τα βράχια
εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές..."
Μωρέ μπράβο λέω μέσα μου ... Λες να βγήκαμε απ΄τα Μνημόνια και΄γω δεν το πήρα χαμπάρι ???...
Δυστυχώς όμως το αντιλήφθηκα εγκαίρως : ο κόσμος χαμογελούσε όχι γιά τίποτα άλλο αλλά γιατί σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου...Και το γεγονός μου προκάλεσε πικρό χαμόγελο θλίψης γιατί βλέποντας την πραγματικότητα που κυριαρχεί γύρω μου διαπίστωσα πως δεν απέχουμε και πολύ από το να ακούσουμε ξανά τον ΄Υμνο της 4ης Αυγούστου στην άμοιρη αυτή χώρα ...