ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1944

                                           ΠΕΙΝΑ, ΔΥΣΤΥΧΊΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ... ΕΛΠΙΔΑ !

Τον Σεπτέμβρη του 1944 και ενώ οι Γερμανοί ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από την Ελλάδα με την ουρά κάτω από τα σκέλια, τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης δημιουργείται για τους Θεσσαλονικείς αφού τα τρόφιμα σπανίζουν σε απελπιστικό βαθμό. Ακόμα από έλλειψη βενζίνης έχουν παραλύσει τελείως οι μεταφορές ενώ η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης- Αθηνών έχει διακοπεί από τη δράση των ομάδων Εθνικής Αντίστασης και τους αγγλικούς βομβαρδισμούς. Επίσης το ταχυδρομείο και το τηλεγραφείο σπάνια λειτουργούν, ενώ οργιάζουν οι ληστείες, οι λεηλασίες και οι αρπαγές στις οποίες προβαίνουν οι άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας που παραβιάζουν ακόμα και τις αποθήκες του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΣ)...
Η οικονομική κατάσταση στη Θεσσαλονίκη είναι άθλια και η δραχμή έχει χάσει παντελώς την αξία της που πέφτει κατακόρυφα. ΄Ενα χρυσό "ναπολεόνι" είχε στις 30 Ιουνίου 1944 137.000.000 δραχμές για να φτάσει σε ένα μήνα να έχει 476.000.000 δραχμές και στις 30 Σεπτεμβρίου 1944 41 δισεκατομμύρια δραχμές !... Τότε ήταν που οι Γερμαναράδες, τους οποίους με τόση θρασύτητα αλλά και άγνοια συνεχίζουν κάποιοι να επαινούν, κυκλοφόρησαν χάρτινα "πφένιχ"(το 1/100 μάρκου) τα οποία τα σφράγισαν και τα ονόμασαν... μάρκα. ΄Ομως δεν αντιπροσώπευαν καμία αξία και ουδείς τα χρησιμοποίησε στις συναλλαγές...
Είναι χαρακτηριστικό πως μία απλή διαδρομή με το τράμ εκείνης της εποχής στη Θεσσαλονίκη κόστιζε ... 50.000.000 δραχμές ενώ ο πληθωρισμός που κάλπαζε από ώρα σε ώρα δεν επέτρεπε να γίνει κανένας λογαριασμός...
Και όμως παρά την πείνα και την δυστυχία υπήρχε ελπίδα στο λαού ότι όπου νάναι θα ανατείλει ο ήλιος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ...
(www.apapagianopoulos.blogspot.com)