ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ...
Γράφοντας το νέο μου βιβλίο για το δράμα του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού που κατέληξε στη Μικρασιατική Καταστροφή του ΄22 έπεσε στα χέρια μου μία επιστολή που υπογράφουν όλοι οι τότε πνευματικοί άνθρωποι της Ελλάδας με την οποία γνώριζαν στους διανοούμενους όλου του πολιτισμένου κόσμου την τραγωδία που ζούσαν οι ΄Ελληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου μετά τις διώξεις και πρωτοφανείς θηριωδίες που υφίσταντο απο τους Τούρκους και έκαναν έκκληση να συνδράμουν ώστε να σταματήσει αυτή η τραγωδία της οποίας η συνέχεια και ανοχή -όπως γράφουν- αποτελεί πένθος γιά ολόκληρη την ανθρωπότητα...
Επειδή έκρινα ότι η επιστολή αυτή έχει μεγάλη και διαχρονική αξία την παραθέτω μαζί με τα ονόματα αυτών που την υπογράφουν προκειμένου αυτοί που αμφισβητούν αν τα γεγονότα αυτά συνέβησαν, να στείλουν τις αντιρρήσεις τους απ΄ευθείας στον ... Ν. Καζαντζάκη, στον Κ. Παλαμά, στον ΄Αγγ. Σικελιανό, στον Ι. Σβορώνο, στον Ζ. Παπαντωνίου, στον Γ. Δροσίνη, στον Μ. Αυγέρη, στον Γ. Ιακωβίδη, στον Ι. Βλαχογιάννη, στον Αρ. Καμπούρογλου κλπ
--Στο σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου μου που έχει τίτλο "Η αρχή και το τέλος" αναφέρω σχετικά :
" ... Η Ελλάδα είχε ουσιαστικά εγκαταλειφθεί στην τύχη της από τους Συμμάχους της και αυτό – όπως ήταν επόμενο – είχε άμεσες συνέπειες στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία με τα άτακτα τουρκικά σώματα αλλά και τα εθνικιστικά στρατεύματα του Κεμάλ να προβαίνουν στο πέρασμά τους σε πρωτοφανείς θηριωδίες γιά αντίποινα σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών και ιδιαίτερα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Είναι χαρακτηριστική γραπτή διαμαρτυρία που συνέταξαν και απέστειλαν εκείνη την εποχή σε διανοούμενους πολλών χωρών της Ευρώπης και της Αμερικής γνωστοί ΄Ελληνες συγγραφείς και καλλιτέχνες αναφερόμενοι στις σφαγές Ελλήνων από τους Τούρκους στις πόλεις και στα χωριά του Πόντου καταγγέλοντας συγχρόνως και την απάθεια των Ευρωπαίων και ιδιαίτερα των Γάλλων απέναντι στο πρόβλημα. Αναφέρει το ιστορικό αυτό κείμενο:
«Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Ελλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του Ελληνικού Πόντου. Ξηρά, εξακριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής : Οι Τούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Μερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Τους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους. Μετατόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Τριπόλεως, Κερασούντος, Ορδούς, Οινόης, Αμισού και Πάφρας και καθ΄οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών. ΄Εκλεισαν εντός του ναού του χωρίου΄Ελεζλη εν Σουλού -Τερέ 535 ΄Ελληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτον έσφαξαν 7 ιερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού. Απηγχόνισαν εν Αμασεία 168 προκρίτους Αμισού και Πάφρας. Εβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντας αυτά κατά των τοίχων. Οι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ΄όψιν των διανοουμένων της Ευρώπης και της Αμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητας.
Αθήνα 22 Νοεμβρίου 1921
΄Αννινος Χ., Αυγέρης Μ., Βλαχογιάννης Ι., Βώκος Γερ., Γρυπάρης Ι., Δούζας Α., Δροσίνης Γ., Ζάχος Α., Θεοδωροπούλου Αύρα, Θεοτόκης Κ., Ιακωβίδης Γ., Καζαντζάκης Ν., Καζαντζάκη Γαλ., Καμπάνης Αρ., Καμπούρογλου Δ., Καρολίδης Π., Κόκκινος Δ., Κορομηλάς Γ., Μαλακάσης Μ., Μαλέας Κ., Μένανδρος Σ., Νικολούδης Θ., Νιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς Κ., Παπαντωνίου Ζ., Παράσχος Κ., Πασαγιάννης Κ., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός ΄Αγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Ταγκόπουλος Δ., Τσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας Ρ., Χατζιδάκης Γ., Χατζόπουλος Δ., Χορν Π., Σβορώνος Ι.
Μεθ΄όλης της πικρίας μου διά την κυρίως υπό της Γαλλίας και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογουμένων εγκατάλειψιν εις σφαγήν των Χριστιανών».

(04.05.2018)