ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ

ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΟΥΣΑΝ ΟΣΟ-ΟΣΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ...

΄Εχει ειπωθεί πολλές φορές και αποδεικνύεται μέσα από γεγονότα πως η Ιστορία διδάσκει αρκεί βέβαια να ... διαβαστεί. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, καθώς η Ιστορία είναι μόνιμα στο ράφι, πολλά είναι τα σημαντικά γεγονότα που υπάρχουν και αγνοούμε ενώ αν τα γνωρίζαμε είναι βέβαιο πως θα βλέπαμε διαφορετικά τα πράγματα και θα αντιδρούσαμε αναλόγως, ΄Ενα τέτοιο γεγονός αναφέρεται στην τύχη της λεγόμενης δημόσιας περιουσίας το 1826 όταν ένεκα μεγάλης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (φαινόμενο δυστυχώς συνηθισμένο στην άμοιρη χώρα μας) οι εκπρόσωποι τότε του Ελληνικού λαού απέκλεισαν την εκποίηση της "δημοσίας γης" για να βρεθούν χρήματα για να ξεπεραστεί η κρίση. Μία απόφαση δηλαδή τελείως αντίθετη με ότι κάνει σήμερα η κυβέρνηση των Μνημονίων, της υποτέλειας και της υποταγής στην Ελλάδα...
Το σχετικό χρονικό αναφέρει:

12.04.1826 Η Ελλάδα σε πτώχευση. Μετά τα δραματικά γεγονότα του Μεσολογγίου και την παραίτηση από το Εκτελεστικό του Γεωργίου Κουντουριώτη και του Μπόταση , η Διοικητική Επιτροπή που εκλέχτηκε στην Γ΄ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (06.04.1826) εξέλεσε πρόεδρο της «Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδας» (πρωθυπουργό) τον Ανδρέα Ζαϊμη ο οποίος και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας και την συνέχιση του Αγώνα κάτω από πολύ δυσχερείς συνθήκες με τα δημόσια οικονομικά να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση καθώς στο δημόσιο ταμείο δεν υπήρχαν παρά μόνον 80 γρόσια. Η Ελλάδα βρέθηκε τότε σε δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση για να αναγκαστεί η Εθνοσυνέλευση, εκτός από την επικύρωση των δύο αγγλικών δανείων, να προβεί στη σύναψη νέου δανείου 100.000 ταλλήρων στα Επτάνησα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι άμεσες δαπάνες σε μισθούς και τροφές του στρατεύματος. Παρά ταύτα ελήφθη απόφαση για τη μη εκποίηση της εθνικής γης