Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ...

Ο "πολιούχος" και "προστάτης" της Θεσσαλονίκης ΄Αγιος Δημήτριος συνδέθηκε άρρηκτα με την πόλη της Θεσσαλονίκης και αυτό είναι ιστορικά διαπιστωμένο μέσα από γεγονότα αλλά και από διηγήσεις επιφανών λογίων που έζησαν όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και πολύ μακράν αυτής σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο. Μάλιστα η θρησκευτική παράδοση αναφέρει πως ο ίδιος ο ΄Αγιος Δημήτριος απευθυνόμενος προς την πόλη της Θεσσαλονίκης που αγαπούσε έλεγε:
"Μη φοβού ούν πατρίς μου εμέ κατέχουσα τους εχθρούς σου γαρ πάντας πατάξω και φυλάξω σε την τιμώσαν με".
΄Ετσι ο ΄Αγιος Δημήτριος, ο "μέγας φρουρός της Θεσσαλονίκης", ο "ρύστης εν τοις κινδύνοις ο εξαίρετος", όπως ονομαζόταν από το Θεσσαλονικέα πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Φιλόθεο, έγινε ο φύλακας και προστάτης της πόλης και των κατοίκων της. Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης θεωρούσαν , μετά τον Απόστολο Παύλο, τον ΄Αγιο Δημήτριο ως τον μεγαλύτερο προστάτη τους.
Ο σεβασμός των Θεσσαλονικέων προς τον ΄Αγιο Δημήτριο ήταν -και είναι- μεγάλος. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως θεωρούνταν βαρύτατος ο όρκος στο όνομα του Αγίου αυτού:
"Μα τον σον και ημών απάντων Δημήτριον τον κηδεμόνα της Θεσσαλονίκης και πολιούχον ούτος δε ο όρκος παρά Θεσσαλονικεύσι πλέον των άλλων ισχύει" , αναφέρει ο βυζαντινός λόγιος Γεώργιος Ακροπολίτης.
Στη μακρά ιστορία των 23 αιώνων της Θεσσαλονίκης η πόλη δέχθηκε πολλές επιθέσεις, επιδρομές και πολιορκίες από φιλόδοξους βάρβαρους κατακτητές αλλά οι κάτοικοί της τις αντιμετώπισαν με σθένος και με τόλμη. Η παράδοση μάλιστα αναφέρει πως ανάμεσα στους Θεσσαλονικείς που αγωνίζονταν για να αποκρούσουν τους βάρβαρους επιδρομείς στα τείχη της πόλης ήταν και ο ΄Αγιος Δημήτριος ο οποίος -αναφέρουν- πως τον Οκτώβριο του 1207 σκότωσε με δόρυ έξω από την πόλη τον τσάρο των Βουλγάρων Ιωαννίτζη που πολιορκούσε τη Θεσσαλονίκη...
Η Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης την ημέρα της γιορτής του, στις 26 Οκτωβρίου 1912, υπήρξε για τους ευσεβείς Θεσσαλονικείς μία ακόμα επιβεβαίωση της αγάπης του για την πόλη και τους κατοίκους της...

(Σημ. Στοιχεία από το βιβλίο μου "Ιστορία της Θεσσαλονίκης" σελ.64- 68)