ΤΟ "FILIOQUE" ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
Με αφορμή την επίσκεψη του πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και της προσπάθειας που καταβάλλεται εκατέρωθεν να ενωθούν οι δύο χριστιανικές Εκκλησίες (Καθολική και Ορθόδοξος Εκκλησία), οφείλουμε να δούμε το θέμα ξανά από τότε που ξεκίνησε, τι ακολούθησε και ποιές ήταν οι συνέπειες κυρίως για την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και ειδικά για τον Ελληνισμό. Από τη μελέτη του όλου θέματος προκύπτει αβίαστα πως η αιτία του λεγόμενου "Σχίσματος" των δύο Εκκλησιών δεν ήταν τόσο από που εκπορεύεται το ΄Αγιον Πνεύμα (το λεγόμενο "filioque") αλλά η απαίτηση του πάπα να έχει αυτός τα "πρωτεία" σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο το οποίο φυσικά δεν το δέχονταν με τίποτα οι Ορθόδοξοι λαοί μεταξύ των οποίων και οι ΄Ελληνες. ΄Ετσι παρά τις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως να βρεθεί κάποια λύση και να αποφευχθεί το Σχίσμα , το 1054 συνέβη ένα γεγονός στην Κωνσταντινούπολη με την επίσκεψη και τότε μιάς "τρόϊκας" σαν αυτή που γνωρίζουμε σήμερα , που είχε ως συνέπεια , μετά από άκαρπες συνομιλίες, να επέλθει το λεγομενο "Μέγα Σχίσμα" το οποίο τελικά δίχασε τους χριστιανικούς λαούς, αποδυνάμωσε τη δύναμη και ισχύ των χριστιανικών κρατών με τελικό αποτέλεσμα η Κωνσταντινούπολη, μόνη και αβοήθητη, να περιέλθει το 1453 μετά από τέσσερες αιώνες διαχασμού και διχόνοιας στους Τούρκους...
Ο ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΙΧΑΗΛ Α΄ ΚΗΡΟΥΛΑΡΙΟΥ: . Παρά το ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Α΄Κηρουλάριος προσπάθησε να υπάρξει κατευνασμός και συνεννόηση για κάποιου είδους ρύθμιση στο όλο θέμα , ο πάπας της Ρώμης Λέοντας Θ΄ απέστειλε το 1054 τρείς απεσταλμένους του στην Κωνσταντινούπολη με επικεφαλής τον υψηλόβαθμό αξιωματούχο («λεγάτο») της παπικής εκκλησίας καρδινάλιο Ουμβέρο (Humbert) για να ελέγξουν και να «νουθετήσουν» τον Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριο . Στη συνάντηση που έγινε `των απεσταλμένων του πάπα με τον πατριάρχη , οι παπικοί άσκησαν έντονη ρητορεία εναντίον του παραδίδοντάς του στο τέλος μία επιστολή του πάπα Λέοντα όπου περιλαμβάνονταν σε αυστηρό και απαξιωτικό τόνο τα … θρησκευτικά του παραπτώματα . Όμως η ενέργεια αυτή ήταν τελείως παράνομη και αντιδεοντολογική αφού ο πάπας στο μεταξύ είχε ήδη πεθάνει στη Ρώμη και δεν μπορούσε κανείς πια να τον … αντιπροσωπεύει επί της Γης . Στη συνέχεια οι απεσταλμένοι της παπικής εκκλησίας αποχώρησαν από τη συνάντηση μέσα σε τεταμένη ατμόσφαιρα χωρίς ούτε καν να υπάρξει ο τυπικός αποχαιρετισμός μεταξύ τους . Όμως δεν τελείωσε εδώ η προκλητική δραστηριότητα του παπικού καρδινάλιου και της συνοδείας του . Την επόμενη ημέρα , το πρωί του Σαββάτου της 16ης Ιουλίου 1054 , και ενώ είχε αρχίσει η Θεία Λειτουργία στο ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη , οι απεσταλμένοι του πάπα εισήλθαν ξαφνικά και βίαια στο ναό , κατευθύνθηκαν στο Ιερό Βήμα και κατέθεσαν πάνω στην Αγία Τράπεζα , μπρος στα έκπληκτα μάτια των παρισταμένων και αυτού του αυτοκράτορα , ένα έγγραφο με παπική βούλα όπου είχε καταγραφεί ο «αφορισμός» του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριου . Στη συνέχεια αποχώρησαν επιδεικτικά και όταν έφτασαν στη δυτική πύλη του ναού ο καρδινάλιος Ουμπέρτο τίναξε την σκόνη των παπουτσιών του λέγοντας με στόμφο «Viedeat Deus et judicet» ( Βλέπει ο Θεός και κρίνει…) . Στο ναό επικράτησε μεγάλη αναστάτωση και ένας διάκονος έσπευσε με το έγγραφο του πάπα ανά χείρας να παρακαλέσει τον παπικό καρδινάλιο να το πάρει πίσω αλλά αυτός ήταν ανένδοτος οπότε ο διάκονος το πέταξε περιφρονητικά στο δρόμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου