ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ... ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ !...
                                                      ΜΕΤΑ ΑΠΟ 158 ΧΡΟΝΙΑ ...

Είμαι αντίθετος σ΄αυτή την τακτική να τιμάται δηλαδή ένα πρόσωπο, ένας θεσμός, ένας τόπος ή ένας λαός μία φορά το χρόνο περισσότερο μάλιστα όταν απλά αυτό γίνεται για να δείξουμε πως ενδιαφερόμαστε γι΄αυτό που τιμούμε ενώ η ουσία παραμένει η ίδια χωρίς τίποτα να αλλάζει με το πέρασμα των ετών. Πως μπορεί να γιορτάζει η ανθρωπότητα για τη γυναίκα που φορά υποχρεωτικά μαύρη μπούρκα που σκεπάζει τα πάντα αφήνοντας μόνο κάποιες σχισμές για να μπορεί να βλέπει που βρίσκεται και που πηγαίνει ?... Είναι να γιορτάζουμε όταν η γυναίκα θεωρείται "άλλο είδος" από τον άνδρα ενώ άνδρας και γυναίκα είναι το ίδιο άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις στη ζωή ?...
Απλά αναφέρω το Χρονικό της Ημέρας που απλά αποδεικνύει πως από το 1857 που ξεκίνησε ένας αγώνας για την ισότητα των γυναικών, μετά από 158 ολόκληρα χρόνια όχι μόνο είμαστε στο ίδιο σημείο αλλά σε πολλές περιοχές του πλανήτη η ανθρωπότητα κατευθύνεται προς τα πίσω και στο θέμα αυτό...

08.03.1857 Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Στις 8 Μαρτίου 1857 ξεσηκώνονται σι εργάτριες στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού της Νέας Υόρκης με αιτήματα τη μείωση των ωρών εργασίας σε 10 ημερησίως (ως τότε ήταν 16), ίσα μεροκάματα με τους άνδρες και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και ζωής. Ακολούθησε απεργία και αποχή από την εργασία τους αλλά και δυναμική διεκδίκηση των αιτημάτων τους που κατέληξε σε σύγκρουση με την αστυνομία με πολλά θύματα από το χώρο των απεργών γυναικών. Επρόκειτο για την πρώτη καταγεγραμμένη απεργία εργαζομένων γυναικών στον κόσμο.
(Σημ. Και πάλι στη Νέα Υόρκη, στις 22 Νοεμβρίου 1909, μετά από απεργία γυκαικών εργατριών στον κλάδο της υφαντουργίας διάρκειας 11 εβδομάδων , οι γυναίκες πραγματοποίησαν δυναμικές διαμαρτυρίες στους δρόμους για να ακολουθήσουν και πάλι αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία, τους δικαστές και τους εργοδότες. Η απεργία τους μάλιστα κράτησε ως τον Φεβρουάριο του 1910 για να ακολουθήσει γενική απεργία του κλάδου υφαντουργίας σε όλη τη χώρα. Το 1910 η Γερμανίδα σοσιαλίστρια Κλάρα Τσέτκιν, αγωνιστική φυσιογνωμία του εργατικού και γυναικείου κινήματος, για να τιμήσει τους αγώνες των γυναικών εργατριών της Νέας Υόρκης, πρότεινε στη Δεύτερη Διάσκεψη Σοσιαλιστριών της Κοπεγχάγης της Δανίας να καθιερωθεί η 8η Μαρτίου ως “Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας” και η πρότασή της έγινε δεκτή)