ΜΙΑ ΔΡΟΣΕΡΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ... 1940

                                                    Ο ΣΑΙΞΠΗΡ... ΕΦΕΡΕ ΒΡΟΧΗ ...

Απο το ημερολόγιο ιστορικών γεγονότων που χρόνια τώρα τηρώ για να με βοηθάει στις έρευνες της ιστορίας που κατά καιρούς επιχειρώ, αντλώ σήμερα ένα "δροσερό" γεγονός μιά και ο υδράργυρος πήρε ξανά τον ανήφορο...Μας το διηγούνταν ο αείμνηστος ποιητής της Θεσσαλονίκης Γιώργος Βαφόπουλος που το κατέγραψε κιόλας και στα βιβλία του καθώς περιγράφει την περίοδο της "Μεταξικής" δικτατορίας στη Θεσσαλονίκη...
Σαν σήμερα λοιπόν , στις 2 Ιουλίου 1940, το καθεστώς της "4ης Αυγούστου" του Μεταξά, στα πλαίσια του "άρτος και θεάματα" που ακολουθούσε πιστά, εγκαινιάζει το Βασιλικό Θέατρο της Θεσσαλονίκης απέναντι απ΄τον Λευκό Πύργο που είχε τότε κατασκευαστεί ως ανοικτό θέατρο χωρίς στέγη για να χρησιμοποιείται κυρίως το καλοκαίρι...
Να πως περιγράφει τα επεισοδιακά εκείνα εγκαίνια στα οποία θα παιζόταν το έργο "Ριχάρδος Γ΄" του Σαίξπηρ, ο Γιώργος Βαφόπουλος ο οποίος συνδέθηκε στενά με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) καθώς υπήρξε γιά χρόνια γραμματέας του. Γράφει ο Βαφόπουλος:
"...Κτίστηκε λοιπόν το θέατρο, δίπλα στο άλλο, το παλιό θέατρο του Λευκού Πύργου και πήρε εξωτερικά τη μορφή ενός μεγάλου γκαράζ αυτοκινήτων, με ανοικτή στέγη, που πάνω της απλωνόταν ένα μεγάλο καραβόπανο. Κ΄ήρθε ο θίασος του Εθνικού Θεάτρου να δώσει τις παραστάσεις του. Και συνέβηκε στην επίσημη πρεμιέρα να ξεσπάσει μπόρα και να σχισθούν τα καραβόπανα από το βάρος του νερού. Και το γκαράζ να μεταμορφωθεί σε πισίνα, όπου οι ταλαίπωροι θεατές, υποχρεώθηκαν να κάνουν το μπάνιο τους με βρόχινο νερό..."
Τι ωραία θα ήταν να συνέβαινε ένα παρόμοιο γεγονός και στις μέρες μας για να δροσιστούμε λίγο μιά και βλέπουμε τη Χαλκιδική με τα κυάλια...