Η ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΓΙΝΕ ΙΣΟΒΙΑ ...
Μία πραγματικά δίκαιη δίκη γιά τον καταλογισμό ευθυνών γιά ένα εθνικό θέμα τερασττίων διαστάσεων ξεκίνησε σαν σήμερα στις 28 Ιουλίου 1975, ένα χρόνο από την εθνική τραγωδία στην Κύπρο και την κατάρρευση της Χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα. Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο πρόεδρος Εφετών Ιωάννης Ντεγιάννης και μέλη οι εφέτες Παν. Λογοθέτης, Π. Κωνσταντόπουλος , Ι. Γρίβας και Γ. Πλαγιαννάκος.
Κατηγοριούμενοι για εγκλήματα εσχάτης προδοσίας και ένωσης προς στάση οι: Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Γρηγόριος Σπαντιδάκης, Γεώργιος Ζωιτάκης, Οδυσσέας Αγγελής, Δημήτριος Ιωαννίδης, Ιωάννης Λαδάς, Αντώνιος Λέκκας, Μιχαήλ Ρουφογάλης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Μιχαήλ Μπαλόπουλος, Κωνσταντίνος Καρύδας, Δημήτριος Σταματελόπουλος, Αλέξανδρος Χατζηπέτρος, Στέφανος Καραμπέρης, Νικόλαος Γκαντώνας , Ευάγγελος Τσάκας , Νικόλαος Ντερτιλής και Γεώργιος Κωνσταντόπουλος.
Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε στις 23 Αυγούστου 1975 και όλοι οι κατηγορούμενοι (εκτός των Χατζηπέτρου και Καρύδα) κρίθηκαν ένοχοι σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν για τους Παπαδόπουλο, Μακαρέζο και Παττακό "θάνατος και καθαίρεση" για στάση και "ισόβια κάθειρξη" για εσχάτη προδοσία. Οι λοιποί κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν με μικρότερες ποινές.
Και όπως πολλοί θα θυμούνται λίγο μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου η κυβέρνηση Καραμανλή έσπευσε την ίδια ημέρα και ανήγγειλε τη μετατροπή της θανατικής ποινής των καταδικασθέντων πραξικοπηματιών σε ισόβια προκαλώντας σάλο στην κοινή γνώμη και θύελλα αντιοδράσεων στην αντιπολίτευση...
Η δικαιολογία του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ήταν ..." ΄Οταν ομιλούμε γιά ισόβια, εννοούμε ισόβια κάθειρξη..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου