Σαν σήμερα , στις 6 Απριλίου 1941, τα
γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν ταυτόχρονα στη Γιουγκοσλαβία και στην Ελλάδα.
Προηγουμένως, στις 5.20΄το πρωί (Κυριακή των Βαϊων) ο Γερμανός πρεσβευτής στην
Αθήνα Βίκτορ ΄Ερμπαχ – Σένμπεργκ επέδωσε στον ΄Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξανδρο
Κορυζή διακοίνωση με την οποία απλά γνωστοποιούνταν η γερμανική εισβολή στη
χώρα μας που άρχιζε την ίδια ώρα. Στη γερμανική διακοίνωση αναφερόταν μεταξύ
άλλων και ο λόγος για τον οποίο η Γερμανία κήρυσσε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας:
«…Η αιτία είναι σαφής. Η Ελλάς έχει αφήσει να παρασυρθεί τόσο πολύ από την
αγγλόφιλον πολιτικήν της, ώστε να μην
είναι κυρία των αποφάσεών της».
Επικεφαλής
των γερμανικών στρατευμάτων της Βέρμαχτ εναντίον της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας
ήταν ο Γερμανός στρατάρχης Βίλχελμ φον Λιστ ο οποίος εφάρμοσε στην περίπτωση
τον λεγόμενο «Αστραπιαίο Πόλεμο» (Blitzkrieg) των Γερμανών με την άμεση
κινητοποίηση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων σε ελάχιστο χρόνο. Ο «Αστραπιαίος
Πόλεμος» όμως των Γερμανών , ενώ είχε εμφανή αποτελέσματα στη Γιουγκοσλαβία,
δεν είχε την ίδια επιτυχία στα ελληνικά μέτωπα όπου η αντίσταση των Ελλήνων
υπήρξε σθεναρή καθηλώνοντας τους επιδρομείς παρά την φανερή υπεροπλία τους.
Αμέσως με την επίδοση του τελεσιγράφου από τους Γερμανούς στον ΄Ελληνα
πρωθυπουργό εκδηλώνεται και η πρώτη επίθεση γερμανικών δυνάμεων κατά ελληνικών
φυλακίων στα υψώματα Καλέ Μπαϊρ και Ντεμίρ Καπού του όρους Μπέλες (Κερκίνη) .
Στη συνέχεια η γερμανική επίθεση κατά των ελληνικών προφυλακών επεκτείνεται σε
όλο το μέτωπο από το λεγόμενο «Τριεθνές» στο Δυτικό Μπέλες μέχρι βόρεια της Κομοτηνής.
Μόνο μετά από ένα 24ωρο σκληρών και
πολυαίμακτων μαχών, οι Γερμανοί παρακάμπτοντας τις ελληνικές οχυρές θέσεις
κατέλαβαν τα οχυρά Νυμφαίας και Εχίνου στρεφόμενοι στη συνέχεια κατά του
μεγάλης στρατηγικής σημασίας οχυρό Ρούπελ το οποίο υπερασπίζονταν με ηρωικό
τρόπο 2.900 ΄Ελληνες αξιωματικοί και στρατιώτες. Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν τις
πλέον επίλεκτες μονάδες τους προκειμένου να αποκόψουν και να κυκλώσουν απ΄όλες τις
πλευρές τα οχυρά Ρούπελ. Παρ΄όλα αυτά και παρά τη χρήση του γερμανικού
πυροβολικού, της γερμανικής αεροπορίας και ισχυρών δυνάμεων πεζικού, τα οχυρά
αντιστάθηκαν επί δύο ημέρες, καθυστερώντας την γερμανικό έφοδο. Τα οχυρά
συνέχιζαν να αμύνονται ακόμα και όταν είχε υπογραφεί στις 9 Απριλίου συνθηκολόγηση
με τη Γερμανία… Ο Γερμανός στρατηγός Πάουελ Χάσε σε άρθρο του
σε γερμανική εφημερίδα με τίτλο «Οι αντρείοι ΄Ελληνες» έγραψε για την εποποιία
των οχυρών:
«…Τα επιτεθέντα
συντάγματα είχον ήδη πείραν διασπάσεως ωχυρωμένων γραμμών εκ προηγουμένων
εκστρατειών εις τας οποίας είχον μετάσχει. Οι ΄Ελληνες όμως φρουροί των οχυρών
ημύνθησαν παρά τα φλογοβόλα και τας χειρομβοβίδας , μετά σκληρού φανατισμού,
ανάλογον του οποίου εις ουδεμίαν των προηγουμένων εκστρατειών είχον συναντήσει
οι Γερμανοί στρατιώται. Εφόσον και ένας ακόμη στρατιώτης ηδύνατο να παραμένη
εις το οχυρόν του, επυροβόλει» …
Μετά την
πτώση των οχυρών , οι 11 μεραρχίες της 12ης Γερμανικής Στρατιάς του
στρατηγού φον Λιστ εξορμούν προς τα νότια της Ελλάδας. Η 2η
Θωρακισμένη Μεραρχία «Panzer» των Γερμανών φτάνει από τη Γιουγκοσλαβία στο
Πολύκαστρο, περνάει από την όχθη της λίμνης Δοϊράνης και από την τελείως
αφύλακτη κοιλάδα του Αξιού , διεισδύει προς νότο, για να βρεθεί μπροστά στη
Θεσσαλονίκη στις 8 Απριλίου 1941, αφού πέρασε τις γέφυρες του Αξιού τις οποίας
οι ΄Αγγλοι οπισθοχωρώντας δεν πρόλαβαν να ανατινάξουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου