ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

                           5 ΜΑΡΤΙΟΥ 1953: ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

Στις 5 Μαρτίου 1953 πεθαίνει στη Μόσχα ο Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι  (ή Στάλιν) (1879- 1953) που είχε διαδεχθεί τον Λένιν στην ηγεσία της Σοβιετικής ΄Ενωσης μετά το θάνατό του το 1924. Ο θάνατός του όμως ανακοινώθηκε για άγνωστους λόγους δύο μέρες αργότερα από το ραδιόφωνο με το εξής σύντομο μήνυμα :

«Η ζωή του Ιωσήφ Β. Στάλιν, του σοφού ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος και του σοβιετικού λαού, του συντρόφου και λαμπρού μαθητή του Λένιν τερματίστηκε»

«Προηγούμενα , στις 4 Μαρτίου ένα σύντομο επίσης ραδιοφωνικό μήνυμα πάγωσε ολόκληρη τη χώρα αναφέροντας πως ο Στάλιν είχε υποστεί «αποπληξία» και επρόκειτο να εγκαταλείψει προσωρινά τα καθήκοντά του. Καμία πέραν αυτού εξήγηση δεν δόθηκε για το πώς και από τι πέθανε ο Στάλιν ούτε για ποιο λόγο το ανακοινωθέν καθυστέρησε περίπου 60 ώρες . Όπως έγινε γνωστό αργότερα, ο Στάλιν, η υγεία του οποίου είχε κλονιστεί τα προηγούμενα χρόνια, υπέστη βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο ευρισκόμενος στην «ντάτσα» του στο Κούντσεβο, έξω από τη Μόσχα, τα ξημερώματα της 2ας Μαρτίου 1953. Οι φρουροί του τηλεφώνησαν τότε στο κόμμα και κατέφτασαν εκεί οι ως τότε «έμπιστοι» και «στενοί συνεργάτες» του Στάλιν, Μπέρια και Μαλένκοφ, για να βρουν τον πανίσχυρο ηγέτη πεσμένο στο χαλί, ετοιμοθάνατο. Όπως προκύπτει από αφηγήσεις, μαρτυρίες και απομνημονεύματα ανώτατων στελεχών του κόμματος, ουδείς του προσέφερε χείρα βοηθείας και τον άφησαν να πεθάνει, ίσως από φόβο νέων εκκαθαρίσεων και διώξεων που προετοίμαζε ο Στάλιν με την υπόθεση της «Συνωμοσίας των ιατρών» του Κρεμλίνου. Άλλη εκδοχή, που εμφανίστηκε στη δημοσιότητα πολύ αργότερα, έκανε λόγο για μια περίεργη επίσκεψη στην «ντάτσα» του Στάλιν τη νύχτα της 28^ης Φεβρουαρίου 1953 του Χρουστσόφ, του υπουργού Εθνικής Ασφάλειας Ιγνάτιεφ και του γιατρού του Στάλιν, Σμινόφ, όπου με το πρόσχημα της ιατρικής νοσηλείας –καθώς λέγεται- τον δηλητηρίασαν με τρόπο ώστε ο θάνατός του να επέλθει την επόμενη ημέρα …»