ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ ...
 

Μαθητής Γυμνασίου είχα δεί ένα έργο στην πατρίδα μου που με εντυπωσίασε. Παίχθηκε μόνο γιά μιά νύχτα και ομολογώ πως τυχαία το είδα. Ο ελληνικός τίτλος ήταν "Χωρίς διαβατήριο" και αναφερόταν στις περιπέτειες , στις αγωνίες και στο κυνηγητό της αστυνομίας ενός Ιταλού μετανάσταση που βρέθηκε στη Νέα Υόρκη παράνομα ψάχνοντας γιά δουλειά χωρίς να έχει διαβατήριο . ΄Ηταν μιά ταινία πραγματική γροθιά στον "πολιτισμό" μας που θα ήταν χρήσιμο να την πρόβαλαν στη χθεσινή Διάσκεψη κορυφής στις Βρεξέλλες γιά το "προσφυγικό - μεταναστευτικό". Θα τους βοηθούσε πολύ να βγάλουν σωστές αποφάσεις χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να συνεδριάζουν συνεχώς επί ένα 12ωρο ...
Στην ταινία έπαιζε ένας άγνωστος τότε σε μένα ηθοποιός. Τον έλεγαν Βιτόριο Γκάσμαν.΄Εψαξα μάλιστα και βρήκα τη διεύθυνσή του και με τη βοήθεια φίλων του έστειλα ένα γράμμα όπου εξέφραζα τα αισθήματά μου γιά την ταινία αλλά και τα συγχαρητήρια στον ίδιο γιά το ρόλο του. Με εντυπωσίασε πως σε λίγες μέρες πήρα ένα φάκελο με μιά ωραία φωτογραφία του με πολλές ιδιόχειρες ευχαριστίες. Η φωτογραφία αυτή βρίσκεται έκτοτε στο γραφείο μου και μου θυμίζει το γεγονός και τον υπέροχο εκείνο ηθοποιό και άνθρωπο ...
Ο Βιτόριο Γκάσμαν έφυγε απ΄τη ζωή σαν σήμερα στις 29 Ιουνίου 2000 σε ηλικία 78 ετών .

 

(29.06.2018).

                                                   ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ...
Με το "σκοπιανό" πρόβλημα θυμήθηκα ένα συμβάν που μας διηγήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ο ποιητής της Θεσσαλονίκης Γιώργος Βαφόπουλος μόνιμο "μέλος" της παρέας της Τετάρτης που είχαμε τότε συγκροτήσει και βγαίναμε κάθε βδομάδα γιά να τα λέμε και να σχολιάζουμε όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν ...
Ο Βαφόπουλος γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1903 στη Γευγελή που αποτελούσε "κέντρο" ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή. Μετά τον Β΄Βαλκανικό Πόλεμο του 1913 η οικογένειά του αναγκάστηκε να εκπατριστεί και αφού περιπλανήθηκε στην ΄Εδεσσα, στο Κιλκίς και στη Γουμένισσα το 1917 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη με την οποία ο Γιώργος Βαφόπουλος συνδέθηκε στενά ως το τέλος της ζωής του.
΄Ενα βράδυ λοιπόν , μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την εμφάνιση των Σκοπίων ως κράτος με το όνομα μάλιστα "Μακεδονία" με το οποίο το βάφτισε ο Τίτο το 1944 -μας διηγήθηκε ο Βαφόπουλος- δέχθηκε στο σπίτι του ένα περίεργο τηλεφώνημα από κάποιον απ΄τα Σκόπια που μιλούσε καλά ελληνικά ο οποίος αφου τον συνεχάρη γιά το ποιητικό - λογοτεχνικό του έργο αναφέρθηκε σε ένα ποιήμα που έγραψε ο Βαφόπουλος αφιερωμένο στον Αξιό ποταμό ή Βαρδάρη (εξ΄ού και το πρώτο όνομα "Βαρδάρσκα" των Σκοπίων). Αμέσως όμως κατάλαβε πως αλλού το πήγαινε ο άγνωστος συνομιλητής του και αυτό αποδείχθηκε στη συνέχεια όταν του ζήτησε να συμφωνήσει να τον ανακηρύξουν τα Σκόπια "εθνικό ποιητή" και να επιτρέψει να μελοποιηθεί το ποίημά του. Φυσικά ο Βαφόπουλος δεν αποδέχθηκε την πρόταση και μάλιστα τον πήρε παραμάζωμα λέγοντάς τον πως δεν έχει κανένα δεσμό ή σχέση με τη χώρα του. Πάντως το γεγονός αποδεικνύει πως οι γείτονες μας επιστράτευσαν κάθε μέσο να γίνουν πραγματικότητα τα δόλια σχέδια του Τίτο να γίνει κυρίαρχη δύναμη στα Βαλκάνια μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο... αλλά στην περίπτωση του Βαφόπουλου έπεσαν σε βράχο...
Το σχετικό ποίημα του Γιώργου Βαφόπουλου με τίτλο "Στο μεγάλο ρεύμα του Αξιού" αναφέρει :

"Στο μεγάλο ρεύμα του Αξιού – (Γεώργιος Βαφόπουλος)
Πόσες φορές στο ρεύμα σου, μεγάλε, ερχόμουν, ποταμέ,
τα παιδικά μου ονείρατα στο φλοίσβο σου να πλέκω.
Άλλη τρανότερη ευτυχία ποτέ δε στάθηκε για με,
στο επίσημό σου πέρασμα μ’ έκσταση θεία να στέκω.
Η ελληνική παράδοση νύμφη δε σούδωκε καμιά,
συντρόφισσα λαχταριστή, κι ούτε καν φαύνο φίλο.
Όμως το ρεύμα, όταν ξεσπά στην άγριά σου ακροποταμιά,
ξυπνά μαζί και τον αρχαίο του Κράλη Μάρκου θρύλο"

(24.06.2018)

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΧΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ... Αναφέρθηκε εδώ πως το λεγόμενο "Σκοπιανό"¨πρόβλημα έχει πίσω του μεγάλη ουρά η οποία κρύβει μέσα της πολλά που έχουν όμως ίσως σκόπιμα ξεχαστεί όπως έχουν άλλωστε ξεχαστεί και πολλά άλλα ενδιαφέροντα από τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία... ΄Ενα γεγονός που αποδεικνύει τα σχέδια του Τίτο για τη Μακεδονία συνέβη περίπου τέτοιο καιρό (καλοκαίρι του 1943) στη Διάσκεψη ανταρτών της Εθνικής Αντίστασης στην ορεινή Καστανιά Καρδίτσας (πατρίδα μου) όπου συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι ανταρτών απ΄όλες τις αντάρτικες ομάδες γιά να εξετάσουν την περίπτωση οργάνωσης στην Ελλάδα ενός "Κοινού Γενικού Στρατηγείου" (ΚΓΣ) το οποίο θα συντόνιζε τη δράση του σε συνεννόηση με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (ΣΜΑ) με στόχο καλύτερα αποτελέσματα την κρίσιμη εκείνη περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην ιστορική αυτή διάκεψη, όπου μετείχαν εκτός των άλλων ο Στέφανος Σαράφης, ο ΄Αρης Βελουχιώτης, ο Βασ. Σαμαρινιώτης, ο ταξίαρχος ΄Εντυ Μάγερς κ.ά. ήλθαν σχεδόν απρόσκλητοι και μετείχαν αντάρτικες ομάδες Σλαβομακεδόνων με επικεφαλής τον συνεργάτη του Τίτο Σβετοζόρ Βουκμάνοβιτς Τέμπο καθώς και Αλβανικές και Βουλγαρικές ομάδες οι οποίες προσπάθησαν επίμονα να ματαιωθεί το Κοινό Γενικό Στρατηγείο όπου οι ελληνικές ομάδες θα είχαν τον κύριο λόγο και να συγκροτηθεί ένα ... Βαλκανικό Στρατηγείο στο οποίο ο Τέμπο θα είχε το γενικό πρόσταγμα. Η πρότασή τους όμως δεν έγινε δεκτή από το ΚΚΕ και τον ΓΓ του κόμματος Γιώργο Σιάντο γιατί κατάλαβαν που το πήγαιναν οι Σλαβομακεδόνες οι οποίοι έφυγαν άπραγοι από τη διάσκεψη συνοδευόμενοι μάλιστα από ομάδες Ελληνων ανταρτών ως τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα ...

                             ΠΩΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ...

Σαν σήμερα, στις 5 Ιουνίου 1925, μετά από πολλές περιπέτειες ψηφίζεται στη Βουλή κατ΄άρθρον και στο σύνολο ... γιά δεύτερη μάλιστα φορά το νομοσχέδιο γιά τη ίδρυση Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη. Αλλά ως ότου καθαρογραφεί η απόφαση παραιτείται ο υπουργός Παιδείας Ι. Μανέττας και υπουργός γίνεται ο Κ. Σπυρίδης . Προτού όμως υπογράψει και αυτός το νόμο 3341/25 με τον οποίο ιδρύεται το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, παραιτείται από υπουργός και αυτός την ίδια ημέρα που ο Θεόδωρος Πάγκαλος (παππούς του σημερινού) πραγματοποιεί το "προαναγγελθέν" κίνημά του ανατρέποντας την κυβέρνηση Ανδρέα Μιχαλακόπουλου. Και εδώ συνέβη το μοναδικό στα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας : ο νέος υπουργός Παιδείας του Πάγκαλου και πλερεξούσιος της Θεσσαλονίκης Γ. Χατζηκυριακού σπεύδει τροχάδην να δημοσιεύσει ένα νόμο , τον 3341/25, που δεν ήταν δικός του. Μάλιστα γιά να μην δημιουργηθεί πρόβλημα άλλαξε και την ημερομηνία υπογραφής του νόμου κατά τέσσερες μέρες...
(Στην εικόνα η ιστορική έπαυλη Αλλατίνη , όπου ετέθη υπό περιορισμό ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας, που χρησιμοποιήθηκε γιά να στεγαστεί το νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1925)

(05.06.2018)

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ ... ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΄Ολα τα χρόνια της ύπαρξης του "Σκοπιανού" προβλήματος ανάμεσα σε όλα τα άλλα διαπιστώθηκε και η αναξιοπιστία των γειτόνων μας στο στάδιο των διαπραγματεύσεων γιά το όνομα ... Επιβεβαίωση αυτού αποτελεί η στάση τους μετά την υπογραφή στις 13.09.1995 της λεγόμενης "Ενδιάμεσης Συμφωνίας" προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα γιά το όνομα. Η συμφωνία αυτή μετά από ασφυκτικές πιέσεις του Αμερικανού προέδρου Μπιλ Κλίντον υπεγράφη από τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας και Σκοπίων Κ. Παπούλια και Στ. Τσερβενκόφσκι στα γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη παρουσία του ΓΓ του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι, του Σ. Βανς και του Μ.Νίμιτς, με την οποία διαμορφώνονταν οι προϋποθέσεις για ομαλοποίηση των ελληνοσκοπιανών σχέσεων αφήνοντας όμως εκκρεμές το θέμα της ονομασίας του κρατιδίου που αναλάμβανε τη ρητή υποχρέωση να χρησιμοποιεί το όνομα "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακαεδονίας" (ΠΓΔΜ) ως ότου υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα. Παράλληλα τα Σκόπια αναλάμβαναν την υποχρέωση να αλλάξουν άμεσα τη σημαία τους με τον «ήλιο της Βεργίνας». Οι βασικοί όμως αυτοί όροι ίσχυσαν μόνο γιά τους τύπους καθώς αμέσως στη συνέχεια οι γείτονες σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιούσαν (και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν) το όνομα "Μακεδονία" με το οποίο προσπάθησαν και πέτυχαν αγνοώντας την "Ενδιάμεση Συμφωνία" του 1995 αναγνώριση από πολλά κράτη τα οποία προφανώς αγνοούσαν και αγνοούν το πρόβλημα... Αν συνεπώς πάλι υπογράψουμε συμφωνία με τα Σκόπια με τον όρο "Μακεδονία" στην ονομασία τους, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν τα ίδια. Σε ένα-δύο χρόνια το κράτος τους θα λέγεται σκέτο "Μακεδονία" και αυτοί θα λέγονται "Μακεδόνες" !... Εμείς δεν ξέρω τι όνομα θα μας επιτραπεί να έχουμε ...΄Ομως ... το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού ...