Αρχιτέκτονας-Συγγραφέας

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ


ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΠΙΣΩ …

Οι άνθρωποι δεν διστάζουν πια να κάνουν ότι μπορούν για να αποδιοργανώσουν πλήρως την Ελλάδα και να καταστρέψουν ότι έχει στηθεί στην άμοιρη αυτή χώρα με αγώνες και θυσίες για τον λαό της. Δεν είναι μόνο οι μισθοί, οι συντάξεις, οι φόροι, οι εισφορές, τα χαράτσια, οι κατασχέσεις, οι πλειστηριασμοί, η ανεργία, η ακρίβεια, το κλείσιμο καταστημάτων-εργοστασίων και επιχειρήσεων, η άγρια φορολόγηση των  πάντων ….Θέλουν να καταργήσουν (και δυστυχώς καταργούν) κάθε κατάκτηση των εργαζομένων που βελτίωνε κάπως τη ζωή τους . Μία παρόμοια κατάκτηση της εργατικής τάξης αποτέλεσε η καθιέρωση το 1909 (εδώ και ένα αιώνα δηλαδή) της Κυριακής αργίας που έδωσε τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να βλέπουν την οικογένειά τους, να αναπληρώνουν μέρος έστω της σωματικής και ψυχικής τους αντοχής από την καθημερινή φθορά της πολύωρης απασχόλησης και να αισθανθούν πως και αυτοί είναι άνθρωποι και πως έχουν δικαιώματα στη ζωή και όχι μόνο υποχρεώσεις… Τώρα η αντιλαϊκή κυβέρνηση των Μνημονίων καταργεί την Κυριακή αργία και μας γυρίζει πίσω ένα ολόκληρο αιώνα εμφανίζοντας μάλιστα σαν … πρόοδο το απαράδεκτο αυτό μέτρο που προκλητικά στοχεύει να πλήξει τον μικρό επαγγελματία υπέρ των μεγαλοκαταστημάτων ξένων συμφερόντων …
Την Κυριακή που έρχεται (πρώτη Κυριακή εφαρμογής του μέτρου) θα ενταθούν οι κινητοποιήσεις των μικροκαταστηματαρχών και των εργαζομένων  σε όλη την Ελλάδα. Ως τώρα μαθαίνουμε πως θα κλείσουν όλα τα μαγαζιά στο Κιλκίς και στην Κατερίνη ενώ οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα απεργήσουν διαμαρτυρόμενοι για την κατάργηση της Κυριακής αργίας…

30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944 : Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ …

«Στις 30 Οκτωβρίου τελικά οι Γερμανοί αποχωρούν από τη Θεσσαλονίκη μετά από κατοχή τριών χρόνων, έξι μηνών και 21 ημερών, χρονικό διάστημα σκληρής σκλαβιάς, κατά το οποίο η πόλη και οι κάτοικοί της υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα. Στις 4 Νοεμβρίου 1944, λίγες ημέρες αργότερα, κανένας πια Γερμανός δεν βρίσκεται στην Ελλάδα. Οι επίλεκτες μονάδες τους είχαν από τις προηγούμενες μέρες εγκαταλείψει την πόλη πλήρως συντεταγμένες. Οι τελευταίοι πάντως Γερμανοί που εγκατέλειψαν την πόλη ήταν κάποια αξιοθρήνητα ένστολα γεροντάκια, τα οποία προσπαθούσαν να φύγουν μεταφέροντας τα ατομικά τους είδη με γαϊδουράκια , κάρα και παιδικά καροτσάκια…
Την ημέρα εκείνη, που – παρά τις προηγούμενες δοκιμασίες- σκόρπισε χαρά και αγαλλίαση στους Θεσσαλονικείς, περιγράφει στο βιβλίο του «Ατέλειωτη ιστορία» , ο ηλικίας τότε 17-18 ετών, αείμνηστος και σεμνός λογοτέχνης και δημοσιογράφος Νίκος Μπακόλας, ο οποίος εκείνο τον καιρό κατοικούσε κοντά στη λεωφόρο Βασ, ΄Ολγας στην Ανατολική Θεσσαλονίκη. Καθώς αφηγείται ο Νίκος Μπακόλας, οι Γερμανοί που είχαν τις εγκαταστάσεις τους στο Ντεπώ και γενικά στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, κατευθύνθηκαν προς το κέντρο της πόλης πεζοί διασχίζοντας τη λεωφόρο Βασ, ΄Ολγας αργά και χωρίς ένταση και με τα όπλα «υπό μάλης». Πίσω από τους Γερμανούς και σε μικρή απόσταση τους ακολουθούσαν οι νεολαίοι της ΕΠΟΝ και άνδρες του εφεδρικού ΕΛΑΣ Θεσσαλονίκης που έσπαζαν και κατέστρεφαν όλες τις γερμανικές πινακίδες που συναντούσαν στο δρόμο τους. Όταν ολοκληρώθηκε η φυγή των Γερμανών, κυκλοφόρησε αμέσως στην πόλη το παρακάτω διάγγελμα του ΕΑΜ:
«Την ιστορική αυτή στιγμή, που χάρη στον θρυλικό ΕΛΑΣ οι ιαχές και οι αλαλαγμοί του ηρωικού λαού της πόλης μας υποδέχονται την πολυπόθητη λευτεριά , το ΕΑΜ, που είχε την ύψιστη εθνική τιμή να βρίσκεται οδηγητής του μεγάλου και ιστορικού αυτού αγώνα από την πρώτη μέρα της σκλαβιάς, χαιρετίζει με άφταστη συγκίνηση και εθνική περηφάνεια τη σημερινή ημέρα σαν το καλύτερο έπαθλο της τιμημένης Μακεδονικής πρωτεύουσας και της θυσίας του ηρωικού λαού της.
Θεσσαλονίκη 30 Οκτωβρίου 1944
Το συμβούλιο πόλης ΕΑΜ Θες/νίκης»

(Απόσπασμα από το βιβλίο μου «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ …εν θερμώ», τόμ.Β΄ «Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (30.10.1944) σελ.877-878)

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟ 1940...




ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΕΡΟΠΟΡΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ …ΙΤΑΛΟΥΣ!

Ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι και το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο της Ρώμης είχαν στις προτεραιότητές τους την κατάληψη της Θεσσαλονίκης με σκοπό να ελέγξουν όλα τα Βαλκάνια. Και αυτό σχεδίαζαν να κάνουν αν νικούσαν στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο αλλά τους ήρθαν ανάποδα τα πράγματα …
Τέσσερις μέρες μετά την κήρυξη του πολέμου, την 1η Νοεμβρίου 1940, αρχίζουν οι Ιταλοί στα πλαίσια των σχεδίων τους επιδρομές από αέρος κατά της Θεσσαλονίκης. Ο πρώτος μάλιστα βομβαρδισμός έγινε τη μέρα εκείνη με δέκα ιταλικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα  με στόχο να καταστρέψουν το λιμάνι της πόλης και τον σιδηροδρομικό σταθμό για να παραλύσουν οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες. Οι βόμβες τους όμως είχαν άλλη …γνώμη καθώς αντί για το λιμάνι και το σταθμό βομβαρδίστηκαν άσχετοι στόχοι όπως το ξενοδοχείο «Ακρόπολις» , το «΄Ολυμπος- Νάουσα»,ο κινηματογράφος «Αχίλλειον», ο υπό ανέγερση (τότε) κινηματογράφος «Ολύμπιον»  ενώ πολλές βόμβες τους έπεσαν χιλιόμετρα μακριά, στη Νέα Κρήνη, στην Αρετσού, στο Βυζάντιο, στο Βότση, στα Τροχιοδρομικά  αλλά και στη Νεάπολη, στην Επτάλοφο, στην Ξηροκρήνη, στις Συκιές…Δηλαδή ιταλικές βόμβες έπεσαν παντού εκτός από εκεί που οι Ιταλοί σχεδίαζαν να πέσουν …Και απόδειξη αποτέλεσε το γεγονός ότι ανάμεσα στα κτίσματα που επλήγησαν ήταν και το …Ιταλικό Σχολείο Θεσσαλονίκης !...  

Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ...




ΠΩΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΄40…

Το ότι το «ΟΧΙ» του ΄40 ειπώθηκε απ΄όλους τους ΄Ελληνες το αποδεικνύουν τα γεγονότα που συνέβησαν σε όλη τη διάρκεια  της δόλιας επίθεσης της Ιταλίας κατά της Ελλάδας και του Ελληνο-ιταλικού πολέμου που ακολούθησε . ΄Ένα από αυτά τα γεγονότα, με πρωταγωνιστή τον υποσμηναγό Μαρίνο Μητραλέξη, της θρυλικής 22ης Μοίρας Δίωξης του αεροδρομίου του Σέδες Θεσσαλονίκης , υπήρξε απόλυτα ενδεικτικό του ενθουσιασμού και της τόλμης που επικρατούσαν τότε στα ελληνικά στρατεύματα. Συνέβη στις 2 Νοεμβρίου 1940 έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή Λαγκαδά όταν ο  Μητραλέξης με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του τύπου «P.Z.L.» ενεπλάκη σε αερομαχία με ιταλικά πολεμικά αεροπλάνα . Τότε, όταν τελείωσαν τα πολεμοφόδιά του, ο Μητραλέξης δεν αποχώρησε από την αερομαχία αλλά με επιδέξιους ελιγμούς οδήγησε το αεροπλάνο του στο πίσω μέρος ενός ιταλικού βομβαρδιστικού και με τον έλικα του αεροπλάνου του άρχισε να … ροκανίζει τις πτέρυγες του ιταλικού βομβαρδιστικού αεροπλάνου προκαλώντας την πτώση του… Και δεν περιορίστηκε εκεί. Επειδή 4 μέλη του πληρώματος του εχθρικού αεροπλάνου κατόρθωσαν να πέσουν με αλεξίπτωτο, προσγειώθηκε και αυτός κάπου εκεί κοντά, συνέλαβε τους Ιταλούς αεροπόρους και τους οδήγησε στο αερροδρόμιο του Σέδες…

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΘ ΚΑΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΩΝ


Οι φοιτητές μας στη διάρκεια της Κατοχής αντιστάθηκαν με κάθε τρόπο στους φασίστες επιδρομείς και εκατοντάδες ήταν τα θύματα της γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής θηριωδίας. Το ίδιο και οι αείμνηστοι καθηγητές τους από τους οποίους αναφέρω μερικούς: ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΜΒΡΙΩΤΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΝΕΚΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΙΓΑΛΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΩΝΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΡΙΔΗΣ ...
Μετά τον πόλεμο, οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μετά από πρόταση του καθηγητή Ιωάννη Θ. Κακριδή, τοπποθέτησαν έξω από την παλιά Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μαρμάρινη στήλη σε ανάμνηση των αγώνων και θυσιών καθηγητών και φοιτητών κατά των κατακτητών, όπου αναγράφεται:
"ΑΚΜΗΣ ΕΣΤΗΚΥΙΑΝ ΕΠΙ ΞΥΡΟΥ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΣΑΝ ΤΑΙΣ ΑΥΤΩΝ ΨΥΧΑΙΣ ΚΕΙΜΕΘΑ ΡΥΣΑΜΕΝΟΙ"

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ...

26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
 
«Φίδια στον κόρφο της Ελλάδας» ….
Όταν η πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων έδειχνε πως σύντομα ο Ελληνικός στρατός θα απελευθέρωνε τη Θεσσαλονίκη, έσπευσαν στο λιμάνι της πόλης πολλά πολεμικά καράβια των Μεγάλων Δυνάμεων όχι βέβαια για να βοηθήσουν την απελευθέρωση των Ελλήνων αλλά για να εκμεταλλευτούν κάποια «αστοχία» και να επέμβουν προς ίδιον ασφαλώς όφελος…
Όταν στις 26 Οκτωβρίου 1912 υπογράφηκε στο Διοικητήριο η παράδοση της πόλης από τον Χασάν Ταξίν πασά στην Ελλάδα , οι Μεγάλες Δυνάμεις άρχισαν να δημιουργούν πολλά προβλήματα στην πόλη με προφανή στόχο να προκύψει αποσταθεροποίηση που θα τις έδινε την ευκαιρία να επέμβουν με αγήματα από τα πλοία τους που ναυλοχούσαν στο Θερμαϊκό κόλπο . Αλλά για… ατυχία τους στις 30 Οκτωβρίου 1912 κατέφτασε στη Θεσσαλονίκη ο πρώτος πολιτικός διοικητής Κωνσταντίνος Ρακτιβάν (με καταγωγή από τη Βέροια), ένας άνθρωπος με εξαιρετικές ικανότητες και μεγάλη θέληση, τον οποίο επέλεξε προσωπικά ο Βενιζέλος εκτιμώντας τις μεγάλες δυσκολίες που επρόκειτο να αντιμετωπίσει στην πόλη ως ότου ενσωματωθούν οι λεγόμενες «Νέες Χώρες» στον εθνικό κορμό της Ελλάδας …
Τα περισσότερα προβλήματα προκαλούσαν συστηματικά και επίμονα οι πρόξενοι στη Θεσσαλονίκη της Αυστρίας, της Γερμανίας. της Αγγλίας και αυτής της Ιταλίας αλλά όλοι τους σκόνταψαν απέναντι σ΄έναν άνθρωπο, στον Ρακτιβάν, που δεν άφηνε περιθώρια για παρόμοια δραστηριότητα.
Ο Αυστριακός πρόξενος, με ένα ιταμό έγγραφο στον Ρακτιβάν διαμαρτύρονταν έντονα ότι τον…ενοχλούσαν οι πυροβολισμοί. Μάλιστα επειδή ο Ρακτιβάν ούτε καν του απάντησε, έστειλε και δεύτερο έγγραφο «…αυτόχρημα εξυβριστικόν του στρατού μας και της Ελληνικής Διοικήσεως» όπως μαρτυρεί ο ίδιος ο Ρακτιβάν στα Απομνημονεύματά του…
Ο Γερμανός πρόξενος , γνωστός για την φιλότουρκη πολιτική του, ανέλαβε την …υπεράσπιση των Οθωμανών της Θεσσαλονίκης και ολόκληρης της Μακεδονίας που καταλήφθηκαν από τον Ελληνικό στρατό . Μάλιστα αποδείχθηκε πως το Γερμανικό προξενείο Θεσσαλονίκης εκείνες τις μέρες χορήγησε πολλά γερμανικά διαβατήρια σε Τούρκους αξιωματικούς για να μην συλληφθούν από τους ΄Ελληνες…
Υπερασπιστές επίσης των Τούρκων ήταν και ο Βρετανός πρόξενος, οικογενειακός φίλος του Τούρκου δήμαρχου Θεσσαλονίκης, αλλά και ο Ιταλός πρόξενος που μετά τη λήξη του Ιταλοτουρκικού πολέμου δεν έχανε ευκαιρία για ρεβεράντζες στους Τούρκους φίλους του στρεφόμενος κατά των Ελλήνων …
Είναι αυτό που χαρακτήρισε ο λαός μας: «φίδια στον κόρφο της Ελλάδας» ….

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

"ΠΙΣΩ ΑΠ΄ΤΟ ΤΣΙΟΛΙ ... ΓΙΩΡΓΟ!"...

 ΜΙΑ "ΕΠΙΚΑΙΡΗ" ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠ΄ΤΑ ΠΑΛΙΑ ...

΄Οσο περνούν τα χρόνια τόσο και περισσότερο δικαιώνω τους παλιούς και διαπιστώνω πως τους είχα μάλιστα κάποτε αδικήσει. Να ένα σχετικό γεγονός που συνδέεται μάλιστα μ΄ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα πέντε τώρα χρόνια και που μας οδήγησαν στη δυστυχία και τη χώρα στην καταστροφή:
Στην πατρίδα μου υπήρχε ένας παλιός πολιτευτής απροσδιόριστης κομματικής προέλευσης ο οποίος -θυμάμαι- ήταν μιά ζωή ... βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. ΄Οταν άρχιζε η προεκλογική περίοδος έπαιρνε σβάρνα τα χωριά του κάμπου και έβγαζε λογίδρια στα καφφενεία και στη συνέχεια τόριχνε στα τσίπουρα με τους χωρικούς κι΄ερχόταν τούρνα πίσω στη πόλη το βραδάκι ευχαριστημένος γιατί ήξερε πως θα τον ψηφίσουν και πάλι στις εκλογές. Τι όμως έλεγε στους σύντομους λόγους του στα καφφενεία των χωριών;...Δεν έλεγε και πολλά παρά μόνο μία φράση με την ντόπια προφορά:
"-Εγώ -τους έλεγε- το ξέρω πως δεν σας έκανα κανένα καλό !...΄Ομως ξέρω πως δεν σας έκανα και κανένα ... κακό !...Γι΄αυτό πίσω απ΄το "τσιόλι" Γιώργο..."
(Η ιστορία δεν είναι ανέκδοτο...είναι πραγματικότητα. Τον πολιτευτή τον λέγανε "Γιώργο" (απ΄ότι θυμάμαι τον ψήφιζε και ο πατέρας μου...) και "τσιόλι" ήταν η κουρελού που χρησιμοποιούσαν τότε στα χωριά για παραβάν όταν γίνονταν εκλογες!..
Τότε, εμείς οι νέοι, τον κοροϊδεύαμε και μιλούσαμε απαξιωτικά για τα πολιτικά του "πιστεύω". Σήμερα όμως τον θυμάμαι και τον δικαιώνω γιατί απ΄τους 300 της Βουλής ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να επαναλάβουν τα λόγια του...)

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

OI ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ...




                            Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠ΄ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ …

Όταν κηρύχθηκε ο Α΄Βαλκανικός Πόλεμος τον Οκτώβριο του 1912 και οι Βαλκάνιοι σύμμαχοι  (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) άρχισαν να επιχειρούν στρατιωτικά, συνέβησαν κάποια γεγονότα στα οποία οι ιστορικοί που ασχολήθηκαν με αυτή την περίοδο δεν έδωσαν (και δεν δίνουν) ιδιαίτερη σημασία. Και τα γεγονότα αυτά έχουν να κάνουν με το έντονο («ζωηρό» όπως λένε στην υποκριτική  γλώσσα της διπλωματίας…) «ενδιαφέρον» των τότε Μεγάλων Δυνάμεων Αυστρίας, Γερμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας  και Ιταλίας για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Και αυτό όχι γιατί νοιάζονταν να αποκτήσουν οι ευρισκόμενοι υπό τον τουρκικό ζυγό λαοί την ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία τους αλλά για να προωθήσουν αποκλειστικά τα δικά τους οικονομικά και στρατηγικά σχέδια. Και απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι ο πολεμικός στόλος των Δυνάμεων αυτών έσπευσε στο Θερμαϊκό κόλπο αμέσως με την έκρηξη του πολέμου περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για δράση…
Πέρα όμως απ΄αυτό δεν είναι και τόσο γνωστό ότι οι Μεγάλοι είχαν από προηγούμενα βρεθεί και αποφασίσει στην πόλη της Μυρστέργης (Murzterg) της Αυστρίας, στις 2 Οκτωβρίου 1903, πως θα μοιράσουν μεταξύ τους το ευρωπαϊκό τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας μόλις ο «Μεγάλος ασθενής» , δηλαδή η Τουρκία, παρέδιδε το πνεύμα στον Αλλάχ …Κάθε χώρα θα αναλάμβανε (ανάλογα με τα συμφέροντά της) μια μεγάλη περιφέρεια («σαντζάκι») της Μακεδονίας: η Αυστρία το «σαντζάκι» των Σκοπίων, η Ιταλία το «σαντζάκι» του Μοναστηρίου, η Ρωσία το «σαντζάκι» της Θεσσαλονίκης , η Αγγλία το «σαντζάκι» της Δράμας και της Καβάλας και η Γαλλία το «σαντζάκι» των Σερρών….
Και αναφέρουμε αυτά για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως δεν είχε μόνο τις πολεμικές επιχειρήσεις μπροστά της  η Ελλάδα όπου θα έπρεπε να αναδειχθεί νικήτρια , αλλά και ένα πλήθος άλλων δυσκολιών και προβλημάτων που προκαλούσαν οι Μεγάλες Δυνάμεις  που φρόντιζαν με τρόπο σκληρό και άκαμπτο αποκλειστικά για τα δικά τους συμφέροντα …
Και στο επίπεδο αυτό , παρά τις αδυναμίες της, μπόρεσε η Ελλάδα να αναδειχθεί νικήτρια και αυτό δεν θα πρέπει να το υποβαθμίζουμε ή να το αγνοούμε… Ας έχουμε συνεπώς κατά νου και αυτή την πλευρά των πραγμάτων για να γνωρίζουμε την αλήθεια η οποία πάντα κρύβεται πίσω απ΄τα γεγονότα …   

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΤΟ 1912...

                                        
Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ  ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ...

Στον τόπο αυτό που λέγεται Ελλάδα, η αλήθεια πολλές φορές ενοχλεί και δεν αναδεικνύεται ιδιαίτερα στη λεγόμενη «σύγχρονη» εποχή της , σαφής απόδειξη και αυτό της γενικότερης παρακμής που διακατέχει τα πάντα στον τόπο μας. Και η Ιστορία μας είναι το μεγάλο θύμα αυτής της –δήθεν προοδευτικής- νοοτροπίας καθώς ανυπεράσπιστη όπως είναι γίνεται συχνά αντικείμενο αμφισβήτησης και χλευασμού από ανθρώπους που ίσως δεν την γνώρισαν ποτέ αλλά διαμόρφωσαν γνώμη και άποψη από διαδόσεις και σχόλια του καφενείου…
Μια χαρακτηριστική και κραυγαλέα περίπτωση είναι ο εξωφρενικός ισχυρισμός που διατυπώθηκε, μάλιστα από πρόσωπο που κατέχει υψηλή θέση  στην πόλη, ότι η Θεσσαλονίκη δεν απελευθερώθηκε αλλά παραδόθηκε από τους Τούρκους στον ελληνικό στρατό αμαχητί… Κατά την αντίληψή του θα έπρεπε να είχαν υπάρξει πολεμικές συγκρούσεις μέσα στην πόλη , στην … πλατεία Αριστοτέλους ή πέριξ του Λευκού Πύργου, για να ειπωθεί πως η Θεσσαλονίκη … απελευθερώθηκε και δεν παραδόθηκε . Το ότι διεξήχθη σαν σήμερα στις 19 Οκτωβρίου 1912, στα Γιαννιτσά , λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, η πιο σκληρή μάχη του Α΄Βαλκανικού Πολέμου χάρη στη νικηφόρα έκβαση της οποίας μπόρεσε ο ελληνικός στρατός να μπει στην πόλη, δεν μετράει, ούτε λαμβάνεται υπόψη…  Στη φοβερή όμως εκείνη μάχη  και ύστερα από διήμερο σκληρό αγώνα κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες , με τίμημα 188 νεκρούς και 973 τραυματίες ΄Ελληνες μαχητές, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις της εισόδου του ελληνικού στρατού στην πόλη της Θεσσαλονίκης λίγες ημέρες αργότερα… Και είναι περισσότερο από βέβαιο πως αν αυτό δεν συνέβαινε, ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης Χασάν Ταξίν πασάς , όσο «φιλέλληνας» κι΄αν ήταν, δεν επρόκειτο να παραδώσει την πόλη στους ΄Ελληνες όπως αναγκάστηκε να κάνει στις 12 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου 1912…

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



                           
                           ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΒΌΤΣΗ …

Απέναντι από το Λευκό Πύργο προς το παραθαλάσσιο πεζοδρόμιο υπάρχει μία μαρμάρινη προτομή αφιερωμένη στη μνήμη του υποπλοίαρχου Νικόλαου Βότση ο οποίος με το παράτολμο κατόρθωμά του , σαν σήμερα στις 18 Οκτωβρίου 1912, βύθισε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης το τουρκικό θωρηκτό «Φετίχ- Μπουλέντ» προαναγγέλλοντας την Απελευθέρωση της πόλης και εμψυχώνοντας τον πληθυσμό της.
Να πως ο ίδιος σε αναφορά του περιγράφει το γεγονός:
«Απέπλευσα εκ Λιτοχώρου την πρωίαν και κατέπλευσα εις Σκάλαν Ελευθεροχωρίου, όπου παρέμεινα μέχρι 9ης εσπέρας, οπότε απέπλευσα δια την επίθεσιν.
Το Καραμπουρνού εφώτιζε συνεχώς την θάλασσαν δια των προβολέων του, αλλα διήλθον απαρατήρητος μεταξύ Καραβοφανάρου και Βαρδάρη. Κατόπιν έφθασα εις τον λιμένα της Θεσσαλονίκης και την 11 και 20’ διέκρινα άνευ αμφιβολίας το Τουρκικόν θωρηκτόν ανάπρωρον (εστραμμένον) προς τον πνέοντα Μέσην (Β.Α.) εις την δυτικήν άκραν του κυματοθραύστου.
Εις την αντίθετον δεξιάν άκραν (συνήθη τόπον αγκυροβολίας) υπήρχε Ρωσσικόν πολεμικόν υποθέτω και άλλα. Εχώρησα ήρεμα, πάντοτε απαρατήρητος, και κατηύθυνα την πρώραν εις το μέσον του Τουρκικού θωρηκτού. Εξεσφενδόνισα πρώτον την δεξιάν πρωραίαν τορπίλην την 11 και 35΄από αποστάσεως 150 μέτρων έστρεψα είτα ολίγον αριστερά προχωρών και εξεσφενδόνισα την αριστεράν ‘  ανεπόδισα τότε ολοταχώς όπως απομακρυνθώ της εκρήξεως…»
Λόγια μετρημένα και ξεκάθαρα όπως ομιλούν και γράφουν οι πραγματικοί ήρωες…