Αρχιτέκτονας-Συγγραφέας

ΒΙΒΛΙΑ ΠΡΟΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

(Πληροφορίες Πνευματικών Δικαιωμάτων για τα βιβλία:http://www.oaliterary.com/ )

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ:"ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΟΥΛΑΤΟΒΙΤΣ''

(προς επανέκδοση εμπλουτισμένο με νέα κεφάλαια)

Περίληψη : 
Λίγα χρόνια μετά την διάλυση της Σοβιετικής ΄Ενωσης και την κατάρρευση των καθεστώτων του Ανατολικού «μπλοκ» , μια εθνικιστική παραστρατιωτική οργάνωση της Ρωσίας που επιδιώκει την αναστήλωση της τσαρικής « Αγίας Ρωσίας» οργανώνει μυστικά μια περίεργη «επιχείρηση» στο ΄Αγιον ΄Ορος .

Στόχος η κλοπή πολύτιμων θρησκευτικών κειμηλίων και η μεταφορά τους στη Ρωσία προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως ντοκουμέντα για την αναβάθμιση του κύρους της χώρας που καταρρέει ύστερα από την 80χρονη διακυβέρνηση υπό κομμουνιστικό καθεστώς κατά το οποίο η Εκκλησία υπέστη πολλές δοκιμασίες και διωγμούς .
Επικεφαλής της επιχείρησης ορίστηκε ένας καθηγητής πανεπιστημίου , ειδικός σε θέματα ιστορίας και τέχνης , ο οποίος υπήρξε διακεκριμένο και έμπιστο στέλεχος της KGB με πολλές ανάλογες επιτυχείς αποστολές κατά το παρελθόν .

Κέντρα δράσης ορίστηκαν η ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονα και η Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου ΄Ορους όπου στις αρχές του 20ου αιώνα είχε εκδηλωθεί από τους πολυάριθμους τότε Ρώσους μοναχούς το κίνημα των «Ονοματολατρών» που αναστάτωσε τη Μοναστική πολιτεία για πολλά χρόνια …

Στο μυθιστόρημα αυτό , όπου η ιστορία συμπορεύεται με το μύθο , αναβιώνουν εικόνες και ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος που αν και συνέβησαν και είχαν μεγάλη σημασία για τις εξελίξεις που ακολούθησαν στα Βαλκάνια και ειδικά στην Ελλάδα , δεν είναι γνωστά και ούτε εμφανίζονται συχνά στην ιστοριογραφία .
Παράλληλα η επιχείρηση «Αντώνιος Μπουλάτοβιτς» αναβιώνει τις πάγιες ρωσικές μεθοδεύσεις για εκρωσισμό του Αγίου ΄Ορους που εκδηλώθηκαν ακόμα από τα χρόνια του Μεγάλου Πέτρου και της τσαρίνας Αικατερίνης της Μεγάλης όταν η Ρωσία διεκδικούσε «διέξοδο» στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο Θάλασσα …

Το μόνο φανταστικό στοιχείο του μυθιστορήματος που αποκτά και πάλι επικαιρότητα , είναι η κλοπή των θρησκευτικών κειμηλίων από το ΄Αγιον ΄Ορος αν και παρόμοιο συμβάν με δράστες που έχουν πολλές ομοιότητες με τους πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος , καταγράφηκε το 1992 , εδώ και λίγα δηλαδή χρόνια , για να εκδικαστεί η υπόθεση στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης …

Απόσπασμα από το βιβλίο
Χλιδή και μεγαλοπρέπεια 


Στις 14 Ιουνίου 1900 το μικρό λιμανάκι της Δάφνης της Μοναστικής Πολιτείας του Αγίου ΄Ορους γνωρίζει μια πρωτοφανή επισημότητα , που εκδηλώνεται με την άφιξη υψηλών προσώπων , ιερωμένων , πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων .
Τη στενή προκυμαία του μικρού λιμανιού , πίσω από το διώροφο λιθόκτιστο Τελωνείο , είχαν καταλάβει εκατοντάδες μοναχοί αλλά και λαϊκοί που ήρθαν ειδικά προσκεκλημένοι για την τελετή υποδοχής των επισήμων , ενώ ένα πλήθος εποχιακών εργατών είχε σταθεί στον ανηφορικό δρόμο που οδηγούσε στις Καρυές , την πρωτεύουσα του Αγίου ΄Ορους , και παρακολουθούσε εκ του μακρόθεν τις τελετές .
Ανοιχτά στη θάλασσα είχαν αγκυροβολήσει πέντε μεγάλα ρωσικά πολεμικά πλοία , με αναπεπταμένες τις σημαίες τους , γεμάτα Ρώσους αξιωματικούς και αγήματα ναυτών.
Επρόκειτο για την επίσημη άφιξη του αντιναυάρχου του ρωσικού στόλου της Μεσογείου Αλέξιου Αλεξίεβιτς Βιρίλεβ , ο οποίος επισκεπτόταν το ΄Αγιον ΄Ορος , εκπροσωπώντας τον Τσάρο της Ρωσίας , προκειμένου να εγκαινιάσει το μεγαλοπρεπή νεόδμητο ναό του Αγίου Ανδρέα στην ομώνυμη Ρωσική σκήτη στις Καρυές .


Ο μεγάλος και επιβλητικός αυτός ναός , κατά πολύ μεγαλύτερος σε χωρητικότητα και όγκο από τα Καθολικά των άλλων μεγάλων Μονών του Αγίου ΄Ορους , είχε θεμελιωθεί πριν από τριάντα τρία χρόνια , το 1867, από το Μέγα Δούκα Αλέξιο , ακριβώς την εποχή όπου η Ρωσία έμπρακτα και δυναμικά εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο .

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία , ο «Μεγάλος Ασθενής» της εποχής , ήταν φανερό σε όλους τους ενδιαφερόμενους πως κατέρρεε και οι Μεγάλοι της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων και η Ρωσία) άρχισαν κιόλας να μοιράζουν προκαταβολικά τα οφέλη της κατάρρευσης , εκδηλώνοντας προσποιητό «ενδιαφέρον» για την τύχη και το μέλλον των βαλκανικών λαών .
Δεν άφηναν επομένως ευκαιρία χωρίς να εμπλακούν στις βαλκανικές υποθέσεις , γεγονός που τους έδινε τη δυνατότητα να είναι «παρόντες» στην κρίσιμη ώρα της διανομής της λείας .
Οι Ρώσοι , επίσης , προσαρμοσμένοι και αυτοί απόλυτα στο πνεύμα των καιρών έπρεπε να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην περιοχή .

Ο χώρος της θρησκείας ήταν ο πλέον πρόσφορος γι΄αυτούς , ιδιαίτερα στη Βαλκανική , αφού οι Βαλκάνιοι ήταν ομόδοξοί τους από τα χρόνια ακόμα της κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας .
Η Μοναστική Πολιτεία του Αγίου ΄Ορους , το Πανορθόδοξο αυτό «Κέντρο» για ολόκληρο τον κόσμο της Ανατολής , αποτελούσε πρόκληση για «διείσδυση» , σύμφωνα με τα σχέδια της τσαρικής Αυλής .


Μάλιστα «διείσδυση» ταυτόχρονα με έντονο εντυπωσιασμό , χλιδή και αίγλη ήταν η κατάλληλη σύνθεση για την πλέον αποδοτική για τα ρωσικά συμφέροντα επέμβαση και δράση
Για τους λόγους αυτούς , στα εγκαίνια του μεγαλοπρεπούς ναού του Αγίου Ανδρέα στη Ρωσική σκήτη των Καρυών , εκτός των άλλων , παρέστη και ο Ρώσος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Νελίδωρ , εκπροσωπώντας τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Πρίγκιπα Μιχαήλ Νικολάεβιτς Μουράβιεφ , εγγονό του κτήτορα της Ρωσικής σκήτης του Αγίου Ανδρέα Νικολάεβιτς Μουράβιεφ .
Ο Νελίδωρ έφτασε στη Δάφνη με δύο ρωσικές κανονιοφόρους τις οποίες υποδέχθηκαν με κανονιοβολισμούς τα άλλα ρωσικά πλοία , ταράζοντας με ηχηρό και βάρβαρο τρόπο τη διάχυτη ηρεμία και γαλήνη της Μοναστικής Πολιτείας του Αγίου ΄Ορους .

 Μετά την άφιξη των επισήμων στο λιμανάκι της Δάφνης, μια μεγάλη πομπή Ρώσων μοναχών , με εξαπτέρυγα , λάβαρα , και εικόνες στα χέρια, ξεκίνησε με κατεύθυνση τις Καρυές .

Ανάμεσα στο πλήθος των μοναχών πορεύονταν με φανερή έπαρση οι Ρώσοι στρατιωτικοί και πολιτικοί αξιωματούχοι μαζί με τους Ρώσους αρχιερείς , που φορούσαν λαμπρά , χρυσοποίκιλτα άμφια , επιδεικνύοντας έναν πλούτο άγνωστο για τους λοιπούς ομοδόξους τους προσκεκλημένους στην τελετή των εγκαινίων "



«Το «πέρασμα» του Λαιμού»
(Ιστορικό μυθιστόρημα)



 Ανάμεσα στη Μεγάλη και Μικρή Πρέσπα , αμέσως μετά το χωριό Λαιμός , υπάρχει ένα στενό «πέρασμα» που οδηγεί στα ελληνο-αλβανικά σύνορα . Ο πανέμορφος αυτός τόπος είναι γεμάτος με πολλές και συνταρακτικές ιστορικές μνήμες αφού στο παρελθόν , και ιδιαίτερα στο Βυζάντιο , είχε ιδιαίτερη στρατηγική σημασία .

Αλλά και στον πρόσφατο Εμφύλιο συνέβησαν εκεί γεγονότα που καταγράφηκαν ανεξίτηλα στην ιστορική μνήμη καθώς συνδέονται με το αιματηρό τέλος του αδελφοκτόνου σπαραγμού .

Τον τόπο αυτό επέλεξαν δύο φίλοι – υπερήλικες τώρα πια – ένας πρώην καπετάνιος και ένας στρατηγός σε αποστρατεία , για να εξορκίσουν το κακό και να απαλλαγούν από τις εφιαλτικές ερινύες που τους καταδιώκουν .

Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα , σε ιστορικά ντοκουμέντα και αδιάσηστα στοιχεία αλλά και σε προσωπικές εμπειρίες και έρευνες του συγγραφέα στην Ελλάδα και στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.
Μία παρέα , η «παρέα της Τετάρτης» όπως ονομάστηκε , πραγματοποίησε μία εκδρομή στις Πρέσπες , εκεί όπου στο παρελθόν έγιναν φοβερές και πολύνεκρες μάχες στα τέλη του οδυνηρού Εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα . Το γεγονός έδωσε τη δυνατότητα στους δύο φίλους που βρέθηκαν τότε αντιμέτωποι στον πόλεμο , να θυμηθούν τη δραματική εκείνη περίοδο για τους εαυτούς τους και για ολόκληρη τη χώρα . Η επίσκεψη στον ιστορικό αυτό τόπο έγινε αιτία να ξαναζήσουν εκείνα τα χρόνια , να θυμηθούν τι πέρασαν προ και μετά τον Εμφύλιο και να απαλύνουν τα ψυχικά τραύματα που άφησε ο αδελφοκτόνος σπαραγμός στις καρδιές τους .

Τελικά όμως , επιστρέφοντας από την εκδρομή πίσω στην πόλη , είχαν ξεπεράσει όλα τα ψυχικά φράγματα που είχαν ορθωθεί ανάμεσά τους . Είχαν κυριολεκτικά αναγεννηθεί αν και πολλά χρόνια είχαν προστεθεί στις πλάτες τους . Χώρισαν περισσότερο από φίλοι , με αγάπη και εκτίμηση ο ένας για τον άλλο αφού είχαν πραγματικά εξορκίσει το κακό που βάραινε την ψυχή τους για χρόνια …







1 σχόλιο:

  1. Γεια Σας,
    Dear Professor,
    I couldn't find Your e-mail address on the Internet, so that I contact with you by your blog. I’ am PhD student from Poland, and I during my Erasmus scholarship (one year in Thessaloniki AUTH), was writhing my final thesis about early Byzantine Monuments of Thessaloniki. Now because my final thesis get second price in an archaeological final thesis competition I will publish my work in archaeological scholarly periodical “Collectio Archaeologica Ressoviensis”. I like to ask you of permission to use in my publication your map of the old City of Thessaloniki, which you drowned and published in a book of Monuments of Thessaloniki, of course with bibliographical information.
    I will be honored if I can have your permission and answer on my e- mail romszla@gmail.com

    With the best regards Roman Szlazak

    ΑπάντησηΔιαγραφή