ΠΡΟΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ "ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ" ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ...
ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΝ
Ο Ελληνικός λαός τον περασμένο Γενάρη σε εκλογές έδωσε καθαρή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση και να κάνει το παν ώστε ο τόπος αυτός να ξεπεράσει το μέγα πρόβλημα που αντιμετωπίζει και να επανέλθει στην τροχιά της ανάπτυξης και της προόδου. Είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά αναλαμβάνει μία παρόμοια κυβερνητική ευθύνη σε μία μάλιστα κρίσιμη εποχή στην Ευρώπη και στον κόσμο αλλά παρόλα αυτά υπήρξε μία γενικευμένη αισιοδοξία πως με τον διάλογο που αποτελεί την βάση της αριστερής προοδευτικής- δημοκρατικής διαδικασίας όλα θα ξεπεραστούν για το καλό της χώρας και του λαού μας....
Ενώ όμως οι προσδοκίες ήταν μεγάλες, στην πρώτη μεγάλη δοκιμασία της ενότητας της κυβέρνησης, παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, επικράτησαν σε ένα μεγάλο μέρος της "Αριστερής Πλατφόρμας" και των λοιπών διαφωνούντων απόψεις και θέσεις που έγιναν αιτία να χαραχθεί μία γραμμή διαχωρισμού στο κόμμα και στην κυβέρνηση η οποία είναι βέβαιο πως θα έχει ως συνέπεια δυσάρεστες εξελίξεις αυτή την εποχή όπου ο λαός μας βρίσκεται σε απόγνωση μετά από πέντε χρόνια Μνημονίων και λανθασμένων χειρισμών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Πέρα μάλιστα από τους υπαρκτούς κινδύνους που υπήρχαν και άρχισαν να εντείνονται στην περιοχή μας. Ως αιτιολογία αυτής της εξέλιξης εμφανίστηκε η ανυποχώρητη θέση στις αρχές και θέσεις της Αριστεράς σε βασικές αρχές και ιδεολογίες που διέπουν τον χώρο. Συνέπεια όμως αυτού είναι να αποδυναμωθεί σοβαρά η κυβέρνηση και να καθίσταται πλέον πολύ δύσκολο ως αδύνατο να προωθηθούν η αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα και ο λαός μας, κατάσταση που δεν υπήρξε ποτέ ως τώρα στην πορεία της Σύγχρονης Ελλάδας. ΄
Ενα όμως χαρακτηριστικό παράδειγμα της παγκόσμιας Ιστορίας πείθει πως όταν οι κίνδυνοι λαμβάνουν παρόμοιες διαστάσεις οι κομματικές ιδεολογίες τίθενται στην άκρη καθώς προέχει η σωτηρία της χώρας και του λαού μας. Ας το αναφέρουμε αν και η Αριστερά το γνωρίζει πολύ καλά και είναι γνωστό ότι την απασχόλησε κατ΄επανάληψη στο παρελθόν. Είναι το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης που υπέγραψαν στις 23 Αυγούστου 1939 , λίγο προ της κήρυξης του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι υπουργοί Εξωτερικών της κομμουνιστικής Σοβιετικής ΄Ενωσης και της ναζιστικής Γερμανίας Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότοφ και Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ αντίστοιχα. Μάλιστα την Συμφωνία αυτή επικύρωσε λίγες μέρες αργότερα ομόφωνα το Ανώτατο Σοβιέτ για να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή...
΄Ηταν η Συμφωνία που συντάραξε τότε την Αριστερά σε όλο τον κόσμο και φυσικά και στην Ελλάδα καθώς Στάλιν και Χίτλερ εμφανίζονταν "σύμμαχοι" και "συνεργάτες" με αντίπαλο ολόκληρο τον ελεύθερο κόσμο ο οποίος ήδη είχε γευτεί τις φιλοδοξίες της Γερμανίας για κυριαρχία στον κόσμο με τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ...
Το ερώτημα που κυριάρχησε τότε ήταν ένα : " ΄Ηταν προδότης ο Στάλιν που ταύτισε τον κομμουνισμό με το ναζισμό ή υπήρχε κάποιος άλλος στόχος στο μυαλό του πανέξυπνου Γεωργιανού ηγέτη ?...
Τα γεγονότα απέδειξαν το δεύτερο. Η Ρωσία ήταν ανέτοιμη γιά πόλεμο και η πιθανή εμπλοκή της εκείνο τον καιρό ήταν περισσότερο από βέβαιο ότι θα αποτελούσε αν όχι πλήρη καταστροφή της χώρας πάντως οδυνηρή και επικίνδυνη δοκιμασία. Χρειαζόταν λοιπόν χρόνος για να μπορέσει να οργανωθεί με τέτοιο τρόπο η Ρωσία ώστε να αποτύχουν τα γνωστά σχέδια της Γερμανίας για εισβολή στη Ρωσία με στόχο τους σιτοβολώνες της Ουκρανίας και τα πετρέλαια του Καυκάσου. Και αυτό πραγματικά συνέβη καθώς όταν οι Γερμανοί μπήκαν στη Ρωσία με την επιχείρηση "Μπαρμπαρόσα" στις 22 Ιουνίου 1941 βρήκαν μία Ρωσία πανέτοιμη και ισχυρή με το ρωσικό λαό αποφασισμένο να κατατροπώσει τους ναζί εισβολείς με τον "Κόκκινο Στρατό" να αψηφά με τόλμη και αποφασιστικότητα τα γερμανικά πάντζερς και τις σιδηρόφρακτες γερμανικές στρατιές. Μάλιστα οι Ρώσοι ήταν αυτοί που επισφράγισαν την ήττα της Γερμανίας το 1945 με την κατάληψη του Βερολίνου από τον "Κόκκινο Στρατό"...
Το ιστορικό αυτό γεγονός αποδεικνύει περίτρανα ότι οι ιδεολογίες κάποιες φορές υποχωρούν μπροστά στην πολιτική που αποβλέπει στη σωτηρία της χώρας και λαού...Αυτά. 
Απόστολος Παπαγιαννόπουλος
28.07.2015