Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΦΤΩΧΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΑΪΒΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ... Η χώρα μας, που ως ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος ξεκίνησε να υπάρχει με την Επανάσταση του 1821, έχει μία υποχρέωση κάθε Πρωτοχρονιά αλλά ποιός να τα θυμηθεί αυτά και ποιός να τα τιμήσει... Ελάχιστοι γνωρίζουν (και μάλλον κανένας απ΄αυτούς που μας κυβερνούν) πως την Ελλάδα ως ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος μετά την Επανάσταση του 1821 δεν την αναγνώρισε πρώτη ούτε η Γαλλία, ούτε η Αγγλία, ούτε η Ρωσία, ούτε η Αυστρία με τις οποίες υποτίθεται πως έχουμε σχέσεις και δεσμούς αιώνων ...Την αναγνώρισε μία φτωχή χώρα Αφροαμερικανών της Καραϊβικής, η Αϊτή, που μετά από Επανάσταση κατά των Γάλλων απέκτησε σαν σήμερα την 1η Ιανουαρίου 1804 την ελευθερία και την ανεξαρτησία της...Και είμαι περισσότερο από βέβαιος πως η κυβέρνησή μας (αν και "αριστερή"...) δεν υποβλήθηκε στον κόπο να στείλει έστω ένα ευχετήριο μήνυμα στην Αίτή για την εθνική της γιορτή...Βλέπετε αυτοί εκεί είναι φτωχοί και μαύροι και εμείς εδώ εκτιιμούμε πάνω απ΄όλους τους ανήκοντες εις την Αρίαν φυλήν και όχι τους ταπεινούς Αφροαμερικανούς που όμως μας θυμήθηκαν στις 15 Ιανουαρίου 1822 όταν όλοι οι άλλοι εδώ στην Ευρώπη μας θεωρούσαν θρασείς τρομοκράτες που τολμούμε και στρεφόμεθα κατά της Υψηλής Πύλης το Οθωμανού σουλτάνου... (Αν έχετε διάθεση διαβάστε παρακάτω ένα χρονικό πως έγινε αυτή η πραγματικά συγκινητική αναγνώριση της Ελλάδας ως ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους στις 15 Ιανουαρίου 1822 από την Αϊτή. Αξίζει τον κόπο......) 15.01.1822 Επίσημη αναγνώριση της Ελλάδας από Αϊτή. Θερμό μήνυμα προς την Ελληνική Επιτροπή των Παρισίων από τον πρόεδρο της Αϊτινής Δημοκρατίας Ιωάννη Βόγιερ (Jean - Pierre Boyer). ΄Ηταν η πρώτη επίσημη αναγνώριση της Ελλάδας από κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους στον κόσμο. Προηγούμενα είχε προηγηθεί επιστολή του Κοραή και άλλων επιφανών Ελλήνων των Παρισίων προς τον πρόεδρο Βόγιερ με την οποία του ζητούσαν βοήθεια για την Επανάσταση, μετά από σύσταση του περίφημου Γάλλου στρατηγού Λαφαγιέτ και του επισκόπου Βλαισών Γρηγορίου που είχε επισκεφθεί την περιοχή. Ο πρόεδρος της Αϊτής απάντησε με επιστολή προς τον Αδαμάντιο Κοραή και τους άλλους ΄Ελληνες της Επιτροπής των Παρισίων στην οποία αναφέρονταν τα εξής: «Ελευθερία… Ισότης Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην. Εις τα Παρίσια Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20η παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε. Μία τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας. Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου , εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην. επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ού η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας, ής προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών την δαπάνην. Εάν δ’ επέλθωσι κατάλληλοι, ως επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσωμεν προς τιμήν ημών τοις τέκνοις της Ελλάδος, όσον δυνηθώμεν. Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, άς λαός του Χαϊτίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Ελληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεκνυόμενοι και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ήν επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος, διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων. Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρτησίας ΒΟΓΕΡ» (Σημ.Η Αϊτή , ήταν μία μικρή και φτωχή χώρα της Καραϊβικής, πρώην γαλλική αποικία που κατοικούνταν από μαύρους, που συγκροτήθηκε αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση ως κράτος μετά από επανάσταση και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία την Πρωτοχρονιά του 1804 ενώ υπήρξε και η πρώτη χώρα στον κόσμο που κατάργησε τη δουλεία)