ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΄Αουσβιτς - Μπιρκενάου "Ελεγεία σε μιά ξανθή κοτσίδα" Ο ποιητής της Θεσσαλονίκης Γιώργος Βαφόπουλος που έζησε στην πόλη αυτή τα περισσότερα χρόνια της ζωής του και την ήξερε όσο λίγοι, αναφέρει πως όταν ήταν μικρός γνώρισε στη γειτονιά του την όμορφη ξανθή Εβραιοπούλα Ραχήλ που -όπως ο ίδιος ομολογεί στα απομνημονεύματά του - είχε ερωτευτεί και συχνά της χάϊδευε μία ωραία κοτσίδα της πλεγμένη με τα όμορφα ξανθά μαλλιά της. Η Ραχήλ δυστυχώς μαζί με τους δικούς της μεταφέρθηκε το 1943 από τους Ναζί με το "τραίνο του θανάτου" από τη Θεσσαλονίκη στο φοβερό στρατόπεδο ΄Αουσβιτς - Μπιρκενάου στην Κρακοβία της Πολωνίας και δεν έγινε γνωστό τι απέγινε αν και η τύχη της ήταν προκαθορισμένη ... ΄Οταν τον Ιούνιο του 1978 ο Βαφόπουλος πραγματοποίησε μία επίσκεψη-προσκύνημα στο φοβερό στρατόπεδο σε μία γυάλινη βιτρίνα όπου είχαν τοποθετεί μαλλιά των γυναικών από την Ελλάδα που θανατώθηκαν με φρικτό τρόπο από τους Ναζί ο Βαφόπουλος διηγείται πως ταράχθηκε όταν είδε μία κοτσίδα με ξανθά μαλλιά που του θύμιζαν την αγαπημένη του Ραχήλ τον μεγάλο έρωτα της νιότης του . ΄Εγραψε επιτόπου τότε συντετριμμένος από αυτά που ήλθαν στο νου και στην καρδιά του ένα ποίημα με τίτλο "Ελεγεία σε μια ξανθή κοτσίδα" όπου μεταξύ άλλων αναφέρει : "Μικρή Ραχήλ αν το δικό σου φάντασμα δεν μπορεί να το ιδεί κανείς απ΄όλους τούτους τους αργόσχολους γυρολόγους που γεμίζουν με την ανία τους τα μουσεία του κόσμου, εγώ , μονάχα εγώ έχω το βαρύ προνόμιο, βυθισμένος στην έκστασή μου, ν΄αντικρύζω την οπτασία σου, στην απαίσια αυτή βιτρίνα, όπου μαζί στοιβάζονται πόνος και φρίκη ...." -Και τελειώνει ο Βαφόπουλος λέγοντας : "Τώρα στοχάζομαι πως πάντα δεν είναι ακάνθινος ο στέφανος του μαρτυρίου . Μπορεί και με ξανθές κοτσίδες να πλεχθεί απ΄τις μικρές Ραχήλ όλου του κόσμου"