Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΑΣ !... Σε λίγο θα ανακοινωθούν οι βάσεις των Σχολών και οι νέοι μας που προσδοκούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση δικαιολογημένα αγωνιούν . ΄Ομως η αγωνία τους δεν είναι μόνο αν θα πετύχουν ή όχι στις σχολές που επιθυμούν αλλά αν οι σχολές βρίσκονται στον τόπο κατοικίας τους ώστε να είναι σε θέση η οικογένειά τους να αντιμετωπίσει τις δαπάνες των σπουδών τους. Και αυτό γιατί από τότε που άρχισε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και ιδιαίτερα τα δύο-τρία τελευταία χρόνια που η κρίση αυτή κορυφώθηκε, αποτέλεσμα ήταν να περιοριστεί αφάνταστα το εισόδημα της μέσης ελληνικής οικογένειας και να αυξηθούν οι δαπάνες διαβίωσης και οι νέοι που θέλουν να σπουδάσουν να έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό από αδυναμία κάλυψης των εξόδων των σπουδών τους... Αυτά βλέπουμε και διαβάζουμε με θλίψη και απογοήτευση καθώς παρόμοια κατάσταση δεν υπήρξε ούτε καν στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής 1941-44 στην Ελλάδα. Τότε, το 1941, οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήταν μόλις 1.850 γεγονός που θεωρήθηκε απαράδεκτο από τους πραγματικά πατριώτες αγωνιστές καθηγητές του πανεπιστημίου. Και όχι μόνο δεν ανέστειλαν τη λειτουργία του πανεπιστημίου αλλά έκαναν το παν με διάφορα μέτρα που έλαβαν να αυξηθεί ο αριθμός των φοιτητών ιδιαίτερα απο την επαρχία οι οποίοι στο τέλος της Κατοχής έφτασαν τις 4.000 ... Ας το καταλάβουμε καλά πως δεν είναι μόνο τα κλειστά μαγαζιά και η ανεργία που καλπάζει που πρέπει να μας στεναχωρούν. Είναι και οι νέοι μας που αδυνατούν να σπουδάσουν για να στελεχώσουν την κοινωνία του μέλλοντός μας ... Θλίψη, απογοήτευση αλλά και οργή!. .