ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΟΥ ΜΑΗ ΤΟΥ ΄36 ... Η 8η και 9η Μαίου συνδέονται στην Ελλάδα με οδυνηρές μνήμες αλλά και με σκληρούς αγώνες του Ελληνικού λαού γιά τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα κατά τον αιματοβαμένο Μάη του ΄36 στη Θεσσαλονίκη. Αξίζει να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε γιά όσους αγνοούν) τι συνέβη εκείνες τις μέρες εδώ στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη που υπήρξε ανέκαθεν πρωτοπόρος στους κοινωνικούς αγώνες στον Ελλαδικό χώρο .Και αυτό γιατί η χώρα και ο λαός μας έχει και σήμερα μπροστά του να αντιμετωπίσει παρόμοιους με τότε κινδύνους και προβλήματα επιβίωσης... Αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Την 8η Μαϊου και ενώ οι Εργατικές Ομοσπονδίες προσπαθούν με διαβήματα να επιλύσουν τα προβλήματα των απεργών της Θεσσαλονίκης, η σκληρότητα και η ακαμψία του διοικητή της Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης συνταγματάρχη Γ. Ντάκου οδηγούν τα πράγματα σε πλήρη ρήξη για να ακολουθήσουν συμπλοκές απεργών διαδηλωτών και χωροφυλάκων οι οποίοι έκαναν και χρήση των όπλων τους . Την επομένη ημέρα , Σάββατο 9 Μαϊου 1936, η Θεσσαλονίκη βιώνει εικόνες βίας και αναταραχής με τα καταστήματα κλειστά και τις καμπάνες των εκκλησιών να ηχούν πένθιμα . Ακολουθεί επίθεση των χωροφυλάκων (πεζών και εφίππων) κατά των απεργών διαδηλωτών στην Εγνατία οδό ενώ αυτοί κατευθύνονταν διαμαρτυρόμενοι προς το Διοικητήριο με πρώτο θύμα τον 27χρονο αυτοκινητιστή από το Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης Τάσο Τούση . Τελικό αποτέλεσμα των συμπλοκών απεργών διαδηλωτών και χωροφυλάκων ήταν 12 πολίτες νεκροί , 32 βαριά τραυματισμένοι και πάνω από 200 ελαφρότερα όλοι τους διαδηλωτές. Η κηδεία των θυμάτων έγινε την επομένη ημέρα στη Θεσσαλονίκη, Κυριακή 10 Μαϊου 1936, σε βαριά πένθιμη ατμόσφαιρα με τη συμμετοχή χιλιάδων απεργών αλλά και απλών Θεσσαλονικέων που όλες τις μέρες των συγκρούσεων τάχθηκαν με το μέρος των καπνεργατών . Ο Μεταξάς σε γραπτή αναφορά του προς το βασιλιά Γεώργιο Β’ χαρακτήρισε τα γεγονότα του Μάη του ΄36 της Θεσσαλονίκης ως «… γενική δοκιμή κομμουνιστικής επαναστάσεως» και όλη την υπόθεση «επικίνδυνη και έκρυθμη» για να ανοίξει ο δρόμος για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 από τον ίδιο