ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ ή ΝΑ ΚΛΑΨΩ ? ...

΄Ενα γεγονός που συνέβη σαν σήμερα στις 25 Νοεμβρίου 2008 μ΄έκανε να γελάω και να κλαίω συγχρόνως και αυτό ομολογώ πως δεν μ΄αρέσει καθόλου γιατί στη ζωή μου έμαθα όταν γελάω να γελάω και όταν κλαίω να κλαίω . Να συμβαίνουν και τα δυό μαζί δείχνει πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά και πρέπει να το προσέξω...
Διαβάζω λοιπόν πως σαν σήμερα, στις 25 Νοεμβρίου 2008, στην αρχή της κρίσης στην Ελλάδα, επισκέπτεται επίσημα την Αθήνα ο Κινέζος Πρόεδρος Χου Ζιντάου και υπογράφει με την τότε κυβέρνηση συμφωνία γιά την παραχώρηση του λιμένα Πειραιά στον κινεζικό κολοσσό της Cosco εμφανίζοντας την πράξη αυτή η κυβέρνηση ως καθαρά "αναπτυξιακή". Και καθώς θυμάμαι έγινε χαμός από τους λιμενεργάτες που ξεκίνησαν απεργία και από σύσσωμη την αντιπολίτευση με τον ΣΥΡΙΖΑ επικεφαλής να ομιλεί γιά ξεπούλημα της χώρας έναντι πινακίου φακής και υποδούλωσης των Ελλήνων στους Κινέζους...
Στη συνέχεια άλλαξαν τα πολιτικά πράγματα στη χώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα στο λιμάνι του Πειραιά αλλά έσπευσε και πούλησε στους Κινέζους ακόμα και τους γλάρους που πετούν στην περιοχή. ΄Ολα όσα έλεγε λίγο προηγούμενα έπαψαν πιά να λέγονται και αντικαταστάθηκαν με γλυκόλογα που κάνουν τους Κινέζουν να γελούν διαρκώς και ακατάπαυστα .Το ερώτημα είναι ... τι να κάνω σήμερα επέτειο πώλησης του λιμένα του Πειραια ? ... να γελάσω ?... να κλάψω? ...ή να κλαυσιγελάσω ? ...

(25.11.2017)