ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΙΑΝΝΗΣ

                                ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ Ο ΝΟΜΟΣ ... ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ Η ΑΓΑΠΗ !

Είναι φανερά άρρωστη η κοινωνία που ζούμε ιδιαίτερα στην Ελλάδα που βιώνει χρόνια τώρα μία πολύπλευρη κρίση που διαβρώνει τα πάντα και γκρεμίζει ανθρώπινες σχέσεις και δεσμούς. Καθημερινά είναι άλλωστε τα γεγονότα που αποδεικνύουν τη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε όπου η ανθρώπινη ζωή διαρκώς ευτελίζεται παράλληλα με την κατάργηση των θεσμών με την αυτοδικία να καταργεί νόμους, αρχές και κανόνες της πολιτείας ...
Θα θυμίσω ένα συμβάν που περιγράφει ο μεγάλος Βίκτωρ Ουγκώ στο γνωστό σε όλους έργο του "Οι ΄Αθλιοι" που αναφέρεται στη ζωή των ανθρώπων του περιθωρίου στις αρχές του 19ου αιώνα στο Παρίσι γιατί μας αφορά όλους παρόλο που πέρασαν από τότε 2 ακριβώς αιώνες. Πρόκειται για τον Γιάννη Αγιάννη,έναν δοκιμασμένο σκληρά από τη ζωή άνθρωπο που υπέφερε τα πάνδεινα στις μέρες του αγωνιζόμενος να επιβιώσει σε μία απάνθρωπη κοινωνία ...
Σε κάποια φάση της ζωής του ο Γιάννης Αγιάννης, νέος, άνεργος, πεινασμένος και περιφρονημένος απ΄όλους σπάζει μία βιτρίνα ενός αρτοπωλείου για να κλέψει ψωμί με σκοπό να ταϊσει την οικογένειά του που λιμοκτονεί. ΄Ομως συλλαμβάνεται και καταδικάζεται για την πράξη του αυτή 5 χρόνια φυλακή στα φοβερά κάτεργα της εποχής του ποινή που τελικά έγινε 19 χρόνια μετά τις επανειλημμένες προσπάθειές του να αποδράσει...
΄Οταν μετά 19 χρόνια αποφυλακίστηκε ο Γιάννης Αγιάννης ήταν ένα ανθρώπινο ερείπιο κυριολεκτικά σωματικά και ψυχικά που οι πάντες περιφρονούσαν και αποδοκίμαζαν. Αποτέλεσμα ήταν να κοιμάται στους δρόμους ώσπου βρέθηκε ένας άνθρωπος, ο επίσκοπος Μυριήλ, που τον περιμάζεψε και του προσέφερε στέγη και φαγητό.Το ίδιο όμως βράδυ ο Γιάννης Αγιάννης, του οποίου είχε πετρώσει η ψυχή από τις δοκιμασίες που υπέστη και την περιφρόνηση των ανθρώπων, το σκάει από το σπίτι του επισκόπου κλέβοντας και δύο ασημένια κηροπήγια.του οικοδεσπότη που τον φιλοξένησε. Σχεδόν αμέσως όμως συλλαμβάνεται αλλά ο επίσκοπος τον γλιτώνει λέγοντας ότι ο ίδιος του είχε δωρίσει τα ασημένια κηροπήγια. Μετά από αυτό ο Γιάννης Αγιάννης είναι ελεύθερος και για πρώτη φορά μετά από 19 χρόνια φυλακής και διώξεων δάκρυα ανεβαίνουν στα μάτια του...
Δεν τον έσωσε ο νόμος... τον έσωσε η ανθρώπινη αγάπη με τη ζωή του έκτοτε να αλλάζει ριζικά ...
(Στην εικόνα ο μεγάλος Γάλλος μυθιστοριογράφος και πραγματικός Φιλέλληνας Βίκτωρ Ουγκώ)

(25.09.2018)