ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ ...

Αν τα παιδιά μας είναι ενημερωμένα για ό,τι συμβαίνει και μας αφορά δεν έχουν μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να μετέχουν στα κοινά ιδιαίτερα όταν η χώρα μας περνά δύσκολες μέρες ...Συνεπώς δεν έχω λόγους να ανησυχώ αν τα παιδιά μας αισθάνονται την ανάγκη να εκφραστούν και να διαδηλώσουν για το εθνικό θέμα της Μακεδονίας. ΄Εχουν κάθε δικαίωμα. Πάνε οι εποχές που γιά τα εθνικά θέματα μπορούσαν να ομιλούν μόνο οι υπουργοί Εξωτερικών και ουδείς πέραν αυτού ...
Θα ανατρέξω και πάλι στα παλιά ...
Θυμάμαι ήταν καλοκαίρι του 1956, μαθητής του Γυμνασίου τότε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Θεσσαλίας που ζούσε ακόμα τις συνέπειες του αιματηρού Εμφυλίου ... Μαζί με φίλους καταφέραμε και μετείχαμε στις κατασκηνώσεις στη Νεράϊδα, στα ορεινά της Πίνδου, στο κατεστραμμένο απ΄τους Γερμανούς χωριό του Πλαστήρα ..Στην Κύπρο οι ΄Αγγλοι είχαν τοποθετήσει λίγο προηγούμενα κυβερνήτη τον αιμοσταγή στρατάρχη Χάρτινγκ, που ήταν πριν στην Κένυα όπου τον ονόμαζαν "ο σφαγέας των Μάου-Μάου". Τα ίδια όμως άρχισε να κάνει και στην Κύπρο στέλνοντας το Μάη του 1956 στην κρεμάλα δύο παλικάρια του Κυπριακού αγώνα : τον Καραολή και τον Δημητρίου. Το γεγονός μας είχε αναστατώσει στην κατασκήνωση και θέλαμε κάτι να κάνουμε γι΄αυτό... Και θυμάμαι πως εκεί πάνω στα βουνά , ανάμεσα στα έλατα και στις φτέρες, χωρίς να υπάρχει ψυχή γύρω μας, αποφασίσαμε και κάναμε διαδήλωση κατά των ΄Αγγλων αποικιοκρατών... Γράψαμε μάλιστα σε μεγάλα χαρτόνια και συνθήματα τα οποία φυσικά εμείς τα γράψαμε και εμείς τα διαβάζαμε εκεί στη ερημιά ... ΄Οταν τελείωσε η πορεία διαμαρτυρίας με τραγούδια και συνθήματα μέσα στο δάσος γυρίσαμε πίσω στις σκηνές μας ικανοποιημένοι που κάναμε και εμείς το καθήκον που μας αντιστοιχούσε τότε ....
(Στην εικόνα ΄Αγγλοι αποικιοκράτες του Χάρτινγκ στην Κένυα τρομοκρατούν τον ντόπιο πληθυσμό)

(27.11.2018)