ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ... Φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων που κατέληξε μετά από σκληρούς αγώνες και μεγάλες θυσίες του λαού μας στη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Φυσικά είναι ευκαιρία να γνωρίσουμε με κάθε λεπτομέρεια την περίοδο αυτή της ιστορίας μας χωρίς όμως να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας αποκλειστικά μόνο στις ηρωικές πράξεις των προγόνων μας αλλά να δούμε και την άσχημη πλευρά γεγονότων όπου κινδύνευσε η όλη υπόθεση του Αγώνα να τιναχθεί στον αέρα με δική μας αποκλειστικά ευθύνη. Μάλιστα είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε καλά την πλευρά αυτή των γεγονότων για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη ποτέ ξανά καθώς το κόστος θα είναι τεράστιο όπως συνέβη με την Πολιορκία και ΄Εξοδο του Μεσολογγίου στις 10 Απριλίου 1826 με το τεράστιο τίμημα σε ψυχές αγωνιστών που ξεπέρασαν τα όρια τους για να φτάσουν στην κορύφωση προτιμώντας το θάνατο παρά την υποταγή και την ταπείνωση ... ΄Οταν το Μεσολόγγι το 1825 - 1826 αγωνιζόταν με κάθε τρόπο να αποκρούσει τους φανατισμένους Τούρκους και Αιγύπτιους του Ιμπραήμ πασά, η υπόλοιπη επαναστατημένη Ελλάδα ζούσε και πάλι περίοδο εμφύλιου σπαραγμού με τους αγωνιστές να συλλαμβάνονται και να φυλακίζονται στην ΄Υδρα αφήνοντας αβοήθητους τους πολιορκημένους στο Μεσολόγγι χωρίς πολεμοφόδια και χωρίς τροφή αναγκάζοντας τους να τρώνε σκυλιά και γάτες για να ζήσουν. Την ίδια περίοδο βρήκαν κατάλληλη την ευκαιρία να στραφούν όλοι κατά της αδύναμης κυβέρνησης και να απαιτούν να τους εξοφλήσει άμεσα τα χρωστούμενα από τις υπηρεσίες τους στον κοινό Αγώνα. Μάλιστα ελληνικά καράβια δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν το Μεσολόγγι και να πάνε εφόδια γιατί οι ναύτες αρνούνταν να το κάνουν χωρίς να πληρωθούν. Δεν ήταν συνεπώς όλα ένδοξα και αξιοθαύμαστα και πολλές ήταν οι περιπτώσεις που ένα μέρος των Ελλήνων δεν φάνηκε αντάξιο των περιστάσεων. Και αυτά θα πρέπει να τα ξέρουμε για να μη ξανασυμβούν ποτέ καθώς η ζωή συνεχίζεται και κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον ...