ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ... Ομολογώ πως δεν ασχολήθηκα συστηματικά με το θέατρο και τους δημιουργούς του και απλά κατέγραψα τη σημαντική συμμετοχή του στα κοινά πράγματα στα νεότερα χρόνια της ιστορίας μας. ΄Ομως μερικά θέματα που έπεσαν στην αντίληψή μου τυχαία μου δημιούργησαν άσχημες εντυπώσεις για το χώρο όταν βλέπω πολλούς μεγάλους δημιουργούς με τεράστιο έργο που προσέφεραν σημαντικό έργο να φεύγουν υπερήλικες από τη ζωή ξεχασμένοι σχεδόν απ΄όλους . ΄Ενα παρόμοιο γεγονός συνέβη με τη μεγάλη ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου Ελένη Χαλκούση, που έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 92 ετών στις 28.3.1993 σε ένα γεροκομείο ξεχασμένη από τους πάντες... Η Ελένη Χαλκούση γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1901 με αξιόλογες σπουδές στη Σορβόνη όπου γνώρισε και τον Μπέρτολντ Μπρεχτ. Στην Ελλάδα αμέσως μετά ασχολήθηκε με το θέατρο για πολλά χρόνια και στη συνέχεια με τον κινηματογράφο. Μετέφρασε πολλά ξένα θεατρικά έργα και υπήρξε δασκάλα σε γνωστές σχολές θεάτρου με τεράστιο έργο και προσφορά στις οποίες σπούδασαν θέατρο και κινηματογράφο πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι κλπ Επίσης υπήρξε τακτική χρονογράφος της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" καταγράφοντας γεγονότα από τη θεατρική ζωή στη χώρα. Τα τελευταία χρόνια της, μόνη της και χωρίς καμιά στήριξη αποσύρθηκε σε ένα γεροκομείο όπου και πέθανε σχεδόν ξεχασμένη από τους πάντες παρόλο ότι υπήρξε η "Μεγάλη Κυρία" του Θεάτρου στην Ελλάδα .Στην κηδεία της στα Σπάτα σύμφωνα με μαρτυρίες,εκτός από τα πρόσωπα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, παρέστησαν μόνο ο ηθοποιός και στενός φίλος της Αρτέμης Μάτσας και ο σκηνογράφος Γιώργος Ανεμογιάννης, ΄Ολοι οι άλλοι την είχαν ξεχάσει ...