ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ? ... Κάποτε μία ομάδα φίλων του Κινηματογράφου ξεκινήσαμε μία καλή προσπάθεια να δημιουργηθεί Μουσείο Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη που θα λειτουργούσε παράλληλα και σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αν και δύσκολη η προσπάθεια πήγαινε καλά παρόλο που οι διάφοροι φορείς της πόλης κατά περίεργο τρόπο δεν έδειξαν ενδιαφέρον γιά το εγχείρημα. ΄Ηλθε όμως -όπως θα ενθυμείστε - ο "μαζί τα φάγαμε" Πάγκαλος και κατάργησε το Μουσείο γιά άγνωστους λόγους που μόνο αυτός εγνώριζε αλλά μετά από αγώνες ξανάρχισε πάλι να λειτουργεί με καλές προοπτικές και δυνατότητες. Τελικά ήλθε η οικονομική κρίση και παρόλο ότι χρειαζόταν ελάχιστα κονδύλια γιά να λειτουργεί κατέληξε και πάλι με παρέμβαση του Πάγκαλου να γίνει απλά ένας χώρος για προβολές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αλλά η ελπίδα δεν έπαψε να υπάρχει ότι κάποτε μπορεί να πάρει και πάλι το δρόμο του ... Τώρα όμως συνέβη μία άκρως υποτιμητική ενέργεια (άγνωστο πόθεν κατευθυνόμενη) και μπροστά στην είσοδο του Μουσείου Κινηματογράφου στο λιμάνι στήθηκε ένα λούνα παρκ με αυτοκινητάκια κλείνοντας ακόμα και την είσοδο στο Μουσείο υποβαθμίζοντας την προσπάθεια που έγινε χρόνια τώρα (από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα το 1997) ο πρώτος προβλήτας του λιμανιού να γίνει αποκλειστικά χώρος γιά ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Και πάλι οι αντιδράσεις υπήρξαν χλιαρές. Τι μπορείς να πείς όταν γίνονται αυτά στη Θεσσαλονίκη που κάποτε ήταν πρωτοπόρος και τώρα βουλιάζει στην υποβάθμιση και παρακμή ? ... Δεν έχω λόγια ή μάλλον έχω αλλά προτιμώ να τα αφήσω να εννοηθούν ... ..