· ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΙΡΙΔΩΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΜΕ ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Δεν έχει σχέση με τη ΄σημερινή θρησκευτική γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα ,ούτε στρέφομαι κατά αυτών που πιστεύουν και τιμούν τη μνήμη του Αγίου. Απλά η γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα στις 12.12.1948 συνέπεσε με ένα θλιβερό γεγονός που ενώ θέλω να ξεχάσω είναι συνέχεια στο νου μου λες και συνέβη χθες παρόλο ότι πέρασαν από τότε 73 ολόκληρα χρόνια καθώς συνδέεται με τον αιματηρό Εμφύλιο 1946-1949 και την κατάληψη της πατρίδας μου της Καρδίτσας ανήμερα της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα το 1948 από τους αντάρτες... Το χρονικό της ημέρας αναφέρει : 12.12.1948 Περίπου 3.500 - 4.000 αντάρτες με επικεφαλής τους καπετάνιους Γιώτη (Χαρίλαο Φλωράκη) και Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου) επιτίθενται ξαφνικά στην Καρδίτσα την οποία καταλαμβάνουν και την κρατούν για τρεις ολόκληρες μέρες . Μία εβδομάδα αργότερα δύναμη 800 πεζών ανταρτών και 300 έφιππων καταλαμβάνει και τη γειτονική κωμόπολη των Σοφάδων -- Ζούσα τότε στην Καρδίτσα και επί τρεις μέρες είχαμε κλειστεί σε ένα δωμάτιο του σπιτιού μας που παρείχε κάποια ασφάλεια από τις σφαίρες που σφύριζαν διαρκώς γύρω μας και ζήσαμε πολύ δύσκολες ώρες. Θυμάμαι μάλιστα τη μάνα μου που άναψε το καντήλι στο εικονοστάσι του σπιτιού μας και πρόφερε σιγανά 2-3 κουβέντες κάνοντας τον σταυρό της και παρακαλώντας τον ΄Αγιο Σπυρίδωνα που γιόρταζε να τελειώνει το κακό που ζούσαμε με τον αδελφοκτόνο σπαραγμό. Και από τότε συνδέθηκε η γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα με το γεγονός αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω ... (Σημ. Απλά το σημειώνω (χωρίς περισσότερα λόγια) ότι η μητέρα μου έχασε δύο αδέλφια στον εμφύλιο από τα οποία ο ένας με είχε βαφτίσει και ο άλλος με μεγάλωσε όσο ζούσε. Σε ποιά πλευρά είχαν βρεθεί στον εμφύλιο δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι χάθηκαν και οι δύο ...)