"Η ΧΑΡΑΔΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΆΤΟΥ" Η μεγάλη Σφαγή στο Κίεβο 29.9.1941 Γράφονται και λέγονται συχνά σε κρίσιμες ώρες πολλά αστήρικτα και αβάσιμα που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται επιδέξια για να διαμορφώνεται κλίμα και ατμόσφαιρα με δόλιους στόχους και συμφέροντα. ΄Ενα παρόμοιο γεγονός είναι η γνωστή άποψη που διαμορφώθηκε ότι στην Ουκρανία και ιδιαίτερα στην ιστορική πόλη Κίεβου επικρατεί ... ναζισμός που ξεπερνά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ... Τα πραγματικά γεγονότα όμως που συχνά σκοπίμως μένουν στην αφάνεια, τα διαψεύδουν όλα αυτά αποδεικνύοντας μάλιστα πως η αλήθεια έχει αντίθετο περιεχόμενο. Η φρικτή σφαγή από τους Ναζί Γερμανούς κατακτητές 35.000 Ουκρανών σε τέσσερα 24ωρα στη Χαράδρα του Θανάτου "Μπάμπι Γιάρ" στο Κίεβο της Ουκρανίας στις 29 Σεπτέμβριο του 1941 είναι ένα από αυτά τα γεγονότα που ελάχιστοι γνωρίζουν ... Οι Ναζί Γερμανοί κατακτητές μπήκαν στο Κίεβο της Ουκρανίας στις 19 Σεπτεμβρίου 1941. Στην πόλη κατοικούσαν τότε 900.000 κάτοικοι εκ των οποίων οι 100.000 ήταν Εβραίοι εγκατεστημένοι εκεί από αιώνες. Το πρώτο που έλαβαν εντολή να κάνουν οι Ναζί ήταν να "καθαρίσουν μια και έξω" και χωρίς διατυπώσεις και άλλες διαδικασίες με τον εβραϊκό πληθυσμό και την εντολή αυτή εκτέλεσε ο Γερμανός συνταγματάρχης των SS (SS - Standartenfluhter) Πάουλ Μπλόμπελ με ειδίκευση σε μαζικές εκτελέσεις από τα Στρατόπεδα Εξόντωσης της Πολωνίας. Χωρίς χρονοτριβή τότε μόλις 10 μέρες μετά την είσοδο των Γερμανών στην πόλη εκδόθηκε διαταγή που τοιχοκολλήθηκε παντού με την οποία καλούνταν όλοι οι Εβραίοι του Κιέβου (άνδρες, γυναίκες, παιδιά, γέροντες, ασθενείς ανάπηροι, ακόμα και μανάδες με βρέφη στην αγκαλιά) να συγκεντρωθούν στις 8 το πρωί της 29.9.1941 έξω από το Νεκροταφείο της πόλης έχοντας μαζί τους μία αλλαξιά καθαρά ρούχα, χαρτιά με τα στοιχεία τους και ό,τι πολύτιμο έχουν, κοσμήματα και χρήματα. ΄Ολοι πίστεψαν τότε πως μάλλον θα τους μετέφεραν σε στρατόπεδα αλλά άλλο συνέβη όταν ένα τεράστιο ανθρώπινο καραβάνι με απειλές οπλισμένων βαριά Γερμανών στρατιωτών και ντόπιων δοσιλόγων ενόπλων οδηγήθηκαν με τα πόδια έξω από την πόλη στη χαράδρα "Μπάμπι Γιάρ" (Φαράγγι της Γιαγιάς) . Μόλις έφτασαν εκεί τους ανάγκασαν με τα πολυβόλα να γδυθούν και να τοποθετήσουν τα ρούχα και τα τιμαλφή τους σε ειδικό χώρο και στη συνέχεια δέκα - δέκα τους οδηγούσαν στην άκρη της χαράδρας όπου και τους εκτελούσαν σε φρικτή ατμόσφαιρα μέσα σε κραυγές απόγνωσης και κλάματα παιδιών και μητέρων. Η σφαγή κράτησε τέσσερα 24ωρα και τα θύματα της φρικτής σφαγής έφτασαν τις 35.000 μεταξύ των οποίων εκτός από Εβραίους ήταν και πολλοί σοβιετικοί αξιωματούχοι και αγωνιστές . Στην ίδια Χαράδρα του Θανάτου του Κιέβου οι Γερμανοί εκτέλεσαν στη συνέχεια περίπου 100.000 συνολικά άτομα (ρομά, ανάπηροι, σοβιετικοί αιχμάλωτοι κλπ). Το γενικό πρόσταγμα στις εκτελέσεις είχε ο Γερμανός Ναζί Φρίντριχ Γιέκελν, ειδικευμένος και αυτός σε μαζικές εκτελέσεις. Μετά τον πόλεμο ο Ναζί διοικητής των SS Πάουλ Μπλόμπελ συνελήφθη, καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου στη Νυρεμβέργη στη ποινή του θανάτου για την εκτέλεση 59.018 αθώων πολιτών και εκτελέστηκε με απαγχονισμό στις 7 Ιουνίου 1951. Ο Γερμανός εκτελεστής συνταγματάρχης Φρίντριχ Γιέκελν συνελήφθη από Σοβιετικούς μετά τον πόλεμο, δικάστηκε , καταδικάστηκε σε θάνατον και εκτελέστηκε στη Ρίγα της Λετονίας στις 3 Φεβρουαρίου 1946.... Η Σφαγή στη Χαράδρα "Μπάμπι Γιάρ" στις 29.9.1941 ενέπνευσε τον σπουδαίο Ουκρανό ποιητή Γιεβγένι Γεφτουσένκο να γράψει ένα υπέροχο ποίημα το οποίο στη συνέχεια μελοποίησε ο μεγάλος Ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς με τη γνωστή 13η Συμφωνία του με τίτλο "Μπέμπι Γιάρ" ... (Στην εικόνα η σφαγή στο Φαράγγι του Θανάτου και ο Γερμανός εκτελεστής Φρίντριχ Γιέκελν) "