ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΛΑΡΗΣ : :

                                           "Εύγε παιδί μου ... έκανες το καθήκον σου !"

.....

΄Ακουγα χθες ειλικρινά με μεγάλη θλίψη και οργή να λέγονται στη Βουλή από αυτούς που μας κυβερνούν ότι από ... ιμπεριαλιστικές διαθέσεις απελευθερώσαμε τη Μακεδονία, ότι η Μακεδονία δεν μας ανήκει, ότι τη Μακεδονία μας την χάρισαν με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και άλλα παρόμοια απίστευτα και προκλητικά. Και απορούσα πως βρέθηκαν πολίτες αυτής της χώρας να εκστομίζουν αυτά τα λόγια όταν εμείς τους στείλαμε στη Βουλή (και τους πληρώνουμε από πάνω) για να υπερασπίζονται αυτή τη χώρα και αυτό τον υπερήφανο αλλά προδομένο λαό μας...

Για να δούμε την αλήθεια ας θυμηθούμε ένα από τα πολλά γεγονότα της ιστορίας μας που δείχνουν πως ελευθερώθηκε η Μακεδονία και η ΄Ηπειρος με τους Βαλκανικούς πολέμους για να καταλάβουν κάποιοι ότι ξεπέρασαν κάθε όριο ανοχής με τα λόγια τους και να συνέλθουν έστω τη εσχάτη ώρα ...

--Αμέσως μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης βρισκόμαστε στην ΄Ηπειρο αρχές του Δεκέμβρη του 1912 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων με τον γνωστό για την αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα στρατηγό Κωνσταντίνο Καλλάρη να ηγείται του στρατού μας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Μαζί του στην πρώτη γραμμή της σκληρής και πολύνεκρης μάχης πολεμά και ο γιός του Σπύρος Καλλάρης που μόλις είχε αποφοιτήσει ως ανθυπολοχαγός από τη Σχολή Ευελπίδων. Στις 7 Δεκεμβρίου 1912, κατά τη διάρκεια της μάχης σκοτώνεται ο Σπύρος Καλλάρης και όταν τον αναγνώρισαν οι συνάδελφοι του τον μετέφεραν σε φορείο μαζί με τους άλλους πεσόντες σε μία σκηνή γνωρίζοντας στον πατέρα του στρατηγό Καλλάρη τη θλιβερή είδηση....

Δημοσίευμα της εποχής περιγράφει τη σκηνή που ο στρατηγός Καλλάρης φτάνει στη σκηνή που βρίσκεται το άψυχο πια σώμα του γιού του :

"... Μπήκε στη σκηνή και στάθηκε αλύγιστος μπροστά στο άψυχο κορμί του γιού του λέγοντας "Εύγε παιδί μου ... έκανες το καθήκον σου!." ... ΄Εμεινε όρθιος επί ένα τέταρτον, πότε χαϊδεύων τα μαλλιά του παιδιού του και άλλοτε τα χείλη. Μιά στιγμή θωπεύων τα παγωμένα χέρια του είπε ¨" Παιδί μου πως πάγωσαν τα χεράκια σου ..." ΄Οταν βγήκε από τη σκηνή το πρόσωπό του ήταν χλωμό αλλά ανέκφραστο. Στράφηκε προς τους αξιωματικούς του και είπε " "Κύριοι επί των ίππων" Ο πόλεμος συνεχίζεται ...

Ο Καλλάρης -λένε- τη μέρα πολεμούσε σαν στρατηγός και τη νύχτα θρηνούσε σαν πατέρας τον γιό του....

--Τα ξέρετε αυτά άθλιοι, ανιστόρητοι και ανάξιοι που τις κρίσιμες αυτές ώρες εκπροσωπείτε το λαό και τη χώρα σε έναν τεράστιας σημασίας εθνικό θέμα όπως είναι αυτό της Μακεδονίας μας την οποία απελευθέρωσε ο στρατηγός Καλλάρης ? ...

(Σημ. Ο στρατηγός Καλλάρης έχασε και τον δευτερότοκο γιό του ΄Αγγελο ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Ουσάκ της Μ. Ασίας στις 20 Αυγούστου 1922 αγωνιζόμενος για να μπορέσουν οΙ ΄Ελληνες της περιοχής να σωθούν απ΄το μαχαίρι του Τούρκου....)