ΟΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ...

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας ,αναφέρουμε μερικές πληροφορίες για το Φεμινιστικό Κίνημα στη Θεσσαλονίκη που υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό μετά ασφαλώς από την Απελευθέρωση της πόλης.
Μετά τη μεγάλη συγκέντρωση γυναικών στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1928 με αίτημα να συμμετέχουν στα κοινά και στις εκλογές και οι γυναίκες στην Ελλάδα, ιδρύθηκε το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στη Θεσσαλονίκη η "Φεμινιστική ΄Ενωση Μακεδονίας- Θράκης" με στόχο την οργάνωση και τον συντονισμό του αγώνα των γυναικών στη Β. Ελλάδα. Πρόεδρος του σωματείου έγινε η Ελένη Παγκάλου και Γραμματέας η Ελπίδα Αντωνιάδου, ενώ δραστηριοποιήθηκαν στο χώρο και οι γνωστές φεμινίστριες της εποχής Ελένη Καραϊωσηφίδου, Φανή Λάλα, Μερόπη Τσιώμου- Βασιλικού και η αδελφή της Αγγελική Μεταλληνού, Ελένη Σαραντοπούλου κ.ά. Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος , μετά τη λήξη του, είχε ανοίξει το δρόμο για τη δικαίωση του αγώνα των γυναικών με στόχο την εξασφάλιση του δικαιώματος ψήφου στις εκλογές. Στην Ελλάδα όμως , με τη συνεχή αστάθεια και αναταραχή της εποχής, το δικαίωμα αυτό των γυναικών περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Ανάμεσα στις γυναίκες πρωτοπόρους του κινήματος ήταν η Μερόπη Τσιώμου- Βασιλικού (1897- 1979), σύζυγος του δημοσιογράφου και πολιτικού Βασίλη Βασιλικού, η οποία υπήρξε μέλος της "Παγκόσμιας Γυναικείας Οργάνωσης υπέρ της Ειρήνης". Δύο έντυπα, το "Ημερολόγιον Θεσσαλονίκης" και η "Εφημερίς των Γυναικών" συνδέθηκαν με την εντυπωσιακή δραστηριότητά της στο χώρο του Φεμινιστικού Κινήματος στη Θεσσαλονίκη. Πιό "πολιτικοποιημένες" ανάμεσα στις φεμινίστριες της Θεσσαλονίκης την ίδια εποχή, "σοσιαλιστικών" μάλιστα πεποιθήσεων, υπήρξαν η Ελπίδα και Τασία Αντωνιάδου οι οποίες εξέδιδαν τη δεκαπενθήμερη φεμινιστική επιθεώρηση με τίτλο "Η Φεμινιστική" που αποτέλεσε το όργανο της "Φεμινιστικής ΄Ενωσης Μακεδονίας- Θράκης".
Ο αγώνας των φεμινιστριών της Θεσσαλονίκης θα δικαιωθεί εν μέρει στις δημοτικές εκλογές του 1930 όταν ψήφισαν για πρώτη φορά οι ..."εγγράμματες" γυναίκες που συμπλήρωσαν το 30ο έτος της ηλικίας τους. Αλλά όλες-όλες που εμφανίστηκαν και ψήφισαν ήταν μόνο 240 αφού η ομολογία των 30 ετών, που για την εποχή σήμαινε ότι παρήλθε η ... νιότη, λειτούργησε αποτρεπτικά για τις περισσότερες γυναίκες εκλογείς που προτίμησαν -αν και εγγράμματες- να μην ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα...