ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ...

Η υποδοχή του λειψάνου της Αγίας Βαρβάρας ως ... αρχηγού κράτους δικαιολογημένα προκάλεσε τόσες αντιδράσεις ακόμα και σε μεγάλη μερίδα θρησκευόμενων πολιτών. Αλλά τα συμπεράσματα που έσπευσαν να βγάλουν κάποιοι γι΄αυτούς που αφιερώθηκαν στην πίστη τους είναι μάλλον παρατραβηγμένα γιατί στο χώρο αυτό πολλοί ήταν εκείνοι , συνήθως ανώνυμοι, που υπήρξαν πραγματικά παλικάρια, γνήσιοι πατριώτες στη ζωή και αγνοί αγωνιστές. Να ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα :
--Κατά τον Αγώνα των Ελλήνων για την Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία το 1821 υπήρχε ένας παπάς, ο παπα-Πολυζώης Κουτουμάνος από τη Σίτσοβα της Μεσσηνίας, ο οποίος στην διήμερη μάχη των Βερβένων στις 20-21 Μαϊου 1821 ... "ιδίαις χερσίν, εφόνευσε Τούρκους" παρόλο ότι ο φόνος αποτελεί μέγα αμάρτημα για τους χριστιανούς. Αργότερα , το 1825, έστειλε ένα γράμμα στο "Υπουργείο της Θρησκείας" ζητώντας να μάθει αν μετά την πράξη του αυτή μπορούσε να λειτουργεί σε ναό. Το γράμμα έγραφε:
"Διά ταπεινής αναφοράς , αναφέρομαι προς αυτό το εξέχον Υπουργείον. Ευρεθείς εις Βέρβενα εν καιρώ οπού οι εχθροί εισόδευσαν και εδιάλυσαν το στρατόπεδον, εκλείσθηκα μέσα εις τον πύργον, ομού με άλλους δώδεκα στρατιώτας και εκεί έφθασα καγώ ως κλεισμένος να θανατώσω Τούρκους επάνω εις τον πόλεμον.
Ως ιερεύς εις το εξής πλέον δεν ετόλμησα να λειτουργήσω. Επειδή όμως και άλλοι με λέγουν πως δεν βλάπτομαι εκ τούτου, άλλοι δε ότι βλάπτομαι, εγώ ερωτώ τον έξοχον Υπουργείον τούτο, και αν οι θείοι και ιεροί κανόνες μοι εμποδίζουν, να μοι το δώση εγγράφως να απέχω εις το να υπηρετώ των θείων Μυστηρίων.΄Οχι και δεν εμποδίζομαι, πάλιν, παρακαλώ θερμώς δια να μοι το δώση εγγράφως.
Μένω με όλον το ανήκον σέβας
Τη 1η Δεκεμβρίου 1825
εν Ναυπλίω
ο ταπεινός δούλος σας παπα-Πολυζώης Κουτουμάνος"