Πυρκαγιά στο Καλοχώρι 1986

ΜΙΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ …

Τις τελευταίες μέρες του Φεβρουαρίου του 1986 , εδώ και 26 δηλαδή χρόνια , είχε εκδηλωθεί πυρκαγιά στις δεξαμενές  πετρελαίου που βρίσκονταν (και βρίσκονται) κοντά στο Καλοχώρι δυτικά της Θεσσαλονίκης και σε μικρή απόσταση από τις κατοικημένες περιοχές του και σήμερα υποβαθμισμένου Δυτικού τομέα της πόλης .

Το γεγονός ανησύχησε τότε τον κόσμο αλλά οι αρμόδιοι έσπευσαν να καθησυχάσουν τους πάντες πως δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος .

 Είχα τότε μία υπεύθυνη θέση στο Δήμο Θεσσαλονίκης και παρά την υπαλληλική μου ιδιότητα αποφάσισα να αντικρούσω τον εφησυχασμό και την απραγία των αρμοδίων και υπευθύνων δημοσιεύοντας την 1.3.1986 στην τοπική εφημερίδα «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ», στην οποία αρθρογραφούσα τότε συχνά , ένα σύντομο άρθρο μου επισημαίνοντας τους μεγάλους κινδύνους που διέτρεχε η πόλη .

 Και δυστυχώς … δικαιώθηκαν οι ανησυχίες και οι φόβοι μου . 

Το θυμίζω απλά όχι για να αποσπάσω ... εύσημα και επαίνους αλλά γιατί παρόμοιοι κίνδυνοι συνεχίζουν να υφίστανται στη Θεσσαλονίκη και σήμερα παρόλο που η αποβιομηχάνιση και η οικονομική κρίση νέκρωσαν τη Βιομηχανική της Ζώνη ….

Απόστολος Παπαγιαννόπουλος  , Ιανουάριος 2012

Το άρθρο με την ολέθρια πρόβλεψη έγραφε τα εξής :

''Πιεστικά ερωτήματα …

Από τη στήλη αυτή εδώ και 7 μήνες , σε σχόλιό μας της 7^ης Σεπτεμβρίου 1985 με τίτλο «Επικίνδυνες διαρροές» , είχαμε επισημάνει τους σοβαρούς κινδύνους που απειλούν την πόλη μας και που προέρχονται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις και δεξαμενές καυσίμων που είναι εγκατεστημένες ανάμεσα σε κατοικίες , ιδιαίτερα του δυτικού τομέα της Θεσσαλονίκης .

Είχε γίνει τότε το σχόλιο με αφορμή το θάνατο 2.500 κατοίκων της ινδικής πόλης Μποπάλ από διαρροή τοξικού αερίου κυανιούχου μεθυλίου από δεξαμενές πολυεθνικής εταιρίας που ήταν εγκατεστημένες μέσα σε κατοικημένη περιοχή . 

                                                                                                                                                                     Δεν είχαμε καμιά επιθυμία να «δικαιωθούμε» αλλά να επιστήσουμε την προσοχή για την ανάγκη λήψης άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων ώστε να αποτραπεί παρόμοιο γεγονός και στη Θεσσαλονίκη όπου  φαίνεται υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις μιας παρόμοιας τραγωδίας … 

Δεν υπήρξε απάντηση αλλά ούτε και καμιά αντίδραση , πράγμα που ασφαλώς σημαίνει πως τα πάντα «έχουσι καλώς» και κανείς κίνδυνος δεν υφίσταται  που να δικαιολογεί παρόμοια ανησυχία . Επειδή όμως προϋπήρξαν για το ίδιο θέμα έντονα ψηφίσματα , αποφάσεις και διαβήματα συλλόγων , φορέων, Επιμελητηρίων και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης  και επειδή είναι σε όλους γνωστό πως αναπτύχθηκε και «οργανώθηκε» αυτή η πόλη όπου συνυπάρχει το μαζούτ και η αμμωνία με τις κατοικίες , τα νοσοκομεία και τα σχολεία , είναι δεδομένο πως δεν μπορεί να υπάρξει άλλη αντίδραση από την άμεσα απαιτούμενη ενέργεια της μεταφοράς των επικινδύνων εγκαταστάσεων μακριά από την πόλη.

           Η πυρκαγιά που ξέσπασε στις δεξαμενές πετρελαίου στο Καλοχώρι , πέρα από τις ζημιές που προκλήθηκαν , είχε ως συνέπεια να δημιουργηθούν άμεσοι κίνδυνοι για μια τραγωδία με ανθρώπινα θύματα απροσδιόριστου μάλιστα αριθμού . Οι διαβεβαιώσεις που δόθηκαν μπορούν να θεωρηθούν ικανοποιητικές μόνο στο βαθμό ότι συντέλεσαν στο να αποτραπεί ο εξίσου επικίνδυνος πανικός των κατοίκων της πόλης. 

Κατά τα άλλα ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και άμεσος και αυτό βεβαιώνεται από το περιεχόμενο πολλών μελετών και ειδικών ερευνών που έχουν ως τώρα πραγματοποιηθεί . Οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς του Καλοχωρίου υπήρξαν πραγματικά άμεσες , αγωνιώδεις και φιλότιμες . 

Αυτό όμως δεν φτάνει αφού ο κίνδυνος είναι συνεχής και υπαρκτός .΄Ενας κίνδυνος που λαμβάνει ανησυχητικές και δραματικές διαστάσεις αν συνυπολογιστεί ότι η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή και ακόμα ότι δεν διαθέτει οδικά δίκτυα και μέσα για μια ταχεία μεταφορά – μετακίνηση πληθυσμού σε περίπτωση ανάγκης .

            Μετά από αυτά μπαίνουν πρωταρχικά τα εξής πιεστικά ερωτήματα που απαιτούν άμεση απάντηση :

*        Με ποιες προδιαγραφές ασφαλείας για την πόλη και τον πληθυσμό της εγκαταστάθηκαν και λειτουργούν ακόμα οχλούσες βιομηχανίες και δεξαμενές εύφλεκτων  και επικίνδυνων υλών και αερίων

*       Ποια είναι η αρμόδια υπηρεσία ή φορέας  που σε μόνιμη βάση θα βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα καθημερινά (πρωί και βράδυ) για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών (σεισμός , πλημμύρες, πυρκαγιές , διαρροή δηλητηριωδών και επικίνδυνων αερίων κλπ)

*       Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης των οχληρών και επικίνδυνων βιομηχανιών και εγκαταστάσεων και

*       Πότε θα τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος για το Ρυθμιστικό Θεσσαλονίκης που προβλέπει την λήψη άμεσων μέτρων για παρόμοιες περιπτώσεις

Και όλα αυτά με το αγωνιώδες δεδομένο ότι ο κίνδυνος ίσως πέρασε η απειλή όμως μένει .

(«Θεσσαλονίκη» 1.3.1986)

 (Σημ. οι προβλέψεις του άρθρου δυστυχώς επαληθεύτηκαν το ίδιο κιόλας βράδυ   όταν ξαφνικός άνεμος αναζωπύρωσε την πυρκαγιά στις εγκαταστάσεις του Καλοχωρίου σε βαθμό που να απειλούνται άμεσα οι παρακείμενες δεξαμενές αμμωνίας …)